پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : در مقاله نشنال اینترست آمده است: تعهد چهارم فوریه عربستان سعودی برای اعزام نیروهای زمینی به عنوان بخشی از عملیات شتابزده در سوریه با اخباری مشابه از سوی امارات متحده عربی و بحرین در کنار اشاره جزیی مبنی بر این که قطر نیز ممکن است به طور نمادین مشارکت کند، دنبال شد.
به گزارش «انتخاب»، در صورتی که این اقدام جامعه عمل به خود گیرد، استقرار کم نیروهای عرب خلیج فارس احتمالا تغییر قابل توجهی در میدان جنگ سوریه به وجود نمیآورد. با این حال آیا آنها میتوانند یک جنگ نیابتی پیچیده بین ایران و عربستان سعودی در سوریه را به سمت رویارویی نظامی مستقیم بکشند؟
این استقرار احتمالی نیروهای عملیات ویژه عرب در حالی شکل میگیرد که دست ایران در این مناقشه قویتر و درعوض سرمایهگذاری سعودیها بر روی گروههای مخالف سوریه ناامیدانه دنبال میشود. به نظر میرسد مناطق تحت کنترل مخالفان در حلب در برابر تسخر دوباره از طریق حمله نیروهای مشترک ایران – روسیه – سوریه بسیار آسیبپذیر است و گفتوگوهای صلح ژنو به نظر میرسد به جایی نخواهد رسید. ایالات متحده همچنین در حال ترغیب کشورهای خلیج فارس برای مشارکت بیشتر در مبارزه با گروه داعش است و این که ترکیه تمایل دارد تا همکاریهایش با عربستان سعودی را در سوریه عمیقتر کند.
پرسش اصلی این است که ایران و ارتش سوریه چگونه نسبت به این اقدام جدید رقیب منطقهیی ایران در این میدان واکنش نشان خواهند داد. نه دمشق نه تهران در انتقاد از ریاض لحظهای درنگ نکردند.
شدیدترین واکنش به این اعلام عربستان سعودی به طور بحث برانگیزی مربوط به ولید المعلم، وزیر خارجه سوریه بود که تهدید کرد نیروهای سعودی در تابوتهای چوبی به خانههایشان باز خواهند گشت.
مقامات ایران نیز واکنشهای خود را ابراز داشتند اما فحوای اظهاراتشان به جای این که تهدید کننده باشد، تحقیرآمیز بود.
حسین سلامی، جانشین فرمانده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی این اقدام سعودیها را یک لطیفه سیاسی خواند ودر همین حال یحیی رحیم صفوی، از سرداران سپاه پاسداران آن را یک مانور تبلیغاتی احمقانه خواند.
رحیم صفوی و سرار مسعود جزایری، جانشین فرمانده نیروهای مسلح ایران اشاره کردند که موفق نبودن عربستان در یمن موفقیت استقرار نیروها در سوریه را در هالهای از ابهام قرار میدهند.
حسین دهقان، وزیر دفاع و علی شمخانی، دبیر شورای امنیت ملی اظهار کردند که هرگونه گسترش درگیریها از طرف عربستان سعودی پیامدهای خطرناکی برای ترکیه، اسراییل و حتی ایالات متحده و اروپا در بر خواهد داشت.
در پشت این اطمینان و اعتقاد احتمالا برخی نگرانیها نهفته است.
رهبران ایرانی در سال گذشته نسبت به سیاستهای منطقهیی ملک سلمان، پادشان جدید عربستان سعودی نگران شدهاند. عملیات نظامی به رهبری عربستان سعودی در یمن کاملا بیملاحظه و شتابزده قلمداد شد. محمد بن سلمان، فرزند پادشاه و جانشین ولیعهد که سرپرستی عملیات یمن را به عهده دارد از سوی ایرانیها بیاحتیاط و بیتجربه تلقی شد. در نتیجه تهران به شدت نامطمئن است که چگونه رفتار پرخاشجویانه ریاض را پیشبینی کند.
با توجه به عملیاتهای یمن، رهبران ایران میدانند استقرار نیروهای ویژه اماراتی و سعودی در سوریه، حمایت اطلاعات و لجستیکی آمریکاییها را ناگزیر میسازد.
ترکیه نیز احتمالا از این عملیات حمایت خواهد کرد. ایرانیها احتمالا باور ندارند که سعودیها واقعا بر گروه داعش تمرکز خواهند کرد – که تهران ریاض را متهم با حمایت از آنها میکند – و در عوض انتظار خواهد داشت که عربستان سعودی نیروهای دولت سوریه یا نیروهای مورد حمایت ایران را هدف قرار دهد.
سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران ممکن است فی نفسه از نیروهای زمینی کشورهای خلیج فارس نهراسد اما ممکن است آنها نگران باشند که ورود نیرهای سعودی و اماراتی میتواند در نهایت درگیری مستقیم بین نیروهای ایرانی و نیروهای ایالات متحده را تشدید کند.
ما باید انتظارداشته باشیم تا شاهد سخنان دیگری از سوی تهران همراه با تهدید افزایش مداخله نظامی ایرانیان باشیم. سخنان اخیر سردار فرزاد اسماعیلی، فرمانده نیروهای هوایی مبنی بر این که در صورت درخواست بشار اسد، رییسجمهور سوریه ایران از حریم هوایی این کشور دفاع خواهد کرد، نمونهای از این دست به حساب میآید.
ایران ممکن است اردو کشی نظری نظامی اعراب به سوریه را خیلی جدی نگیرد اما جلوگیری از چنین اقدامی مشخصا در اولویت فهرست آنها قرار دارد.
ایالات متحده باید به خاطر داشته باشد که تهران هنوز با دقت اقدامات نظامی و دیپلماتیک خود را بر مبنای این که با نیروهای آمریکایی رو به رو نشود محاسبه میکند. ایران و روسیه در حال حاضر در گفتوگوهای صلح از اهرم غالبی برخوردار هستند. زیرا آنها تنها نیروهای خارجی هستند که عملیاتهای نظامی قابل توجهی را در خاک سوریه هدایت یا اجرا میکنند. ایران قویا در برابر هرگونه تلاشی که این معادله را تغییر دهد مقاومت خواهد کرد.