صفحه نخست

تاریخ

ورزش

خواندنی ها

سلامت

ویدیو

عکس

صفحات داخلی

۲۵ آذر ۱۴۰۳ - ساعت
کد خبر: ۲۶۸۷۹۹
تاریخ انتشار: ۴۰ : ۰۸ - ۲۶ ارديبهشت ۱۳۹۵
انتخاب خانم مریم میرزاخانی (ریاضی‌دان ایرانی و فارغ التحصیل دانشگاه صنعتی شریف) به عنوان یکی از اعضای آکادمی ملی علوم امریکا (NAS)، در رسانه‌های داخلی بازتاب داشته است.
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
 پارسینه به نقل از توحید عزیزی دانشجوی ایرانی مقیم آمریکا نوشت: انتخاب خانم مریم میرزاخانی (ریاضی‌دان ایرانی و فارغ التحصیل دانشگاه صنعتی شریف) به عنوان یکی از اعضای آکادمی ملی علوم امریکا (NAS)، در رسانه‌های داخلی بازتاب داشته است.

به گزارش انتخاب، این آکادمی، یک مرکز معتبر علمیِ خصوصی و غیر انتفاعی با سابقه‌ی بیش از یک و نیم قرن است که هم‌اکنون نزدیک به دو هزار و دویست و نود و یک عضو دارد (لیست اعضاء در رشته‌های مختلف). اعضای جدید آن، هر ساله در یک رای‌گیری توسط اعضای فعلی تعیین می‌شوند و تمامی انتخاب شدگان، بصورت مادام‌العمر عضو این مرکز می‌مانند.

نکته‌ی عجیب در این بین، نشر یک شایعه‌ی غلوگونه و غیر واقعی توسط رسانه‌های کشور است. بسیاری از خبرگزاری‌ها، سایت‌ها و کانال‌های خبری نوشته اند که میرزاخانی اولین زنی‌ در جهان است که به این جایگاه می‌رسد!

یعنی این‌ها واقعاً پیش خودشان فکر کرده اند که آن ۲۲۹۰ نفر دیگرِ عضو آکادمی علوم امریکا، کلهم مرد بوده اند؟! یا اینکه اصلاً روح‌شان هم از تعداد و کیفیتِ اعضای قبلی این آکادمی خبر ندارد؟

عارضم که Florence Rena Sabin (تولد در سال ۱۸۷۱ و مرگ در سال ۱۹۵۳!) به عنوان محققی در رشته‌ی پزشکی، اولین زنِ عضو آکادمی ملی علوم بوده است. نکته‌ی دیگر اینکه خبر انتخاب خانم میرزاخانی، پس از یازده روز سر از رسانه‌های ایرانی در آورده است.

سایت رسمی NAS در روز سوم ماه می خبر داد که در رای‌گیری اخیر، ۸۴ محقق جدید به آن اضافه شده و تعداد اعضاء به ۲۲۹۱ نفر رسیده است.

 خبرگزاری‌ها، بدون کوچکترین تحقیق و بررسی، آن را کپی‌کاری کرده اند. البته شایان ذکر است که اصل انتخاب خانم میرزاخانی در این آکادمی مهم‌تر است از اینکه بیایم بحث کنیم آیا ایشان اولین زن بوده اند یا n امین. به علاوه، بحث سر اینکه انتخاب ایشان یک موفقیت شخصی است و تنها به کشور امریکا نفع عمده و مستقیم می‌رساند یا سودی هم به حال کشور خودمان دارد به کنار، در هر حال ای اشتباهات و غلوهای رسانه‌ها موجب می‌شود برخی به اصل خبر نیز با دیده‌ی تردید بنگرند و قضیه تا حدی لوث شود.

این متن را منتشر کنیم، بلکه روزی روزگاری این مرضِ "نقلِ وقایع، بدون اطمینان از صحت‌شان" ریشه‌کن شود.