پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : نحوه حضور اصولگرايان و آمادگي آنها براي انتخابات سال ٩٦ تابعي از تحولات و اتفاقاتي است كه در اين يكساله در كشور ما رخ خواهد داد. در دو بخش جداگانه اين مساله قابل تحليل و بررسي است.
به گزارش انتخاب، يكي از منظر گفتمان جناح راست كه پيروزي و شكست اين جريان در گرو اين مساله است. دوم بحث اجماع و وحدت اين جريان است كه ديگر مولفه اساسي در نتيجه انتخابات ٩٦ خواهد بود. آنچه انتخابات سال ٩٤ در فضاي داخلي كشور رخ داد اين بود كه گفتمان جناح راست نتوانست پايگاه اجتماعي اصولگرايان را به حركت دربياورد و در آن موج ايجاد كند. در تحليل آرايش سياسي نيروهايي كه به مجلس راه پيدا كردند؛ چه تعداد مستقلين و چه تعدادي كه از ليست اميد راه يافت و چه تعداد راه‌يافتگان طيف افراطي اين جريان اين مساله را نشان مي‌دهد كه در شهرهايي كه مردم به صورت ليستي راي دادند اين گفتمان از جاذبه لازم برخوردار نبود. گفتماني نبود كه بتواند باعث ورود نمايندگان آن طيف به مجلس شود. تا زمان انتخابات سال ٩٦ اصولگرايان با دو مساله مواجه خواهند بود. اصولگرايان در سال ٩٦ بايد با گفتماني متفاوت از گفتماني كه در سال‌ها ٩٢ و ٩٤ پيگيري كردند وارد عرصه انتخابات شوند. همچنين اجماع ميان كانديداهاي اين طيف اهميت دارد. نوع مواجهه اصولگرايان با مسائل كشور چه در حوزه سياست داخلي و چه در حوزه سياست خارجي نشان مي‌دهد كه در كوتاه‌مدت اين جريان نمي‌تواند چه به لحاظ گفتماني و چه به لحاظ رويكردي كه منتهي به اجماع اين جناح شود، موفق عمل كند. به هر ترتيب آنها در اين فرصت باقيمانده تلاش خود را خواهند كرد تا به گفتماني كه بتواند لااقل بدنه اجتماعي آنها را به حركت در بياورد و اعتمادسازي لازم را ايجاد كند، دست يابند اما اين كار چندان ساده نخواهد بود. به هر حال كارنامه سه دوره مجلس اصولگرا و دو دوره دولت اصولگرا پيش روي مردم است و در هر انتخاباتي قاعدتا يكي از مسائلي كه مورد بررسي و آسيب‌شناسي و نقد قرار مي‌گيرد همين كارنامه است. جريان اصولگرا بايد بتواند پاسخ درخوري براي اين كارنامه ناموفق داشته باشد. به نظر نمي‌رسد كه مواضع جناح راست در مورد نامزد انتخاباتي آنها در سال ٩٦ مواضع يكساني باشد. طيفي كه خود را نزديك‌تر به دولت گذشته مي‌دانند گفتماني بر محور عدالت‌خواهي و پررنگ كردن شكاف فقير و غني دارد. آنها تلاش مي‌كنند تا با به راه انداختن موج‌هاي پوپوليستي آراي مردم را به سمت خودشان جلب كنند. اين رويكرد همه طيف‌هاي جريان اصولگرا نيست. طيفي كه نگاه واقع بينانه نسبت به مسائل و مشكلات كشور دارد به ويژه در حوزه اقتصاد نسبت به اين مساله هم اشراف دارد كه وضعيت اقتصادي كشور ظرفيت مطرح كردن اين گفتمان را فراهم نمي‌كند به دليل اينكه آثار و پيامدهايي كه از دولت گذشته باقي مانده تا يك دهه آينده عوارض و عواقب آن به حدي است كه طيف اصولگراي ميانه نتواند مجددا بر گفتمان عدالت خواهي با بخش تندرو به حرف و رويكرد مشترك برسد. همين تفاوت ديدگاه مانع از اين خواهد شد كه اصولگرايان به نامزدي واحد و مورد حمايت همه طيف‌هاي اصولگرايي دست يابند. اين اختلاف ديدگاه‌ها به نظر مي‌رسد كه به حدي است كه بخشي از جريان اصولگرايي نتواند خود را از پيامدهاي به جا مانده از دولت پيشين مبرا كند. با توجه به اينكه آقاي روحاني موقعيت و جايگاهي متفاوت از سال ٩٢ دارد. همين تفاوت موقعيت باعث مي‌شود كه رويكرد يكساني را از اصولگرايان در مواجهه با آقاي روحاني شاهد نباشيم. با وجود اينكه برخي اعضاي جامعه روحانيت مبارز از ادامه رياست‌جمهوري آقاي روحاني حمايت كرده‌اند، به نظر نمي‌رسد كه همه طيف‌هاي اين جريان بتوانند رويكرد يكساني در اين راستا داشته باشند. اگر قرار باشد كه كاري براي رفع مشكلات كشور در شرايط فعلي صورت گيرد و دولت بتواند مشكلات كشور را در بحث اقتصاد كه به نظر مي‌رسد مورد توجه اصولگرايان است، حل كند، بايد دولت روحاني دو دوره‌اي باشد. البته بعيد است كه بين همه طيف‌هاي اصولگرايي تفاهمي در خصوص حمايت از ادامه رياست‌جمهوري آقاي روحاني ديده شود. مطمئنا طيف تندرو اين جريان خرج خود را از بخشي از اصولگرايان ميانه جدا خواهند كرد. همه اين تحليل‌ها به اين مساله اذعان مي‌كند كه طيف‌هاي مختلف اصولگرايي در رسيدن به وحدت دچار مشكل خواهند بود. همچنين نبايد اين مساله را از نظر دور داشت كه اتخاذ رويكردي مناسب در انتخابات ٩٦ از سوي اصولگرايان نيازمند تحليل، آسيب‌شناسي و درس گرفتن از عملكرد پيشين اين جريان و پاسخي است كه از مردم دريافت كرده‌اند. به نظر مي‌رسد كه جريان اصولگرايي در دو موضوع وحدت و ائتلاف و نيز ظرفيت گفتماني نياز به بازبيني دارد و چنين بررسي‌‌اي بايد با رويكردي واقع‌بينانه رخ دهد.
منبع: روزنامه اعتماد