خط‌کشی‌های مجلس و فراکسیون نا«فراگیر» ولایت/ لاریجانی، برنده روزهای بدون فراکسیون پارلمان

آنچه که یک بار فراکسیون ولایت نامیده شد و روز دیگر فراکسیون فراگیر نام گرفت و هنوز نه اسم درستی دارد و نه اساسنامه‌ای و نه هیئت رئیسه‌ای، حداقل از N طیف تشکیل شده است:

طیف اول: پایداری

فراکسیون اصولگرایان مجلس نهم در بسیاری موارد منسجم‌تر از فراکسیون رهروان ولایت حرکت کرده بود در مجلس دهم با چالشی جدی مواجه شد و بسیاری اعضای آن از راهیابی به مجلس بازماندند.

احمد سالک، حسین علی حاجی دلیگانی، امیرحسین قاضی زاده، نصرالله پژمانفر، جواد کریمی قدوسی، محمد دهقان و احمد امیرآبادی، سید محمد جواد ابطحی، علیرضا سلیمی و ....  وارد مجلس شدند. این طیف در مجلس نهم تاب ریاست لاریجانی را نداشت و با تلاش‌های همین افراد نام رئیس مجلس از فهرست انتخاباتی قم حذف شد و حتی اگر لاریجانی تکذیب هم کند و بگوید رای او به خاطر علما و مراجع بوده است اما یک حساب و کتاب ساده نشان می‌داد که اگر حمایت لیست امید نبود لاریجانی همین رتبه دوم را نیاورده بود.

دوستی لاریجانی و جبهه پایداری البته یک دوستی موقت است. نه جبهه پایداری حمایت لاریجانی از برجام را می‌پذیرد و نه لاریجانی روز پرتاب کفش و مهر را در قم فراموش کرده است!

طیف دوم: متحدان لاریجانی

در مقابل لاریجانی نیز در این مجلس متحدانی دارد که علاقه زیادی به شخصیت و منش سیاسی رئیس مجلس دارند. مثل دو نفر از نمایندگان تهران که در لابی با لاریجانی وارد لیست امید شدند. عزت الله یوسفیان‌ملا، عبدالرضا عزیزی، کاظم جلالی، بهروز نعمتی، جهانبخش محبی‌نیا، محمد علی پورمختار، احمد خجسته، غلامعلی جعفرزاده ایمن آبادی،مهرداد لاهوتی  و ... اعضای این طیف هستند که جمعی از آنها که در لیست امید بودند بعد از فشار افکار عمومی از عضویت در فراکسیون ولایت انصراف دادند و فراکسیون مستقلین را تشکیل دادند.

با این حال به نظر می‌رسد تشکیل فراکسیون مستقلین نتیجه معکوس داده است. از سویی لاریجانی جمعی از متحدان خود را در فراکسیون اصولگرایان از دست داده است  و دیگر آن مرد محبوب فراکسیون نیست و از سویی دیگر نمایندگان واقعا مستقل فراکسیون مستقلین از بی توجهی لاریجانی گلایه دارند و دوست دارند در ازای حمایت از لاریجانی، رئیس مجلس نیز نگاه مهربانانه‌تری به آنها داشته باشد.

طیف سوم: یاران احمدی‌نژاد

وزیران و مدیران ارشد احمدی‌نژاد در سراسر ایران نامزد شدند و جمعی از این جماعت رای لازم را برای نشستن بر صندلی‌های سبز پارلمان به دست آوردند. احمد علیرضا بیگی (استاندار آذربایجان شرقی) محمودبهمنی (رئیس بانک مرکزی) حبیب‌الله دهمرده (استاندار کرمان) عبدالرضا مصری (وزیر رفاه) حمیدرضا حاجی بابایی (وزیر آموزش و پرورش) اسدالله عباسی (وزیر تعاون) محمد مهدی زاهدی(وزیر علوم) فریدون حسنوند (استاندار بوشهر) از جمله این افراد هستند که قسمتی از هویت خود را مدیون فعالیت در دولت احمدی‌نژاد هستند.

این طیف نه شیفتگی به لاریجانی دارد و نه تندروی جبهه پایداری را ولی اگر احمدی‌نژاد نامزد انتخابات ریاست جمهوری شود احتمالا از لاک دفاعی بیرون بیایند و حضور بیشتری در عرصه سیاست ایران ایفا کنند.

طیف چهارم اصولگرایان سنتی

البته در مجلس هستند افرادی که چسب اتصال این سه طیف به هم هستند و در این مدت با سکوت خود سعی کردند وحدت فراکسیونی را حفظ کنند. افرادی که به اهمیت کار تشکیلاتی و فراکسیونی واقف هستند و از سابقون مجلس به شمار می‌روند. حمیدرضا فولادگر، محسن کوهکن، حشمت‌الله فلاحت‌پیشه، محمدمهدی مفتح، محمد حسین فرهنگی، محمدرضا پورابراهیمی، سید حسین نقوی حسینی، علاالدین بروجردی، سید ناصر موسوی کارگانی و .... از اعضای این طیف مجلس به شمار می‌روند که در انتخابات هیئت رئیسه با فداکاری و انصراف باعث وحدت فراکسیون اصولگرایان شدند. این طیف گرچه حامیان لاریجانی به شمار می‌روند اما از وضعیت انفعالی فعلی فراکسیون ولایت/ اصولگرایان یا هر نام دیگری که باشد رضایت ندارند  و برای فعال شدن آن تلاش می‌کنند.

طیف پنجم: مستقلان واقعا مستقل!

در میان افرادی که گاهی سر و کله آنان در میان فراکسیون ولایت/ فراگیر/ اصولگرایان یا هر نام دیگری دیده می‌شود نمایندگان مستقلی هستند که تمایل دارند همراه فراکسیون اکثریت باشند و هیچ علاقه‌ای به عضویت در یکی از طوایف بالا ندارند. اگر شکاف‌ها در فراکسیون اصولگرایان جدی‌ شود و دو فراکسیون کوچک تشکیل شود بعید است این افراد تمایل به عضویت در هیچ یک از این دو فراکسیون داشته باشند. در میان این افراد هستند نمایندگانی که چون در لیست امید قرار نگرفته‌اند از اصلاح‌طلبان گله دارند اما از نظر فکری به شدت اصلاح‌طلب هستند و از شعارهای اصلاح‌طلبی مثل افزایش آزادی و رابطه و تعامل با جهان حمایت می‌کنند. علی‌اکبر کریمی، اصغر سلیمی، حبیب الله کشت‌زر، غلامرضا کاتب، زهرا سعیدی، مرتضی صفاری، شهرام کوسه‌غراوی از جمله نمایندگان شاخص این طیف هستند.

در این اوضاع اما علی لاریجانی است که دوست دارد فراکسیونی تشکیل نشود تا بتواند هم رای جبهه پایداری را داشته باشد، هم رای اصلاح‌طلبان ناامید از عارف را! لایجانی تنها برنده روزهای بی فراکسیونی اصولگرایان است.