هر که در عشق سر از قله برآرد هنر است/ درخصوص ماهیت روابط عمومی جهل مرکب وجود دارد

 اما در این علوم انسانی است که در مثالی نامتجانس مانند ورزش فوتبال مدعی فراوان دارد از دید عموم  مردم با ابزاری ساده  در حد یک توپ پلاستیکی دو لایه و چهار عدد آجر به اوج لذت آن رسید. الی ماشاالله هم که در هرکوی و برزن و هر محله ای همه پیراهن مسی و رونالدو می پوشند و به کمتر آن هم رضایت نمی دهند تا اینجا که ایرادی ندارد قصه آنجاست که وقتی برای ترکیب تیم ملی به دنبال جذب  برترینها هستی امان از یافتن یک خط حمله ششدانگ یا  دروازه بان و مدافع قابل اطمینان.  پس بسان همیشه  ناگزیری به "داشته های موجود" اکتفا کنی که همانها هم به وقت نیاز بازیشان "بگیرنگیر" دارد.

در علوم انسانی ای مثل سیاست، روانشناسی، فلسفه، ادبیات و ... به مثابه مثال بالا،  نمی دانم به چه دلیل،  ولی هر کس به خود اجازه می دهد از چیستی و هستی آفرینش تا ازل و ابد روح سخن بگوید، نظریه بدهد، تئوری بیافریند و فلسفه ببافد که اگر کسی هم اعتراضی بکند  متهم می شود که " اگر  اعداد مرا قبول نداری خودت دوباره زمین را متر کن".

به هر حال روز 27 اردیبهشت روز  ارتباطات و روابط عمومی را به همکاران جان خود در اقصی نقاط کشور عزیزمان تبریک گفته و خاطر نشان می کنم:

 هر که در عشق سر از قله برآرد هنر است                                  همـــه تا دامنــــه‌ ی کــــوه تحمــــــل دارند