مدال‌هايي که نان و آب نشد!

 واقعا دردناک است که قهرمان دنيا يا آسيا در يک رشته ورزشي باشي اما اکنون براي تامين معاش کنار خيابان دستفروشي کني يا به کاري دست بزني که يک دنيا با مدال آوري و افتخار آفريني براي کشورت فاصله داشته باشد. آري! هستند ورزشکاران با غيرتي که اين گونه زندگي مي کنند و براي اين که دخل و خرج شان جور شود حتي دست فروشي و کارگري هم مي کنند. هر چند وقت يک بار با انتشار عکس يکي از قهرمانان ورزشي در گوشه اي از کشور که مشغول دست فروشي است، خيلي ها افسوس مي خورند و برخي مسئولان هم قول پيگيري مي دهند اما تا امروز که بي نتيجه بوده است و تغييري در زندگي اين مدال آوران ايجاد نشده است.

خراسان در ادامه نوشت: اين پرونده را اختصاص مي دهيم به بعضي از مدال آوران ورزشي که مدال هايشان برايشان عزت و آبرو آورد، اما ظاهرا نان و آب نداشته است.

بدون شک وضعیت نامناسب اقتصادی برخی ورزشکاران به خصوص در رشته های مهجور، نتیجه سوء مدیریت در وزارت ورزش و جوانان است. صرف هزینه های میلیاردی برای رشته فوتبال، در مقابل بی توجهی به رشته های دیگر ورزشی، نمود بیشتری پیدا می کند. البته 8 ماه پیش محمود گودرزی، وزیر
ورزش و جوانان در پاسخ به سوال خبرنگاری درباره وضعیت نامناسب اقتصادی برخی ورزشکاران، گفته بود «بدون شک این مسئله تأسف برانگیز و ناراحت کننده است. اگر خواهان حل کامل این موضوع باشیم شاید حل نشود ولی چند روز آینده بحث اشتغال ورزشکاران را مطرح می کنیم. به طور حتم موضوع را طی جلسه ای مطرح می کنیم سپس نظرات را جمع آوری کرده، پس از کارشناسی به کمیسیون ارسال و طی لایحه ای از سوی دولت به مجلس تقدیم می شود، این ناراحت کننده است که ورزشکاران دست فروشی کنند و به طور قطع به روش بهتر و منطقی تر این مسئله و مشکلات مالی آن ها حل می شود. » وعده ای که البته هنوز عملی نشده است.

جوانان را به ورزش دلسرد نکنیم

مشکلات قهرمانان ورزشی کشورمان کم نیستند اما این که وضع مالی آن ها به حدی برسد که به دست فروشی روی بیاورند، وجهه خوبی در بین ورزشکاران و مردم ندارد. عضو هیئت رئیسه فراکسیون ورزش مجلس با بیان این مطلب در گفت و گو با زندگی سلام می افزاید: باید هرچه زودتر وزیر ورزش و جوانان، لایحه حمایت از قهرمانان ورزشی را تقدیم مجلس کند تا ما در این باره تصمیم گیری کنیم. این مایه ناراحتی است که ورزشکار مدال آور تیم ملی کشورمان در شرایطی قرار گیرد که مجبور به دست فروشی یا هر کار دیگری شود که در شأن او نیست.

مدال آوران باید حقوق بگیرند

حسین گروسی درباره مفاد این لایحه می گوید: طبق این لایحه پیشنهادی، به طور مثال باید ورزشکاران تیم ملی که در مسابقات آسیایی و جهانی مدال کسب کرده اند، حقوق دریافت کنند تا بتوانند به صورت حرفه ای به ورزش شان ادامه بدهند و برای کشور افتخار آفرینی کنند و نگران مخارج زندگی شان نباشند یا حداقل باید قانونی برای استخدام این ورزشکاران در اداره های دولتی تصویب شود تا آن ها برای رفع مشکلات مالی به بن بست نرسند و به کارهایی مشغول نشوند که در شأنشان نباشد.

هم مردم و هم ورزشکاران دلسرد می شوند

عضو هیئت رئیسه فراکسیون ورزش درباره اهمیت رفع این مشکل می افزاید: دست فروشی ورزشکاران مدال آور فقط برای ورزشکار مشکل ایجاد نمی کند بلکه تمام جامعه ورزش کشور و شاید تمام مردم را تحت تاثیر قرار می دهد؛ به طور مثال وقتی یک جوان علاقه مند به یک رشته خاص ورزشی می بیند که قهرمان فلان رشته در کنار خیابان دست فروشی می کند، به احتمال زیاد به سمت علاقه مندی اش نخواهد رفت. این یعنی یک موضوع شاید به ظاهر ساده دست فروشی قهرمانان باعث کمرنگ شدن علاقه مردم به ورزش خواهد شد. علاوه بر آن خود ورزشکار و جامعه ورزشی هم با مشاهده چنین وضعیتی نسبت به تلاش و ادامه دادن ورزش حرفه ای دلسرد خواهند شد و این به هیچ وجه مناسب نیست.

دولت هنوز لایحه ای به مجلس نداده است

گروسی درباره وعده وزیر ورزش و جوانان در دی ماه سال گذشته برای ارائه لایحه حمایت از قهرمانان ورزشی به مجلس هم می گوید: تا این لحظه دولت چنین لایحه ای را به فراکسیون ورزش مجلس نداده است البته جالب است بدانید که من هم شخصا چندین بار این موضوع را از وزارت ورزش پیگیری کرده ام ولی تا امروز به نتیجه نرسیده ام. امیدوارم که این مشکل با برنامه ریزی و تصمیمات درست رفع شود.
تلاش برای امرار معاش با دست فروشی و کارگری، سرنوشت تلخ برخی جوانان ورزشکار و مدال آور ایرانی است. آن ها که حتی مدال های جهانی کسب کردند اما اکنون بدون هیچ گونه امکاناتی برای تأمین مخارج زندگی خود مشکلات زیادی دارند. آن ها که هر روز کنار خیابان دستفروشی می کنند و ظاهرا فردی هم به فکر آن ها نیست. حتی کسب مدال رقابت های جهانی و آسیایی نیز تضمینی برای ساختن آینده آن ها نبوده است. واقعا آن ها دیگر باید چه می کردند تا در شهر خود از حداقل امکانات بهره مند شوند. به گزارش جام جم آنلاین، نگاهی به حال و روز کنونی برخی ورزشکاران می اندازیم، ورزشکارانی که کنار خیابان دستفروشی می کنند یا در مغازه ها به کارگری مشغولند و البته هیچ فردی هم هرگز باور نمی کند این دستفروش ها افتخارآفرینان ایران زمین در میدان های بین المللی بوده اند و بعضی هایشان هنوز هم هستند.

کاپیتان تیم ملی فوتسال معلولان و فروش انجیر

شاید باورش سخت باشد که شغل کاپیتان تیم ملی فوتسال معلولان کشورمان، انجیرفروشی کنار
جاده و خریدن ضایعات باشد. ورزشکاری که به قله افتخارات ورزشی رسیده، در راه پرپیچ و خم زندگی مانده است و فردی هم دستش را نمی گیرد. «محمدرضا تخشا » که ۳۱ سال قبل در شهرستان بندرگز به دنیا آمده، از ۱۱ سال پیش نه تنها به عضویت تیم ملی فوتسال جانبازان و معلولان ایران در آمده بلکه از همان ابتدا کاپیتان تیم نیز بوده است. در سال ۹۰ با کاپیتانی او، تیم ملی فوتسال معلولان کشورمان در کشور ایتالیا به مقام قهرمانی جهان رسید و در سال ۹۱ در کشور فرانسه به مقام سومی جهان دست یافت. او سه تا بچه دارد که باید شکم آن ها را سیر کند اما در مصاحبه ای با خبرگزاری مهر گفته است: «خدا را شکر که پیش زن و بچه هایم شرمنده نیستم. »

دارنده مدال طلای آسیا در رشته پاورلیفتینگ و روسری فروشی در کنار پیاده رو

امید ستایش پور از قهرمانان رشته پاور لیفتینگ است که مدال های زیادی را از بازی های کشوری و آسیایی در کارنامه خود دارد. این در حالی است که این سرمایه ورزشی کشور به دلیل بی مهری مسئولان، برای گذران زندگی و تأمین هزینه تمرینات خود مجبور به دستفروشی در کنار خیابان شده است. او در حال حاضر کنار خیابان شال و روسری می فروشد.

ستایش پور در سال 87 در مسابقات بین المللی ازبکستان قهرمان شد و سال 88 موفق به کسب مدال طلا در رقابت های آسیایی در وزن 110 کیلوگرم شد. در حالی که به او برای کسب مدال طلای جهانی امیدوار بودیم در گفت و گو با باشگاه خبرنگاران گفت: «همه انگیزه خود را ازدست داده ام؛ زیرا با هزینه های سنگین خود را آماده نگه می دارم و در کمال ناباوری بدون حامی مانده ام و احساس می کنم تا کسی را نداشته باشی حتی اگر قهرمان جهان باشی نمی توانی استعداد خود را نشان دهی.»

دارنده برنز مسابقات جهانی کشتی و سمبوسه فروشی

مجتبی مرادی کشتی گیر افتخار آفرین کشورمان و دارنده عنوان های قهرمانی در مسابقات جهانی ترکیه و مجارستان، به دلیل فقر مالی به سمبوسه فروشی روی آورده است. مرادی که حدود ۵ سال به طور متوالی مقام های جهانی و کشوری کسب می کرد و به طور مثال در سال ۹۰ مقام سوم کشتی آزاد جهان در مجارستان را کسب کرد، به دلیل مشکلات مالی به دست فروشی روی آورد. وی در مصاحبه ای در همین باره گفت: «پدر پیری دارم که ۹ سال است به دلیل درد شدید کمر و زانو خانه نشین شده است و من و برادر دانشجویم برای تامین مخارج زندگی در یکی از میدان های دزفول سمبوسه فروشی میکنیم. »

مربی تیم ملی کریکت و فروش بنزین

محمد یوسف رئیسی مربی سابق تیم ملی کریکت نوجوانان که تا دیروز با پیراهن تیم ملی روی نیمکت تیم ملی تکیه می زد اکنون بر صندلی مندرس در گوشه ای از یکی از خیابان های اصلی در جنوب سیستان و بلوچستان نشسته با بطری های پر شده از بنزین! سرمربی گری تیم های منتخب جوانان ﻭ نوجوانان در لباس سرمربی گری تیم ملی کریکت و کاپیتانی تیم ملی بزرگسالان کشور از جمله افتخاراتی است که برای او باعث عزت شد اما آب و نان نشد.

به گزارش تابناک رئیسی در مصاحبه ای در همین باره گفته است: «پیش از این، یک وانت تویوتا مدل 84 داشتم که با حمل بار از آن نان در می آوردم. پس از آن با زحمات بسیار یک مغازه مصالح فروشی باز کردم که چرخش به خوبی نچرخید. مغازه که بسته شد دیگر با دست خالی راهی برای تامین نان خانواده نداشتم لذا تصمیم گرفتم چند گالن بنزین تهیه کنم و به این شغل روی بیاورم. »

دارنده طلای مسابقات جهانی نجات غریق و فلافل فروشی

صادق پاکدامن ورزشکار برازجانی که در 25 سالگی به عضویت تیم ملی نجات غریق درآمد و در مسابقات جهانی «آدلاید » مدال طلای این رشته را بر گردن آویخت، اکنون برای گذران زندگی فلافل فروشی می کند. این ورزشکار جوان برازجانی با چندین مقام قهرمانی کشور و مدال طلای جهانی، درباره دست فروشی به عصر ایران می گوید: «برای تامین هزینه های زندگی و نیز اردوهای اعزامی ناگزیر هستم که کار کنم و به دلیل نبود شغل مناسب مجبور شدم فلافل فروشی کنم و مخارج زندگی خود را از این طریق تامین کنم. »

برترین رزمی کار جهان و کارگر آب انار فروشی

کارتن خوابی در پارک ها، کار کردن در یک آبمیوه فروشی و خوابیدن زیر سینک دستشویی یک مغازه فست‌فود فروشی! این ها داستان زندگی «فرشاد درکه »، برترین رزمی کار جهان است.
از او در سومین دوره هنرهای رزمی به عنوان بهترین رزمی کار جهان در سال 2012 یاد شده بود، همچنین 11 مدال قهرمانی استانی، 10 مدال قهرمانی کشوری و مدال طلای قهرمانی آسیا در سال 2010 را هم در کارنامه ورزشی خود دارد. درکه در مصاحبه ای با ایسنا درباره وضعیت فعلی اش گفته است: «این روزها در یک مغازه آب انار فروشی کار می کنم و از هیچ فردی گله ای ندارم فقط می خواهم بگویم که اگر قهرمان جهان شده ام تنها خدا بوده که مرا یاری کرده است. »

دارنده طلای المپیک در رشته جودو و ظرف شستن در رستوران

طلایی جودوی ایران، در المپیک 2014 نوجوانان در نانجینگ که پس از کسب این عنوان ارزشمند با بی اهمیتی مسئولان فدراسیون جودو روبه رو شد، برای امرار معاش به ظرفشویی در رستوران روی آورده
است! رامین صفویه پس از کسب اولین مدال تاریخ جودوی ایران در رقابت های المپیک به خبرنگار فارس گفت: « به خاطر مشکلات مالی و از آن جا که پدرم دیگر نمی تواند از من حمایت مالی کند
تا فقط به جودو بپردازم، در رستورانی مشغول به ظرفشویی هستم. »

نایب قهرمان المپیک ناشنوایان و سیگار فروشی

ورزشکار 21 ساله تبریزی در المپیک ناشنوایان 2013 بلغارستان توانست مدال نقره پرتاب دیسک رشته دو و میدانی را برای تیم ملی کشورمان کسب کند اما به خاطر مشکلات مالی و نداشتن شغل، متاسفانه این روزها مجبور است در یکی از میدان های شهر تبریز سیگار فروشی کند. «سجاد پیرآقا یارچمن » که پرچم ایران را در المپیک به اهتزاز در آورد، در مصاحبه ای با جام نیوز درباره آرزوهایش گفت: «آرزویم این است که حداقل یک دکه برای کارم داشته باشم تا در سرما و زیر برف و باران هم بتوانم کار کنم. »