چگونه زندگی‌ها را از طلاق واکسینه کنیم؟

دوران نامزدی را باید به صورت جدی و زمانی برای شناسایی انواع مشترکات و موانع برقراری یک زندگی سالم و شاداب و با دوام نگریست.

به گزارش خبرآلاین، برخی عوامل بسیار ظریف و بعضا پنهانی در فرآیند روابط مردان و زنان در دوره آشنایی و نامزدی وجود دارد که در صورت بروز آنها باید یا روابط را در جا قطع نمود و یا برای جلوگیری از رخداد فاجعه طلاق و یا زندگی همراه با طلاق عاطفی، آنها را با مشاور و متخصص در میان گذاشت.

اعتیاد،اصرار به تربیت طرف مقابل، روابط جنسی، بلوغ و انواع آن، پرونده های باز، عدم درکنار هم بودن و غلبه بر خشم؛ اینها فاکتورهایی هستند که در عین سادگی چون سم مهلکی به راحتی می توانند هر خانه و خانواده ای را به ورطه سقوط و نابودی کشیده و تاثیر مخرب دراز مدتی را نیز بر فرزندان آنها و حتی بعضا نسل های بعدی بگذارد.

اعتیاد

اعتیاد را با عادت نباید اشتباه گرفت. این پدیده شوم و متاسفانه در حال گسترش روز افزون چه در بعد تعدادی و چه در بعد کاهش سن، یک معضل اجتماعی و فرهنگیست که باید در مقابل نامزد معتاد تمام قد ایستاد و هرگز به وعده خام و پوشالی ترک (از هر اعتیاد الکلی، مخدر سنتی یا صنعتی) نباید دلخوش بود. یادآوری می کنیم که حداقل مدت لازم برای تشکیل زندگی با فردی که سابقا معتاد بوده 5 سال از آغاز پاکی او خواهد بود و هر چه از این زمان کمتر سپری شده باشد باید بیشتر منتظر حضور دیو اعتیاد در زندگی نشست.

اصرار به تربیت کردن طرف مقابل

زن و مرد در حقیقت طرفین رابطه ای هستند که هر دو باید سهم مسئولیتی خود را به درستی و در تمامی شئون آن ایفا نمایند، بلوغ فکری زمانی حاصل می شود که هر یک از طرفین دنبال تربیت دیگری و شکل دهی طرف مقابل به خواست خود نباشند و بدانند که هر یک سهم جداگانه ای در رابطه داشته و این سهم ها نسبت به هم توفق و برتری ندارد. نه زن بر مرد و نه مرد بر زن در روابط مشترک زندگی مجاز نیستند خود را برتر از دیگری دانسته و سعی در غلبه و در نهایت ایجاد کننده رابطه "کنترلی" بر طرف مقابل باشد. این آفت مشترک بسیاری از خانواده هایی است که بواسطه این عدم شناخت منتظر اعلام طلاق از سوی مراجع ذیصلاح هستند، چه در صورتیکه قبل از شروع زندگی به این مهم واقف بودند هرگز سعی در کنترل یکدیگر از روی برتری جویی نداشته و شیرینی زندگی مشترک را با تلخی طلاق عوض نمی کردند.

روابط جنسی

"زناشویی" واژه ایست که تمام ابعاد زندگی مشترک را بین زن و مرد(همسر) توجیه کرده و عمق این کلمه نشان دهنده این مهم است که روابط جنسی زوجین خلاصه در یک عمل فیزیکی نیست و ایفا کننده نقش "ملاتی" است که تمام ارکان و اجزای زندگی مشترک را چون آجر بر هم سوار می نماید. دوران آشنایی طرفین که در فرهنگ ایرانی از آن به "نامزدی" یاد می کنند، بهترین فرصت برای یافتن انواع اختلالات جنسی طرف مقابل می باشد. در این دوران فرد می تواند نسبت به شناسایی انواع مشکلات جنسی خود و البته طرف مقابل از قبیل اختلالات فیزیولوژیکی - سر مزاجی و اعتیاد جنسی و یا حتی رفتار های جنسی خشونت آمیز واقف گردیده ، و نیز در صورت عدم حاد بودن موضوع آنها را قبل از شروع زندگی مشترک درمان نماید.

بلوغ و زمینه های آن

هر دو طرف یک رابطه پایدار باید در حوزه های فکری،جنسی،اقتصادی،عاطفی و اجتماعی یا به بلوغ رسیده باشند و یا مهیا شده باشند تا مسیر آن را طی کنند. رفتار های بچگانه و عدم استقلال فکری یعنی شکل نگرفته بودن اصل شخصیت.کسی که شخصیتش هنوز شکل نگرفته باشد به هر صورت نمی تواند شریک مناسبی برای شروع یک زندگی خوب و با دوام باشد. جنسیت در این موضوع نیز نمی تواند کوچکترین تاثیری داشته باشد. رفتار بچگانه از هر دو جنس مرد و زن به راحتی می تواند سر بزند. این جور افراد که هنوز دنیای خود را نشناخته اند هرگز تکیه گاه عاطفی و اجتماعی مناسبی نخواهند بود و دیر یا زود طرف مقابل را دچار طلاق عاطفی و در نهایت سبب سردی و خود خوری خواهند نمود.

پرونده های باز

کسی که در زندگی اش پرونده های باز، زخم های درمان نشده و گره های باز نشده داشته باشد، نمی تواند انتخاب درستی برای ازدواج انجام دهد. چنین فردی، هر قدمی که بردارد برای التیام این زخم ها و در راستای پرونده های قبلی است. نمونه این افراد، کسانی هستند که یک رابطه عاطفی شکست خورده در پرونده شان دارند و هنوز نتوانسته اند آن را فراموش کنند یا برای تسکین آن، به یک رابطه دیگر روی آورده اند. کسی که از یک شکست شغلی برمی گردد، کسی که همه سرمایه خود را باخته و هنوز افسرده است، کسی که در کودکی اش گیر کرده و هنوز از ناکامی های بچگی اش رنج می کشد، نمی تواند همسر مناسبی باشد.

بقای زندگی مشترک به "در کنار هم بودن" است

انسانها به امید رسیدن به آرزوهای عاطفی و احساسی خود تصمیم به ازدواج می گیرند و برای این آرزوی بسیار دوستداشتنی حاضرند تن به مسئولیت و جدیت یک رابطه تمام عیار و مستدام بدهند. برای این موضوع حضور فیزیکی و عاطفی شرطی اساسی است. فردی که از شما دور زندگی می کند یا هر وقت که بخواهید باشد( تا تنها نباشید)، نیست، مناسب برای برقراری زندگی مشترک نخواهد بود.

عدم غلبه بر عصبانیت

ممکن است نامزد شما از جمله افرادی باشد که بخواهد فاصله دور قلب خود از شما یا سایر عزیزانتان را با داد و فریاد ( عصبانیت ) جبران کند. این فرد قطعا در کنترل خشم و عصبیت خود از فاکتور فریاد استفاده می کند و این یعنی خطر طلاق در کمین زندگی مشترک نشسته است. انسانهایی که مدام در حال پرخاشگری هستند دیر یا زود شما را به مرحله "بخشیدن عطا به لقایش" و زدن قید زندگی مشترک می رساند.