پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : ایسنا: از اظهارنظر های مختلف چهره‌های اصولگرا این‌گونه بر می‌آید که احتمالا بخش‌هایی از اصولگرایان در انتخابات ریاست جمهوری 96 از روحانی حمایت کنند. این حمایت برای روحانی در عین حال که یک فرصت است می‌تواند به یک تهدید هم تبدیل شود.
حسن روحانی این روزها به یک موضوع چالش برانگیز برای اصولگرایان تبدیل شده؛ زیرا با نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری شکافی در میان جریان اصولگرا برای حمایت یا رقابت با رئیس جمهور ایجاد شده است. در سال 92 شعارها و برنامه‌های روحانی به اصلاحات نزدیک‌تر بود و با این‌که وی خاستگاه اصولگرایی داشت اما در نهایت به عنوان نامزد نهایی اصلاحات برگزیده شد و در این سه سال مورد حمایت اصلاح‌طلبان بوده است.
با این وجود برای انتخابات 96 هر چقدر موضع اصلاح‌طلبان نسبت به روحانی تقریبا واحد بوده و این جریان بر حمایت از رئیس جمهور تاکید دارد، در میان جریان اصولگرا دو دستگی در حمایت یا رقابت با روحانی وجود دارد.آیت‌الله موحدی کرمانی دبیر کل جامعه روحانیت حمایت از روحانی را «بعید» دانسته در حالی که محمدرضا باهنر رئیس جبهه پیروان خط امام و رهبری حمایت از روحانی را با شرط و شروطی «ممکن» می‌داند. از سویی حامیان لاریجانی پس از بده و بستان‌های متعدد در این سه سال با حامیان دولت، به انتخاب مجدد روحانی خوشبین هستند و به همان اندازه سایر طیف‌های اصولگرایان مثل ایثارگران ،پایداری، یکتا ، رهپویان و حامیان قالیباف تندترین انتقادات را به روحانی دارند.
حمایت حداقل نیمی از اصولگرایان از روحانی برای انتخابات ریاست جمهوری 96 یک فرصت و هم‌چنین یک تهدید را برای روحانی فراهم می‌کند. از همین حالا می‌توان به احتمال قوی روحانی را نامزد جریان اصلاحات و اعتدال دانست و اگر میانه روهای اصولگرایی هم به سمت روحانی گرایش پیدا کنند او نامزد اصلاحات ، اعتدال و بخش قابل توجهی از اصولگرایان خواهند بود. با توجه به این‌که جامعه هم در انتخابات گذشته گرایش خود را در دوری از تندروی نشان داده است می‌توان گفت در این شرایط روحانی با دردسر کمتری مجددا به عنوان رئیس جمهور انتخاب شده و دیگر لازم نیست از پاستور به ولنجک برگردد.
اما همین فرصت می‌تواند تهدیدی برای روحانی باشد زیرا وقتی او نامزد سه جریان باشد باید به مطالبات سه جریان هم توجه کند. در حال حاضر اصلاح‌طلبان با وجود این‌که از روحانی حمایت می‌کنند اما انتقاداتی هم نسبت به دولت دارند و از برآورده نشدن بخش هایی از انتظارات خود گله دارند. حال اگر بخشی از اصولگرایان هم از روحانی حمایت کنند، طبیعتا از فردای تشکیل دولت دوازدهم دنبال بیان مطالبات خود خواهند بود در این شرایط دولت با «موج فزاینده مطالبات حامیان »خود روبرو خواهد شد که پاسخ به همه این مطالبات می‌تواند به چالشی برای دولت تبدیل شود.
به طور مثال در موضوع رئیس مجلس دهم این دلخوری از سوی اصلاح‌طلبان مطرح شد که جریان‌هایی در دولت از لاریجانی برای ابقاء در ریاست مجلس حمایت کردند . مشابه این دلخوری ها می‌تواند در تعیین کابینه و برنامه دولت دوم روحانی هم بیشتر شود؛ زیرا اصولگرایان حامی روحانی خواهان سهم در قدرت خواهند بود و این سهم طلبی جریان ها می‌تواند برای روحانی دردسر ایجاد کند.
البته در یک حالت شدت این تهدید می‌تواند کم شود و آن شرایطی است که مطالبات جناح ها یکسان شود. مثلا مطالبات این جریان ها پیشبرد اقتصاد مقاومتی، حل مشکل رکود و بیکاری و مقابله با فساد و تندروی باشد. هر چند این گزینه ها فعلا در راس مطالبات اصلاحات، اعتدال و اصولگرایان میانه رو است اما به هر حال این جریان ها مطالبات مخصوص به خود را دارند و اصرار بر تحقق این مطالبات می‌تواند روحانی را وارد چالش کند. البته که هنر سیاست تبدیل تهدید ها به فرصت است.