پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : امیر احمدرضا پوردستان فرمانده نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران در
گفت‌وگو با «همشهری» به سؤال‌هایی صریح در این‌باره پاسخ‌هایی صادقانه داده
است.
شما به سربازهای آسیب‌دیده سر زدید؟ اوضاع چطور است؟
به‌عنوان
پدر خانواده نیروی زمینی خودم را عزادار می‌دانستم. تعدادی از فرزندان من
در این حادثه جان باخته و خانواده آنها داغدار بودند. وظیفه خودم می‌دانستم
که در نخستین فرصت به خانواده آنها سر بزنم و ضمن عرض تسلیت موضوع را شخصا
و مستقیم پیگیری کنم؛ به‌خصوص اینکه می‌خواستم روند درمان و رسیدگی به
بازماندگان را از نزدیک کنترل کنم.
صبح جمعه گذشته جلسه‌ای را با
ستاد کل نیروهای مسلح و تعدادی از نظامیان منطقه داشتیم. تصمیم‌گیری‌های
مناسبی انجام شد که حالا توضیح خواهم داد. همچنین در مراسم خاکسپاری یکی از
این سربازان و ترحیم یکی دیگر از این عزیزان حضور داشتم. همچنین با تعدادی
از مسئولان استانی و پزشکان متخصصی که همراه خودم از تهران برده بودم، به
ملاقات سربازان مجروح رفتیم.
حالشان چطور بود؟
15
نفر از این سربازان عزیز دچار شکستگی بودند که در بخش بستری بودند و بقیه
آنها هم که شرایط سخت‌تری داشتند در بخش‌های ویژه بستری بودند. الحمدلله
وضعیت آنها بهتر بود و خوشبختانه باید بگویم روند درمان بسیار خوب پیگیری
می‌شود.
این موضوع الان مورد توجه مردم است اما خب ممکن است مانند
خیلی از خبرها آرام آرام فراموش شود. ما نگران فراموشی این موضوع در
مجموعه ارتش هستیم ...
من این موضوع را هم به سربازان مصدوم، هم
به خانواده آنها و هم به خانواده متوفیان عرض کردم که تا زمان بازیابی
سلامت کامل این افراد و پیگیری نهایی ماجرا، ارتش جمهوری اسلامی ایران و
نیروی زمینی پیگیر این ماجرا خواهد بود. در همان جلسه‌ای که روز جمعه
داشتیم بنده با نماینده بیمه ایران ملاقات و اعلام کردم که علیه تعاونی 4
اعلام شکایت شده است.
ایشان هم تأکید کرد بیمه ایران متعهد به
تأمین همه هزینه‌های این افراد است. ما هم به‌عنوان وکیل سربازان و وکیل
این خانواده در مرحله اول حق و حقوق این سربازان را از بیمه ایران دریافت
می‌کنیم تا مراحل درمانشان به‌خوبی طی شود.
دیه سربازان کشته‌شده چطور؟
بیمه
ایران متعهد شده بابت هر کدام از این افراد 190 میلیون تومان پرداخت کند.
برای آسیب‌دیدگان هم متناسب با درصد آسیب‌دیدگی به نسبت همین 190 میلیون
تومان پول پرداخت خواهد شد. علاوه بر این بیمه کوثر مربوط به وزارت دفاع
متناسب با درصد حقوق سربازان، مبالغی را پرداخت خواهد کرد.
همچنین
بیمه صبا متعلق به ارتش جمهوری اسلامی ایران تا سقف 30 میلیون تومان به
این افراد خسارت پرداخت خواهد کرد؛ ضمن اینکه اگر این افراد دچار از
کارافتادگی بشوند، تا پایان عمر مستمری‌بگیر خواهند بود. می‌خواهم به ملت
شریف ایران این قول را بدهم که نهایت تلاشمان را برای حفظ حقوق این افراد
انجام خواهیم داد.
علاوه بر این، این افراد در کمیسیون‌ها و
شوراهای پزشکی شرکت می‌کنند و حتما تعدادی از آنها معاف خواهند شد. تعدادی
از این سربازها هم درصد خواهند گرفت و ادامه خدمتشان آسان‌تر خواهد شد به
این ترتیب در مناطق مورد نظر خودشان ادامه خدمت خواهند داد.
خب، چرا همه آنها را معاف نمی‌کنید؟
دقت
بفرمایید که اعلام معافیت از خدمت سربازی شرایط و ضوابط مشخصی دارد و
نمی‌توان تصمیم غیرقانونی گرفت. من به خانواده‌های این عزیزان عرض کرده‌ام
که فرزندانشان باید در کمیسیون‌های پزشکی و تخصصی شرکت کنند. حتما کسی که
فقط شکستگی دست و پا دارد نمی‌تواند از خدمت معاف شود اما از رزم معاف است.
با این حال حتما حداکثر همکاری و انعطاف در مورد این افراد اعمال خواهد
شد.
بالاخره جان باختگان این حادثه شهید محسوب می‌شوند یا خیر؟
یکی
از مواردی که من تاکنون پیگیری کرده‌ام همین مورد بوده است اما قانون این
اجازه را به ما نمی‌دهد. با این حال براساس کمیسیون ماده 120 این افراد را
شامل فوت در حال انجام وظیفه می‌داند که از تنوع فوت درجه 3 است و باعث
ارائه تسهیلاتی می‌شود.
چرا شما این سربازها را با اتوبوس‌های خودتان و مسئولیت خودتان جابه‌جا نکردید؟
توجه
داشته باشید که 7 مرکز آموزشی در کشور داریم و هر دوماه بین 7 تا 15 هزار
مشمول را با 300 تا 350 اتوبوس به مراکز آموزش ما تحویل می‌دهد. ما هم بعد
از 2 ماه رزم مقدماتی این سربازان، باید آنها را به مرخصی بفرستیم.
روش
جاری این است که پس از این مدت سرباز باید برگه مرخصی خودش را دریافت کند و
به مرخصی برود. چون در برخی شهرها تعداد سربازها زیاد و زیرساخت شبکه
حمل‌ونقل ضعیف است، ما قراردادهایی با تعاونی‌های رسمی کشور امضا می‌کنیم
که این کار آسان‌تر شود. ما اجازه نداریم با اتوبوس‌های خودمان سربازها را
جابه‌جا کنیم و حتما ملزم به استفاده از ناوگان رسمی حمل‌ونقل هستیم.
همین
شرکت از قبل از انقلاب طرف قرارداد ارتش بوده است و الان هم ما با شرکت
تعاونی شماره 4 میهن‌تور قرارداد داریم و هر دوره بین 30 تا 50 اتوبوس
می‌گیریم. ضمن اینکه اصولا این حجم اتوبوس را در اختیار هم نداریم؛ چرا که
جابه‌جایی همه سربازان در پایان هر دوره آموزش رزم ما نیاز به 300 دستگاه
اتوبوس دارد.
با وجود همه اینها، آیا می‌توان امیدوار بود این حادثه درس‌هایی برای آینده داشته باشد؟
قبل
از پاسخ به این سؤال به این نکته اشاره کنم که این حادثه واقعا نادر بود.
ما هزاران نفر را برای مانورها و کارهای دیگر جابه‌جا می‌کنیم و اگر راننده
غفلت نمی‌کرد این حادثه هم عمق کمتری می‌داشت. البته مجموعه نیروی زمینی
ارتش خودش را در این حادثه در کنار افراد دیگری مسئول می‌داند.
ما
بعد از این حادثه موضوع را آسیب‌شناسی کردیم و همچنان موضوع را بررسی
می‌کنیم. در یک مورد تصمیم گرفتیم پس از این با هر اتوبوس یک نیروی رسمی و
کادر با سربازان اعزام کنیم چون تاکنون یک سرباز ارشد مجموعه آنها را
همراهی می‌کرده که شاید در همین حادثه اگر از یک نیروی رسمی استفاده کرده
بودیم، راننده اتوبوس جرأت نمی‌کرد چنین تخلف‌هایی را انجام دهد.
چنانکه
سرباز ارشد اعتراض کرده بود اما راننده توجهی نداشته است. بنابراین بعد از
این حتما نیروی کادر اعزام خواهیم کرد. علاوه بر این تکیه‌مان به
اتوبوس‌ها را کمتر خواهیم کرد و ان‌شاءالله بیشتر از گذشته سراغ ناوگان
ریلی خواهیم رفت.
آیا قبول دارید که همین حالا هم در برخی پادگان‌ها رفتار با سربازها، رفتار درستی نیست؟
بحث
تکریم سربازان یکی از دغدغه‌های مهم رهبر معظم انقلاب است. اینجانب توفیق
چندین دیدار خصوصی با ایشان را داشته‌ام و مرتبه‌ای نبوده که ایشان
به‌عنوان فرمانده کل قوا بر اهمیت توجه به سربازان تأکید نکرده باشند.
تکریم سربازان سال‌هاست در دستور کار نیروی‌های نظامی است. الحمدلله الان
آمار ضرب و شتم و توهین به اندازه چشمگیری کاهش یافته است.
من
حتی در گزارش به رهبر انقلاب هم عرض کردم که منکر وجود تخلفاتی نیستم اما
اطمینان دادم این کارها توسط کادر رسمی نیست و شاید توسط سربازهای ارشد
باشد که این موضوع هم در حال پیگیری است. تا کنون چندین مورد از افرادی با
درجات بالا را به دادگاه معرفی کرده‌ایم.
اینکه الان مثلا کسی
برای امور شخصی خودش از سربازان استفاده کند شاید وجود داشته باشد اما حتما
ممنوع است و من شخصا از هیچ اجحافی در حق سربازان گذشت نمی‌کنم. مجموعه
ارتش هم به‌سختی با این تخلفات برخورد می‌کند.