پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : همانگونه که انتظار می‌رفت بعد از خبر رسمی آغاز بکار 7هزار اعضای ناشناس گشت ارشاد برای نظارت اخلاقی بر اهالی شهر تهران، واکنش‌های گسترده‌ای در رسانه‌ها و فضای مجازی در قالب تحلیل و نقد مشاهده شد که انصافا حاوی دلایل محکم حقوقی، قانونی و نظام‌گرایانه‌ای بود که باید توسط طراحان این تصمیم بی‌سابقه و مسئولین ذیربط و تطبیق آن با قانون اساسی و وظایف حاکمیتی دستگاه‌ها مورد توجه قرار گیرد بویژه قوه قضائیه که برای ضابطین خود حد ومرز روشنی دارد و همچنین وزیر کشور که اختیارات رهبری در نیروی انتظامی را عهده‌دار است.
اما فارغ از اینها باید مسائل ذیل را مد نظر داشت:
1- اینکه دولت‌ها رفتار شهروندان خود را تحت نظر بگیرند امری عادی است، حال به بهانه امنیت عمومی کارهایی مثل شنود تلفنی، کنترل ایمیل‌ها و اینترنت و کارگزاری دوربین‌های مخفی و امثال آن این کار انجام می‌شود اما هیچ جای دنیا این اقدامات را در بوق و کرنا نمی‌کنند و دستمایه تبلیغات و سیاسی کاری قرار نمی‌دهند، آن هم در جامعه‌ای که از فقر اخلاقی به معنای واقعی کلمه رنج می‌برد.
2- مسئله بعد این است که نیروی انتظامی در ایام تعطیلات عید اخیر نشان داد که با تکیه بر پیشرفته‌ترین تکنولوژی‌ها قادر است کوچکترین رفتار رانندگان خودروها و سرنشینان آنها را رصد نماید پس بکار گیری هفت هزار نفر برای دادن گزارش از رفتار خلاف اخلاق میلیون‌ها نفر در مرکز کشور برای چیست؟ و اصولا چه تضمینی وجود دارد که این لشکر در قالبی خاص محدود بماند و قدرت بدست آورده‌اش را مصروف تصفیه حساب‌های شخصی و فامیلی و حتی سیاسی ننماید؟ مگر اینکه فرشتگانی باشند که از آسمان نازل شده‌اند و وظیفه هدایت مردمی را دارند که خیلی وقت نیست "اهل کوفه" نام گرفته‌اند!
3- اگر خطر سلب اعتماد عمومی تا کنون بین مردم و مسئولین بود با اجرای این طرح میان آحاد مردم حتی در یک خانواده بروز می‌کند چون هر کسی ممکن است یکی از همان7هزار نفر باشد!
واقعیت این است که راه حل معضلات فرهنگی و اخلاقی جامعه پیش از اینکه این کارهای سطحی باشد که در شان مردم و نظام اسلامی نیست، در فرهنگ سازی و نهادینه کردن باورهای نسلی است که همه رشد و تربیت آنان در 38سال گذشته بوده است.متولیان جامعه و آنان که چشمان مردم بعنوان سرمشق و الگو به آنان است اگر کمی به خود بیایند و دست از مجادله و دادن پیام‌های سرگردان‌کننده و متناقض به مردم بردارند و یک دل و یک زبان به نظر بیایند، قطعا احتیاجی به لشکر هفت هزار نفره که پیامی غیر از عدم اعتماد به مردم و دشمن شاد کردن ندارد،نخواهد بود.
باور کنیم که ما نجیب‌ترین و فهمیده‌ترین مردم دنیا را داریم این سرمایه بزرگ که عامل اصلی تداوم ثبات و قدرت نظام و مقبولیت حاکمان آن هستند را بیشتر قدر بدانیم، مردمی که به فرموده امام راحل و رهبری حتی در صدر اسلام نیز مثل آنها وجود نداشته است.
جامعه ما فقر اخلاقی ندارد.
یکاز این هفت هزار نفر هیچ گاه در طول زندگی خود دچار لغزش وخطا نبوده و نخواهند بود؟که حال بخواهند مراقب دیگر افراد جامعه باشند؟!