تعداد افراد مبتلا به دیابت
در دنیا از 108 میلیون نفر در سال 1980 به 422 میلیون نفر در سال 2014 رسیده است و
درصد افراد مبتلا به این بیماری در افراد بالای 18 سال 7/4 درصد به 5/8 درصد در سال
2014 رسیده است که نشان دهنده روند رو به گسترش این بیماری در جهان است.
دیابت یک بیماری مزمن ناتوان‌کننده و پرهزینه به همراه عوارض شدید است که
مخاطرات زیادی برای افراد، خانواده ها و کل جامعه به همراه داشته و دولتها را با
چالشهای جدی برای دستیابی به شاخصهای پیشرفت و توسعه‌یافتگی پایدار در جامعه بویژه
در حوزه سلامت و بهداشت عمومی، مواجه می‌سازد.
در کشور ما نیز متأسفانه حدود
4/4 میلیون نفر به این بیماری مبتلا هستند که پیش بینی می شود تا 20 سال آینده
تعداد به 6 میلیون نفر در کشور خواهد رسید.
تلاش برای پیشگیری و درمان
دیابت به منظور دستیابی به هدف توسعه جهانی و کاهش مرگ و میر زودرس ناشی از
بیماریهای غیرواگیر تا حد یک سوم تا سال 2030، اهمیت و نقش مهم بخشهای زیادی از
جامعه شامل سیاستگذاران، کارفرمایان، آموزش‌دهندگان، بخش خصوصی، رسانه ها و خود
افراد را در این زمینه، نمایان می‌سازد.
از اینرو است که لزوم برقراری
تعاملات نزدیک بین کلیه دست‌اندرکاران عرصه سلامت و بهداشت عمومی کشور، ضروری بوده
و راه را برای کنترل و درمان انواع بیماریها بخصوص بیماری دیابت هموارتر
می‌کند.
دیابت بیماری غیرواگیری است که در اثر ترشح ناکافی انسولین و یا عدم
استفاده موثر بدن از آن ایجاد می‌شود. این بیماری شامل انواع 1، 2 و دیابت بارداری
است.
نظر به اینکه مصرف بیش از حد مواد غذایی بویژه اقلام غذایی پُرچرب و
شیرین و نوشیدنیهای پرکالری به همراه سبک زندگی از جمله علل اصلی چاقی و در نهایت
ابتلا به دیابت بخصوص دیابت نوع 2 هستند، به منظور پیشگیری هرچه بیشتر از بروز آن،
دستیابی به ارکان زیر ضروری است:
1- تغذیه سالم وکاهش مصرف چربی، شکر
وشیرینی ونمک وافزایش مصرف میوه وسبزی
2- داشتن فعالیت بدنی کافی
3-
مدیریت استرس
از دیدگاه سازمان ملل، تعالی سلامت و کیفیت زندگی افراد
دیابتی، توانمندی آنها به مانند تمامی افراد جامعه و کاهش یا حذف موانع برای افراد
دیابتی جهت استفاده از توانمندیهای بالقوه به عنوان اعضای جامعه از جمله حقوق اساسی
افراد دیابتی برای داشتن موقعیتهای مناسب جهت آموزش و اشتغال بوده و مسئولیت‌پذیری
آنها را به رسمیت می‌شناسد.
در این راستا افراد دیابتی از حقوقی مانند
مراقبت، ارتقاء آگاهی، آموزش و عدالت اجتماعی برخوردار هستند. از سوی دیگر افراد
دیابتی مسئولیتهایی نظیر دادن اطلاعات صحیح و کافی شامل وضعیت سلامت، انواع داروهای
مورد استفاده، حساسیتها، طبقه اجتماعی و شیوه زندگی به مراقبین بهداشتی و همچنین
پذیرش، اجرا و کنترل شیوه زندگی سالم به صورت خودمراقبتی را نیز بر عهده دارند.
انستیتو تحقیقات تغذیهای و صنایع غذایی کشور نیز به عنوان عضوی از نظام و
سلامت جامعه، بر خود لازم می‌داند که در راستای سیاستهای بهداشت و سلامت کشور و در
تعامل با سایر سازمانها، در زمینه بهبود وضعیت تغذیه و سلامت آحاد جامعه و ارتقاء
آگاهی در این زمینه گام بردارد.
از جمله رسالتهای انستیتو تحقیقات تغذیهای
و صنایع غذایی کشور، ارتقاء سطح فرهنگ و سواد تغذیهای افراد از طریق آموزش تغذیه
همگانی، آشنائی با روشهای بهره‌مندی از تغذیه سالم، انجام پژوهشهای علمی در زمینه
بررسی و بهبود وضعیت تغذیه جامعه، همچنین بهبود صنایع غذایی کشور با به کارگیری
یافته‌های تحقیقات و افزایش ارتباط با صنعت غذا است. به همین منظور این انستیتو
اولویتهای پژوهشی خود را در قالب اجرای برنامه های تحقیقاتی در زمینه بیماریهای
مزمن غیرواگیر مرتبط با تغذیه، اختلالات وزن همچنین تأمین امنیت غذایی، ارتقاء
ایمنی مواد غذایی، تولید غذاهای فراسودمند و غنی‌سازی‌شده قرار داده
است.
امید است با تلاش همه‌جانبه مردم و مسئولان، شاهد سلامتی همه ایرانیان
باشیم. به امید آنروز