اظهار نظر تاريخي رئيس ناکام فدراسيون فوتبال؛ اگر مساوي مي کرديم يا مي برديم فدراسيون مقصر بود!

صبح ديروز علي کفاشيان ميهمان تلفني برنامه ورزش و مردم بود. ساعاتي پس از حذف تيم اميد ايران مجري اين برنامه کفاشيان را براي پاسخگويي به علل شکست تيم اميد روي خط آورد.

به گزارش سرویس ورزشی "انتخاب"؛ کفاشيان طبق معمول خنديد.از همان ابتدا روشن بود که رئيس ناکام فدراسيون فوتبال دنبال توجيه اين ناکامي بزرگ است.او از همان سؤال اول سعي مي کرد مسير پاسخگويي را به سمت و سويي ببرد که خودش مي خواهد. مقاومت تا آخرين لحظه و مقصر جلوه دادن ديگران به دليل حذف ناباورانه تيم اميد! کفاشيان وقتي با اين سؤال رو به رو شد که نظرتان در باره ناکامي تيم اميد چيست گفت: " کدام ناکامي؟ !" اين جمله به اندازه اي برخورنده بود که مجري بي حاشيه سيما (شفيع)برافروخته شد و پاسخ تندي به رئيس فدراسيون داد.

اوج فاجعه اما آن جا بود که علي کفاشيان در اظهار نظري تاريخي گفت: " ما وقتي مقصر اين باخت لقب مي گرفتيم که تيم اميد مي توانست عراق را در تهران شکست بدهد يا دست کم مساوي کند !" وقتي اين جمله را مي شنيدي دنيا روي سرت خراب مي شد.تيم ايران چگونه مي توانست با عراق مساوي کند. وقتي ساعت 11 صبح پنج شنبه نبي ،نايب رئيس فدراسيون فوتبال عليرضا منصوريان را به لابي هتل برد و به او ماجراي 3 برصفر بازنده اعلام شدن بازي رفت را گزارش کرد و دقايقي بعد اين خبر اردوي تيم ايران را تحت تأثير قرار داد. با کدام روحيه مي شد عراق را تهران شکست داد يا حتي با آن ها مساوي کرد؟ گيريم تيم ايران عراق را هم مي برد اما آيا برد يک برصفر، 2 بر صفر و حتي 3 برصفر مقابل اين تيم هم براي صعود کفايت مي کرد؟

طبق آيين نامه اين مسابقات ، چنانچه ايران 3 بر صفر هم حريف خود را شکست مي داد باز هم به خاطر اشتباه بزرگي که در بازي رفت صورت گرفت از صعود به مرحله بعد باز مي ماند و تنها نتيجه اي که ما را به مرحله بعد مي فرستاد برد 4 بر صفر بود و نه چيز ديگري.نمي توان باور کرد که علي کفاشيان از اين آيين نامه بي اطلاع بوده است.او طبق عادت هميشگي آمد تا شکست خود را توجيه کند و اين بار براي نگه داشتن خود تيم اميد را زير کشيد تا شايد نجات يابد.اما صد افسوس که تلاش هاي آقاي رئيس اين بار بي نتيجه ماند.هيچ کس باورنمي کند که آقاي رئيس و عوامل فدراسيون فوتبال در اين شکست تاريخي و ماندگار بي تقصير بوده اند. اهمال و سستي به اين بزرگي؟!

تصور کنيد چنين خطاي بزرگي در ژاپن رخ داد بود _ تصوري که محال است _ اما فرض محال را نمي توان محال دانست! خب چه اتفاقي مي افتاد؟آيا رئيس فدراسيون فوتبال ژاپن طبق سنت هميشگي با حرکت هاراگيري خود را از بين نمي برد؟ علي کفاشيان اما در کمال آرامش و خونسردي مي آيد از تريبون برنامه ورزش و مردم استفاده مي کند تا شايد پايه هاي صندلي مدريريت خود را سفت تر کند. نشانه اي از ناراحتي در صداي کفاشيان مشاهده نشد.انگار هيچ اتفاقي رخ نداده است.کفاشيان مي خنديد و به سؤال هاي شفيع پاسخ مي داد.او حتي منکر شد که قبل از بازي به اطلاع کادرفني تيم اميد رسانده شده که بازي رفت به دليل حضور غير قانوني کمال کاميابي نيا تيم کشورمان 3 بر صفر بازنده شده است.پس از اصرار کفاشيان هم رئيس آن پاسخ تاريخي را ارائه کرد: " اگر تيم اميد ايران مي برد يا لااقل مساوي مي کرد ما مقصر بوديم"!

خدا به هواداران فوتبال که در سرما و گرما به ورزشگاه مي روند تا تيم هاي ملي را تشويق کنند صبر بدهد.چه کسي مي تواند سهل انگاري کفاشيان و گروهش را ناديده بگيرد؟امروز نگرانيم که در آينده اتفاق هاي بدتر از اين بيفتد.اگر فردا ديديد چنين سناريويي براي تيم ملي فوتبال کشورمان هم تکرار بشود.آن جا نيز علي کفاشيان طبق عادت هميشگي خواهد آمد و با لبخندي معني دار همه را به سخره خواهد گرفت؟آيا وقت آن نرسيده که مجمع فدراسيون فوتبال کاري کند؟بايد چه فاجعه اي رخ دهد تا رئيس فدراسيون فوتبال تغيير کند؟آيا فرياد رسي هست؟آيا مرجعي هست که به اين اهمال بزرگ رسيدگي کند؟ آيا نبايد از مقام هاي عالي رتبه کشور انتظار داشت به عوامل شکل گيري اين فاجعه بزرگ رسيدگي کنند؟

حمید رضا عرب