کی‌روش: هی تو! حواست کجاست؟!

بازیکن اروپا رفته ای تعریف می کرد به طور عادی و روتین بازیکنان حاضر در فوتبال روز دنیا از 11، 12 سالگی وارد فوتبال حرفه ای می شوند و تجربه بازی در دیدارهای بزرگ را آغاز می کنند، این بازیکنان که اصول حرفه ای فوتبال را به مرور آموزش می بینند پس از رسیدن به سن 18، 19 سالگی می توانند خود را به تیم های بزرگ فوتبال نزدیک کنند، این اتفاق در حالی می افتد که آنها چند صد بازی را در کارنامه خود دارند و سرد و گرم حضور در زمین فوتبال را چشیده اند، بنابراین زمانی که خود را در تیم ملی بزرگسالان و یا تیمی مطرح می بینند خیالشان از بابت یادگیری نکات مختلف و آموزش هایی که دیده اند راحت است و با استفاده از تجربه بازی های زیاد، تنها باید خود را با تیمی که در ان هستند هماهنگ کنند.

اما در ایران اوضاع به گونه ای دیگر است، بازیکنی که در سن 19 و 20 سالگی کشف می شود باید تنها دلخوش باشیم به اینکه بتواند از استعداد خود به خوبی استفاده کند و این موضوع اصلا متضمن این نیست که این بازیکن آموزش های لازم را دیده باشد، حداقل در زمان حضور مربی کاربلد و بزرگی همچون کی روش به خوبی نمایان می شود. حال با یک حساب و کتاب ساده می توان فهمید بازیکنی که در سن 25، 26 سالگی، تازه، کشف می شود چه اوضاعی خواهد داشت.

این روزها سرمربی تیم ملی که با حساسیت زیادی عملکرد بازیکنانش را زیر نظر دارد گاهی اوقات مجبور می شود تمرین را قطع کند و نکاتی را به برخی بازیکنان گوشزد کند، نکاتی که می شد وجود نداشته باشند و گریبان بازیکنان و سرمربی و تمرین را نگیرد.

در تمرین امروز تیم ملی و در یکی از آیتم های طراحی شده چند بازیکن باید توپ ها را روی دروازه حریف ارسال می کردند تا مدافعان و مهاجمان به کلنجار برای گلزنی و یا دور کردن توپ بپردازند، ارسال باید به صورت تیز و کوتاه در فضای مورد نظر کی روش انجام می شد اما او بارها تمرین را قطع می کرد و به بازیکنانی که باید ارسال می کرد طریقه درست و گونه ای که می خواهد این اتفاق بیفتد را می گفت، این اتفاق تاجایی پیش رفت که پس از یکی از سانترهای ناموفق سرمربی تیم ملی که از بازیکن سانترکننده دور بود دستش را به سمت وی برد و با فریاد و به فارسی گفت: هی! حواست کجاست!

این موضوع در فوتبال درون تیمی نیز به گونه ای دیگر اتفاق افتاد و این بارها در دقایقی که از قبل تعیین شده بودآقای سرمربی بازی را قطع می کرد تا نکاتی را متذکر شود.

هرآنچه که هست بازیکنان ایرانی از نظر غنای تکنیکی مورد نظر خاص و عام هستند و شاید اگر آموزش هایی از ابتدای آغاز فوتبالشان به صورت درست و منطقی اتفاق می افتاد اکنون بازیکنان بسیاری را در سطح مطرح ترین تیم های دنیا داشتیم