صفحه نخست

تاریخ

ورزش

خواندنی ها

سلامت

ویدیو

عکس

صفحات داخلی

۲۲ آذر ۱۴۰۳ - ساعت
کد خبر: ۲۶۵۶۱۰
تاریخ انتشار: ۵۰ : ۰۸ - ۱۰ ارديبهشت ۱۳۹۵
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
هرمز خاک استراتژیک خلیج فارس است، اما در طول سال فقط یک روز دیده می‌شود و بعد از آن به خاطره‌ها می‌پیوندد و انگار زیر آب می‌رود.

عبدالرضا دشتی‌زاده، رییس توسعه گردشگری سازمان منطقه آزاد قشم با اعتراض به وضعیت بلاتکلیف جزیره‌ی هرمز، به خبرنگار ایسنا گفت: جزیره هرمز را بهشت زمین‌شناسان می‌خوانند و این تکه‌ی رنگی را خاستگاه دلاوری‌های ایرانیان در خلیج فارس می‌دانند. این جزیره با در آویختن القاب بسیار شیرین، اما دارای مزه‌ای تلخ است، چرا که هرمز تنها در روز خلیج فارس شاهد یک برنامه‌ی پرخبر است و پس از آن انگار به زیر آب فرو می‌رود.

او اظهار کرد: تقریبا تمامی محوطه‌های گردشگری این جزیره بدون اقدام اصولیِ ساماندهی، رها شده‌اند و چندان منفعت اقتصادی برای جامعه محلی ندارند.

دشتی‌زاده که سال‌ها مسؤولیت میراث فرهنگی جزیره قشم را به عهده دشته است، گفت: آثار تاریخی شاخص هرمز که می‌توان به قلعه پرتغالی‌ها اشاره کرد، در وضعیت غیر اصولی قرار دارد. این در حالیست که با انجام مراحل مختلف ساماندهی، این محوطه به مرکز جشنواره‌های ملی در خلیج فارس تبدیل خواهد شد.

وی اضافه کرد: خاک‌ها و سنگ‌های رنگین جزیره در کیف‌های گردشگران ناآگاه می‌رود، در حالیکه زنان جزیره در کنار قلعه پرتغالی‌ها اقلام صنایع دستیِ با ارزش خود را به حراج می‌گذارند. صنایع دستی که نه بسته‌بندی مناسبی دارد و نه محلی مناسب برای عرضه.

او با طرح این پرسش که مدیریت در این حوزه‌ها به عهده کیست؟ بیان کرد: قبل از آن‌که پاسخی برای این پرسش پیدا کنیم، توجه داشتن به این نکته ضروری است که سرعت تخریب در حوزه میراث تاریخی و طبیعی در این جزیره بسیار بالا است.

دشتی‌زاده ادامه داد: به نظر می‌رسد تا روشن شدن تکلیف مدیریت این جزیره‌ی باشکوه، نخست باید به حوزه‌ی آموزش توجه ویژه نشان داد، آموزش در حوزه‌های بازاریابی، نحوه برخورد با گردشگر، حفاظت آثار تاریخی و منابع طبیعی.

او با ابراز تاثر نسبت به نگاه‌های مقطعی که به این جزیره‌ی شگفت‌انگیز و استراتژیک می‌شود، بیان کرد: به امید آن‌که جزیره هرمز تنها در روز ملی خلیج فارس به سر زبان‌ها نیافتد و جامعه محلی در همه روزهای سال با افتخار به این دریای پارسی نگاه کنند و از این موهبت الهی استفاده کنند. چون آنچه این جزیره را شاخص می‌کند، وجود مردمانی صبور همچون دیگر مردمان جنوب ایران است.


جزیره هرمز
جزیره‌ی هرمز ۴۲ کیلومتر وسعت دارد و در ورودی خلیج فارس و ۸ کیلومتری بندرعباس واقع شده است. قشم نزدیک‌تریم جزیره به آن است که در 18 کیلومتری آن قرار دارد و بهترین مسیر تردد به این جزیره هم از آن طریق است. به همین دلیل شورای عالی مناطق آزاد پیوستِ این جزیره را به منطقه آزاد قشم را از مدت‌ها پیش به مجلس ارائه کرده بود که طبق آن، مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی نیز در اظهارنظر کارشناسی درباره «لایحه الحاق جزیره هرمز به محدوده منطقه آزاد قشم» اعلام کرد: الحاق جزیره هرمز به منطقه آزاد قشم با توجه به امکان استفاده از ظرفیت‌های بالقوه این جزیره و تلاش مضاعف برای رفع محرومیت از جزیره هرمز، قابل توصیه است، ولی از نظر هزینه‌های تحمیل شده به سازمان اداره‌کننده منطقه آزاد قشم به منظور ایجاد زیرساخت‌های مورد نیاز و امکان بروز معارض در جذب اراضی و عدم شکل‌گیری مدیریت یکپارچه دارای ابهاماتی است که می‌تواند منطقه آزاد قشم را با مشکلاتی مواجه کند. مرکز پژوهش‌های مجلس خواستار رفع ابهامات لایحه‌ی پیشنهادی بویژه در بخش مشکل دوگانگی ساختار اداری در ارتباط با سرزمین اصلی و چگونگی تأمین منابع مالی مورد نیاز به منظور ایجاد زیرساخت‌های اولیه در جزیره هرمز، شده است.

حجت‌الاسلام محمدعلی زم، معاون فرهنگی، اجتماعی و گردشگری شورای عالی مناطق آزاد نیز پیشتر به ایسنا درباره سامان‌دهی جزایری مانند هرمز که با مشکلات عمده بیکاری، اعتیاد و فقر درگیر است و نوع سیاست‌گذاری شورای عالی مناطق آزاد در برخورد با مشلاکت زیرساختی، اجتماعی و بهداشتی هرمز، گفته بود: این مناطق ساز و کار حقوقی خود را دارند و دبیرخانه نمی‌تواند وارد این مناطق شود و هر کاری را که دلش خواست، انجام دهد. این مناطق از نظر حقوقی مستقل و مسئولیت آنها با هیأت مدیره است و دارای برنامه و بودجه سالانه هستند، البته شما و یا جای قدرتمندی باید سراغ مدیران 22 سال گذشته برود و از آنها پاسخ بخواهد که چرا در این مناطق این همه اتفاقات غیر فرهنگی رخ داده است؟ چرا با وجود قلعه پرتغالی‌ها، دریای زیبا، رقص دلفین‌ها، ساحل زیبا، ماهی‌هایی با هزاران رنگ و نقش، غذاها و لباس‌ها و صنایع دستی محلی، خاک‌های رنگارنگ و گران قیمت و مردمان خونگرم و صمیمی، جزیره‌ای چون هرمز، باید مردمانش، رنجورهای خفته بر گنج باشند و چرا هرمز را تبدیل به ترمز کرده‌اند؟!