پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : سایت اینترنتی مجله «نشنال اینترست» مقالهای راجع به جنگ ستارگان در آینده نزدیک و آماده شدن آمریکا، چین و روسیه برای این جنگ منتشر کرده است.
به گزارش خبرگزاری اسپوتنیک، سِسیل هِینی، رییس فرماندهی راهبردی آمریکا میگوید: کشور باید روی موضوع ظرفیتهای احتمالی دشمنان بیشتر مطالعه کرده و بودجه برنامههای فضایی و آمادگی کلی خود را بیشتر کند.
یوری کنوتوف، تاریخ نویس نظامی و مدیر موزه پدافند هوایی در منطقه بالاشیخین روسیه نیز در این باره با اطمینان میگوید: نیروهای فضایی بهترین سلاح برای آینده هستند. احتمال بیشتر بر این است که حمله اول میان قدرتهای بزرگ بدون سلاح باشد.
وی میگوید: در چنین جنگی دشمن پاسخ حملات را با چند موشک میدهد و اینجاست که سیستم دفاع ضد موشکی حرف اول را میزند. موضوع کلیدی سیستم دفاع ضد موشکی است. به این ترتیب، مبارزه در فضا با دفاع از ماهوارهها و غلبه بر سیستم دفاع ضد موشکی وظیفه اول هر طرف است.
میخاییل خاداریونوک، مدیر مسئول روزنامه «پیک صنعت نظامی» نیز با این سخنان کاملا موافق بوده و در ادامه میگوید که درحال حاضر هنوز درک درستی راجع به وابستگی ما به فضا وجود ندارد "اهمیت نه خطوط ارتباطی و نه ناوبری برای ما روشن نیستند. اگر سیستم خطوط ناوبری جهانی از کار بیفتند، آنوقت سیستم پولی جهانی و تجارت جهانی و تمام ناوبری زمینی نابود خواهد شد."
یوری کنوتوف نیز در رابطه با موضوع سیستم فضایی روسیه میگوید، اخبار رسمی راجع به این مساله در دست نیست. این موضوع کاملا محرمانه است. با این حال او از دوران اتحاد جماهیر شوروی و صنایع مدرن آن دوران یاد میکند و میگوید: وقتی اولین شاتل امریکایی ساخته شد، طرح های ما مبنای ساخت آن قرار گرفته بود. بعد از آن تکنولوژی «بوران» معرفی شد. آمریکاییها ما را فریب دادند. شاتل امریکایی تا ارتفاع 80 کیلومتر پایین میآید و روی مسکو قرار میگیرد، بعد شرایط پرتاب بمب اتمی روی کرملین را بازسازی کرده و مجددا به فضا میرود. این مانور آمریکاییها تا حدی موفق بود. آنها اطلاعات اشتباه به ما دادند و ما خیلی جدی روی آن کار کردیم. در حال حاضر امریکا یک سفینه فضایی چندبار مصرف دارد.
این کارشناس مدعی است، یک سفینه فضایی آمریکایی تقریبا یک سال است که در فضا قرار دارد و اهداف آن مشخص نیست. این سفینه یا جاسوسی است یا اینکه حامل موشک بوده و قادر است هر لحظه به مسکو یا پکن حمله کند.
کنوتوف درباره هواپیمای آزمایشی مدل "ایکس 37 ب" در مدار صحبت میکند. خاداریونوک اطمینان دارد که آمریکاییها میتوانند از این سفینه برای حل مسایل مختلف نظامی بهره بگیرند. این سفینه می تواند چندین سال در فضا بماند. اطلاعات زیادی از آن در دست نیست، اما اگر قابلیت شلیک داشته باش، آنوقت میتواند به عنوان ابزاری برای نابودی سفینههای فضایی و ماهوارهها مورد استفاده قرار بگیرد.
کارشناسان هوا فضا میگویند، در شرایط بی وزنی، احتمال تخریب کنندگی این سلاح به شدت بیشتر می شود، زیرا در فضا هیچ مانعی وجود ندارد و هر شلیک برد بیشتری دارد. علاوه بر این، امکان مانور نیز بیشتر است.
کنوتوف با اطمینان میگوید که اگر امریکاییها دست به چنین کارهایی بزنند، آنوقت روسیه آرام نخواهد نشست. وی تاکید میکند که آمریکاییها بیشتر روی تجهیزات با هزینههای بالا کار میکنند، اما ما قصد نداریم این سلاح های تهاجمی را کپی کنیم، بلکه ابزارهای دیگری خواهیم ساخت که در حجم تخریب بدتر از آن نخواهد بود.
وی درباره دوران اتحاد جماهیر شوروی میگوید که آن زمان، چین بر اساس طرح های شوروی یک سلاح لیزری را آزمایش کرد. وظیف این سلاح نابود کردن ماهواره های فضایی دشمن بود. در اتحاد جماهیر شوروی این پروژه «تِرا — 3» نام دارد. در آن زمان تکنولوژی به نظر چندان موثر نبود، برد آن 100 کیلومتر و قطر لیزر 1،25 صدم متر بود. به عبارتی نمیتوانست چیزی را نابود کند. روی یکی از شاتلهای امریکا نیز آزمایش شد و روی شاتل اشعه انداختند. در این آزمایش، شاتل از کار افتاد و حال خدمه بد شد. امریکاییها از کانالهای محرمانه به ما اعتراض کردند. اما به هر صورت متقاعد شدند که با کمک این ابزار میتوان ماهواره ها را از کار انداخت.
این کارشناس در پایان میگوید: به هر صورت، با مقایسه امکانات فضایی روسیه، آمریکا و چین میتوان گفت که آمریکایی ها در دورههای گذشته از ما کپی برداری زیادی کردند و بخشی از تکنولوژی را هم از انگلیس گرفتند. فعلا چین در این مساله گام اول را برداشته. با این حال، آمریکا و روسیه دستاوردهای جدی دارند. در دهه 1990 روسیه میتوانست از آمریکا جلو بزند اما یلتسین عرصه تکنولوژی را به آمریکاییها بخشید و بعد از آن ما متوقف شدیم. آمریکایی ها پیشرفت کرده و جهش بزرگی به جلو داشتند.