پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : ویجای ساهوجا مدیر بنیاد ملی دریایی هند در مقاله ای که برای نشریه والدای روسیه نوشته است به تاثیری که آمریکا می تواند بر مشارکت روسیه و هند بگذارد پرداخته است.
به گزارش انتخاب به نقل از وب سایت والدای، این کارشناس بر این باور است که سیاست خارجی هند به سوی ایالات متحده جهت گیری پیدا می‌کند.
آمریکا مدعی ایفای نقش مرکزی در حل مسائل سیاسی، اقتصادی و راهبردی پیش روی کشور است. این واقعیت که نارندرا مودی نخست وزیر هند برای بار چهارم طی دو سال گذشته روانه دیدار از آمریکا شد فقط این احساس را تقویت می‌کند. این هم واقعیت دارد که آمریکا هند را شریکی راهبردی در تأمین نقش برتر خود در امور بين‌المللي و بطور اخص آسیا اقیانوسیه تلقی می‌کند. ولی آیا دستور کار پیشنهادی آمریکا برای هند جذاب خواهد بود؟ و آیا هند آماده است بجای اتکا بر روسيه در چارچوب این دستور کار اقدام کند؟ در این رابطه باید به 10 مسئله مهم مطرح شود.
بین آنها مي‌شود به این اشاره کرد که روابط روسیه و هند از آزمون زمان عبور کرده است. همکاری نظامی فنی روسيه تاریخ تقریباً 40 ساله دارد و هند پیشنهاد پیوستن به هر نوع ائتلاف را رد می‌کند. روسيه به هند در توسعه انرژی اتمی مساعدت می‌کند و هند سعی دارد حمایت روسيه از پیوستن آن به رژیم کنترل فن‌آوریهای موشکی را کسب کند. حجم بازرگانی روسیه و هند همچنان بالا بوده و امکان رشد محسوس دارد. روسيه در توسعه زیرساخت ترابری هند نقش مهمی ایفا می‌کند. توافق هند، ایران و افغانستان در مورد استفاده از بندر چابهار یکی از نمونه‌های آن است. علاوه بر این، باید به پروژه مشترک ایران، روسيه و هند در مورد توسعه راهروی شمال - جنوب اشاره شود. همچنین هند به گروه‌های گروه بریکس و ریک و سازمان همکاری شانگهای به عنوان اشکال مهم فعالیت بين‌المللي توجه دارد. روسيه و هند در مورد اختلاف ارضی در دریای چین جنوبی موضع یکسان دارند.
در هند افرادی هست که معتقدند روسيه تصمیم گرفته روابط تنگاتنگ‌تری با پاکستان برقرار کند و در پاسخ به نزدیکی هند با آمریکا، به پاکستان اسلحه می‌فروشد. اینجا لازم است گفته شود خطر تروریسم هم برای روسيه و هند مطرح است درحالی که پاکستان پناهگاه تروریست‌ها تلقی مي‌شود. علاوه بر این، هر دو کشور با دخالت پاکستان در امور افغانستان مخالف هستند.
در نهایت، روسيه و هند نشان دادند می‌توانند مشکلات یکدیگر را درک و طبق روحیه مشارکت اقدام کنند. اجلاس آینده سران سازمان همکاری شانگهای در تاشکند به سران دو کشور اجازه می‌دهد بار دیگر دوستی با یکدیگر را تقویت و برنامه‌های جدید متوجه برقراری روابط مشارکتی محکم و بلندمدت را بررسی کنند.