پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
داود حشمتی؛ سرویس سیاسی «انتخاب»؛ اين روزها بساط حمله به رئيس جمهور پهن و گسترده است. مدتي است كه اين حملات از صفحات مجازي و كانالهاي تلگرامي و گروههاي دربسته خارج شده و به فضاي رسانهاي هم كشيده شده است.
دايره اين اهانت تا آنجا پيش رفته است كه برخي از اعضاي دولت و كابينه را وادار به واكنش كرده است. حجم اهانتها به روحاني در گروههاي مدعي «انقلابيگري» آنقدر بالا رفته و البته غيرقابل انتشار است كه نمي توان از آن سخن گفت. اينكه در يك كشور آزادي بيان و حتي آزادي پس از بيان وجود داشته باشد بدون شك خواسته همه است. اما همين مدعيان مي پسندند كه طرف مقابل نه توهين و اهانت، بلكه انتقادي ساده و منطقي را به عملكرد آنها روا دارد؟
اينجا بحث دفاع از روحاني نيست. بحث دفاع از راي ميليونها فردی است كه به روحانی رای دادند و اکنون كسي نباید به خود اجازه دهد شخص اول اجرایی کشور با «عمروعاص» و «بني صدر» مقایسه شود. البته بر همه مردم اين واضح است كه برخي توان آن را نداشتند و با راي قاطع مردم در اسفند 94 دستشان از مجلس كوتاه شد، در غير اينصورت اگر كوچكترين توان و جسارتي مي يافتند بنيصدرسازي از روحاني برايشان غايت و نهايت مطلوب بود. اگر اين اتفاق صورت نگرفته به اين خاطر بود كه توان عملي و پشتوانه مردمي (حتي به صورت حداقلي) آن را نداشتند. اما در مقابل ميبينيم كه متهمي كه با تحريك و نقش آفريني در حمله به سفارت عربستان براي كشور و نظام هزينه ميآفريند تا كشور را وارد بحراني كند و از رهگذر اين بحران منافع ببرد، به روحاني نامه می نویسد و خواستار محاكمه وي می شود.
عجيبتر اينكه اين جماعت بعد از آنكه شنيدند قرار است از اهانت كنندگان به رئيسجمهور شكايت شود، فرياد «وامظلوما» سر ميدهند كه چرا قرار است با آنها برخورد «قانوني» شود.
روحاني در مقايسه با احمدينژاد از نجابت بسيار بالايي برخوردار است. به ياد بياوريم كه احمدينژاد كوچكترين حرف در مورد نزديكانش را به شكايت و دادگاه مي كشيد. حتي اگر اين شكايت از مداحان مشهور شهر باشد. تيم رسانهاي دولت قبل كه با پول و امكانات دولتي تغذيه مي شدند در فضاي مجازي هيچ كس را از تيغ بيرحمانه توهينهاي خود مصون نميداشتند تا آنجا كه حتي برخي از آنها دستگيربه خاطر اين اهانتها دستگير و روانه زندان شدند.
به احمدينژاد در سال اول رياست جمهوري در دانشگاه علم و صنعت توهين شد و توهين كنندگان تاوان آن را پرداختند. اما روحاني در بازگشت از سفر نيويورك مورد توهين و حمله قرار گرفت اما نه تنها برخورد را شاهد نبوديم، بلكه اين روزها همانها تيغ نقد و شمشير را به سوي اصولگرايان نيز كشيدند و آنها را نيز بي نصيب نگذاشتند. نقد و انتقاد، با فضاي توهين و اهانت، فرقهاي اساسي دارد. عجيب تر اينكه آنها كه به قصد قربت اهانت ميكنند از برخورد قانوني گلايه هم دارند.
تو که نمیخوای با اکثر مردم مخالفت کنی!
فريب خورده شماييد مردم فريب نمي خورند
همیشه محبوب دل ما باقی خواهند ماند
در دولت قبل در يك روز دلار 1500 توماني به 3700 افزايش پيدا كرد اما صداي كسي بلند نشد در دولت قبل اين همه بي ادبي رايج شد و هتك حرمت رواج پيدا كرد صداي كسي بلند نشد.
و دهها گرفتاري ديگر
اما الان كوچكترين موضوع را مخالفين بزرگ جلوه ميدهند و دوست دارند مردم هميشه در سايه تحريم باقي بمانند و تحريم را يكي از نعمت هاي الهي ميدانند.
دردشان فقط حسادت است كه بايد آرزو كرد خدا اصلاحشان كند
اما در فرودگاه هم هیچ توهینی نبود! تجمع بود که با بدترین شکل سرکوب شد! تا حالا چند بار تجمعات آرام اعتراضی دانشجویان بسیجی و انجمنی به برجام و قراردادهای نفتی در این دولت با ضرب و شتم سرکوب شده!
این که چه کسی شبیه بنی صدر هست یا نیست روشن شدن حقایق مشخص میکند! اما هنوز مانده تا خدمات دولت قبل و خیانت های دولت فعلی برای مردم روشن شود! این موعد میتواند مناظره های سال 96 باشد! حالا ببینیم باز هم شما مثل سال 88 میزنید زیر کاسه یا نتیجه مناظره و انتخابات را می پذیرید!
اما اگر فکر میکنید حق با شما است بهتر است از همین حالا به جای مظلوم نمایی به انتقادات پاسخ دهید! اگر جواب و دلیل محکم دارید نیازی نیست بر منتقدین فشاری وارد کنید، از مناظره فرار کنید یا در مناظره داغ کنید و توهین کنید مثل آقای خرازی!