پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : به طور رسمی تنها دو بمب هسته‌ای در عملیاتی جنگی در هیروشیما و ناکازاکی در روزهای 6 و 9 اوت 1945 مورد استفاده قرار گرفت. اجماع رسانه‌یی این است که هولوکاست هسته‌ای غیرممکن است اما آیا ما باید نگران باشیم؟
به گزارش «انتخاب»، پایگاه خبری گلوبال ریسرچ در گزارشی نوشت: اسناد نظامی در دسترس عموم تایید می‌کنند که جنگ هسته‌ای هنوز بر روی میز پنتاگون است. با این حال در مقایسه با دهه 1950 سلاح‌های هسته‌ای امروز بسیار پیشرفته‌تر هستند. سیستم انتقال آن‌ها دقیق‌تر است. علاوه بر چین و روسیه، ایران، سوریه و کره شمالی اهدافی برای اولین برخورد حمله هسته‌ای بازدارنده هستند.
اجازه بدهید دچار توهم نشویم، نقشه پنتاگون برای منفجر کردن سیاره زمین با استفاده از سلاح‌های پیشرفته هسته‌ای هنوز در دستور کار قرار دارد.
جنگ برای تجارت خوب است؛ با هدایت و رهبری پیمان‌کاران دفاعی، کابینه باراک اوباما، رییس‌جمهور ایالات متحده طرحی یک تریلیون دلاری در طول یک دوره 30 ساله برای توسعه نسل جدید سلاح‌های هسته‌ای، بمب‌افکن‌ها، زیردریایی‌ها و موشک‌های بالستیک قاره پیما را پیشنهاد کرده که همگی روسیه و چین را نشانه رفته‌اند.
یک رقابت تسلیحاتی در حال پیدایش است. روسیه در جای خود به تهدیدهای ایالات متحده از طریق مدرن‌سازی گسترده زرادخانه سلاح‌های هسته‌ای استراتژیک خود واکنش نشان داد.
هیلاری کلینتون، نامزد انتخابات ریاست جمهوری آمریکا که باور دارد سلاح‌های هسته‌ای ابزاری برای ایجاد صلح هستند، استفاده از سلاح‌های هسته‌ای را به طور غیررسمی مورد تایید قرار داد. بودجه کمپین انتخاباتی کلینتون از طریق مجموعه صنعتی نظامی آمریکا که سلاح‌های کشتار جمعی تولید می‌کنند، تامین می‌شود.
در همین حال، دانشمندانی که با پنتاگون قرارداد دارند، استفاده از سلاح‌های هسته‌ای تاکتیکی را که گفته می‌شود به غیرنظامیان آسیبی وارد نمی‌کند چون انفجار آن در زیرزمین است، مورد تایید قرار داده‌اند. سلاح‌های هسته‌ای تاکتیکی، تسلیحاتی گرما هسته‌ای هستند که ظرفیت انفجاری آن‌ها 6 برابر بمب هیروشیما است. مجوز استفاده از آن‌ها از سوی سنای آمریکا صادر شد و استفاده از آن‌ها به تصویب فرمانده کل قوا نیازی ندارد.
افرادی که در بالاترین سطوح دولتی قرار دارند و تصمیماتی را با توجه به استفاده از سلاح‌های هسته‌ای اتخاذ می‌کنند، هیچ اطلاعاتی از مفاهیم اقدامات‌شان ندارند.
جنگ سرد در مقابل دکترین پسا جنگ سرد
سند محرمانه پنتاگون که اخیرا منتشر شد تایید می‌کند که در خلال جنگ سرد، 1200 شهر از اروپای شرقی گرفته تا خاوردور مورد هدف تخریب سراسری قرار داشتند.
بر اساس طرح سال 1956 قرار بود بمب‌های هیدروژنی در برابر نیروی هوایی اتحاد جماهیر شوروی، چین و شرق اروپا به عنوان اهداف اولیه استفاده شود.
شهرهای بزرگ در بلوک شوروی از جمله برلین شرقی اولویت اصلی در تخریب سراسری بمباران اتمی بودند .
در این گزارش بسیاری از اهداف برای تخریب هدفمند در شهرهای بزرگ آمده است که شامل 179 هدف در مسکو، 145 هدف در لنینگراد و 91 هدف در برلین شرقی است. این اهداف منطقه نقطه صفر تعیین شده خوانده می‌شوند و با این که بسیاری از این اهداف تاسیسات صنعتی، ساختمان‌های دولتی و مشابه آن هستند، هر یک از این اهداف در مناطق پرجمعیت قرار دارند.
فهرست شهرهای مورد هدف امروز سیاست بمباران هسته‌ای اهداف شهری هنوز بر روی میز نقشه کشی پنتاگون وجود دارد گرچه فهرست اهداف امروز محرمانه هستند. اما شهرهایی در روسیه، چین، خاورمیانه و کره شمالی در این فهرست قرار دارند.
گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس به نقل از منابع پنتاگون تایید می‌کند که پنتاگون به طور فعالانه استفاده از موشک‌های هسته‌ای علیه اهداف نظامی درون روسیه را بررسی کرده است.
سه گزینه‌ای که مورد بررسی پنتاگون قرار گرفته، استقرار دفاع‌های ضد موشکی در اروپا با هدف شلیک بر موشک‌های روسی در آسمان هستند. یک اقدام متقابل که برخوردهای غیرهسته‌ای بازدارنده بر روی سایت‌های نظامی روسی را در بر می‌گیرد و در نهایت خنثی‌سازی توانایی‌های حمله که استقرار بازدارنده موشک‌های هسته‌ای در برابر اهدافی درون روسیه را دربر می‌گیرد.
آسوشیتدپرس ادامه می‌دهد: این گزینه‌ها که تاکنون سربسته مانده‌اند، توانایی سلاح‌های هسته‌ای ایالات متحده برای نابودی اهداف نظامی در قلمرو روسیه را افزایش خواهند داد.
به عبارت دیگر، ایالات متحده فعالانه در حال آماده‌سازی جنگ هسته‌ای علیه روسیه است.
روبرت شر، یکی از مشاوران سیاست هسته‌ای کارتر، رییس‌جمهور پیشین ایالات متحده در ماه آوریل به کنگره آمریکا گفت که استقرار اقدامات نیروهای متقابل به این معنی خواهد بود که ما می‌توانیم دست به کار شویم و در واقع به آن موشک‌ها که در روسیه هستند حمله کنیم.
بر اساس اظهارات دیگر مقامات پنتاگون این گزینه، استقرار موشک‌های کروز پرتاب زمینی در سراسر اروپا را فراهم می‌کند.
جنایتکاری و بی‌ملاحظه‌گی سیاست خارجی واشنگتن و متحدانش در ناتو گیج کننده است. حمله هسته‌ای بازدارنده علیه نیروهای روسی که بسیاری از آن‌ها در نزدیکی مناطق پرجمعیت هستند، می‌تواند در ثانیه‌ای جان میلیون‌ها نفر را به خطر بیاندازد و منجر به جنگ هسته‌ای شود که بشریت را محو خواهد کرد.
با این حال، حتی با فرض این که مقامات ایالات متحده تهدید کننده روسیه واقعا خواهان چنین عواقبی نیستند و این که آن‌ها فقط قصد ارعاب مسکو را دارند، یک منطق عینی شومی در چنین تهدیدهایی وجود دارد.
اهداف احتمالی حملات هسته‌ای ایالات متحده
آیا کشورهای خاورمیانه اهداف احتمالی حمله هسته‌ای هستند؟ این سلاح‌های هسته‌ای تاکتیکی به طور ویژه برای استفاده در نبردهای متعارف پساجنگ سرد با کشورهای جهان سوم توسعه یافته‌اند.
در اکتبر 2010 بلافاصله پس از حملات یازدهم سپتامبر دونالد رامسفلد، وزیر دفاع وقت آمریکا استفاده از بمب هسته‌ای تاکتیکی B61- 11 را در نظر داشت. اهداف، غارهای زیرزمینی القاعده در کوه‌های تورابورا بودند.
در آن زمان رامسفلد با بیان این که بمب‌های تخریب‌گر اهداف زیرزمینی می‌توانند از عهده کارها برآیند استفاده از سلاح هسته‌ای را رد نکرد.
استفاده از B61-11 نیز در خلال بمباران 2003 و تهاجم به عراق و نیز بمباران سال 2011 ناتو در لیبی در نظر گرفته شده بود.
در این زمینه بمب‌های هسته‌ای تاکتیکی B61-11 به عنوان یک سلاح هسته‌ای دقیق نفوذ کننده در زمین علیه اهداف زیرزمینی بسیار مهم از جمله انبارهای زیرزمینی صدام حسین توصیف شده بود. سلاح هسته‌ای تاکتیکی B61-11 از سوی پنتاگون برای حمله به لیبی در سال 1996 در نظر گرفته شده بود و پنج ماه پس از این که هارولد اسمیت، معاون وزیر دفاع خواستار شتاب بیش‌تر در تولید B61-11 شد، با اعلام این که نیروی هوایی از این بمب هسته‌ای در لیبی استفاده خواهد کرد به صدر اخبار بازگشت.
مقامات برجسته پنتاگون با بیان این که سلاح‌های هسته‌ای نفوذ کننده به اهداف زیرزمینی به‌زودی برای استفاده احتمالی در برابر کارخانه‌های شیمیایی زیرزمینی مورد ظن که توسط لیبی در شهر ترهونه ساخته شده‌اند مورد استفاده قرار می‌گیرد، باعث بروز مباحثی در اواخر آوریل سال 1996 شدند. شهر ترهونه جمعیتی بالغ بر 200 هزار نفر شامل مردان و زنان و کودکان است. این شهر در 60 کیلومتری شرق طرابلس قراردارد و اگر این بمب بر این شهر انداخته می‌شد جان هزاران نفر را می‌گرفت.