پشت پرده ی فجایع امروز دنیا؛ از ژاپن تا لیبی و بحرین

هرگز شاهد چنین تصاویر هولناکی طی یک هفته نبوده ایم.

شورشیان لیبی در جاده های خالی شاهد نزدیک شدن تانکها هستند.

سکوتی بر فراز فوکوشیما در ژاپن که در انجا مهمترین رویای علم به سم تبدیل می شود و سالمندان در میان خرابه ها و هوای برفی بدون غذا یا گرما در انتظارند.


بیمارستان بحرین که در انجا مردمی که همین دیروز فکر می کردند ازاد می شوند، در خون خفته اند. صف طولانی خودروهای زرهی جدید از عربستان سعودی باهدف نابود کردن ازادی در یک کشور کوچک وارد بحرین شده است. بیچاره مردمی که تنها به خاطر شیعه بودنشان، حتی الجزیره ای که فریاد آزادی خواهی اش برای اعراب گوش فلک را کر می کرد را هم به سکوت وا می دارد!

بسیاری اتفاقاتی که طی این هفته ها در جهان روی داد و هنوز در حال وقوع است، نباید روی می داد.

حتی زلزله و سونامی فقط تا حدی استثنا هستند.

درست است که ان فاجعه قابل اجتناب نبود اما ژاپن در یازده مارس از هر کشور دیگری روی کره زمین برای ان فاجعه امادگی بهتری داشت اما روز بزرگ خشم طرحهای اضطراری ژاپن را شست و برد. با اینحال بدون ان طرح ها و امادگی ها عواقب ان فاجعه به مراتب هولناکتر می شد.

بنابراین اینده نگری و دوراندیشی انسان می تواند پیامدهای بدترین فجایع طبیعی را حداقل تخفیف دهد.

البته این حقیقت وجود دارد که گرم شدن کره زمین یا تاثیر طوفان کاترینا بیش از انکه طبیعی باشد نتیجه حماقت خود ما است.

برخی رویدادها از قبیل افزایش سطح اب دریاها اجتناب ناپذیر شده است و باید با ان سازگاری پیدا کرد اما رویدادهای دیگری مانند شکاف لایه اوزون یا انباشت گازهای گلخانه ای را حداقل می توان کاهش داد.

همچنین فجایع دیگر از جمله بسیاری صحنه های هولناک از بی رحمی و اشتباهات فاحش که هفته گذشته شاهد ان بودیم، کلا قابل پیشگیری بوده است. ما تصمیم گرفته ایم به نیروی مسلح بر ضد لیبی متوسل شویم و بار دیگر موشکهای امریکا و انگلیس بر شهرهای خارجی فرود می ایند.


تانکهای قذافی قبل از برخاستن اولین جنگنده های فرانسه و انگلیس از زمین به حومه بنغازی رسیدند.

کوزوو باید به غرب یاد داده باشد که تغییر ذهن یک دیکتاتور از ارتفاع سی هزار پایی دشوار است.

یک مهندس انگلیسی روزی به من گفت،‌ ‌به عنوان یک مهندس می توانم ریشه همه اشتباهات انسانی را بگویم و ان این است که مردم قبل از انکه به طور کامل پی ببرند ایراد کار در کجاست شروع به اصلاح می کنند.

در مورد لیبی قبل از انکه دست به اقدام بزنیم ایا واقعا فهمیده ایم مشکل چیست؟ مشکل اصلی قذافی است و غیرقابل تصور است که این مداخله به سمت تغییر رژیم پیش نرود.

اما راه حل های نیمه کاره در برخورد با قذافی تاریخچه طولانی دارد.

افراد زیادی سعی کردند با نادیده گرفتن مشکل زیربنایی -که شخص قذافی است- سوء عملکرد قذافی را اصلاح کنند و در عوض به علائم ان از جمله رفتار زننده وی با جهان خارج بپردازند. عامل مشترک در همه این نگرانی ها اشتهای ذاتی جهان برای انرژی - هسته ای یا فسیلی- است.

همین حرص است که موجب می شود مردم به جای تلاش برای پیدا کردن منشاء واقعی یک مشکل به سوی راه حل های سطحی بروند.

فوکوشیما فقط یک نمونه ان است.

اکنون پس از یک معامله کثیف با حاکمان خودکامه عرب برای جلب حمایت انها بر ضد قذافی وارد لیبی می شویم، معامله ای که به قیمت باز گذاشتن دست ان حکام در سرکوب مردمی که خواستار عدالت در بحرین یا عربستان سعودی اند، تمام شد.

این یک داستان قدیمی دیگر است.

حرص کوتاه مدت برای نفت بود که در سال هزار و نهصد و پنجاه و سه انگلیسی ها و امریکایی ها را به سوی براندازی انقلاب دموکراتیک محمد مصدق در ایران سوق داد، مداخله مرگباری که نهایتا به استبداد حاکم بر ایران انجامید. در سراسر جهان از چین تا المان دولتها به علت فاجعه فوکوشیما برنامه های نیروگاههای هسته ای شان را متوقف می کنند.


اما با اینکار چه چیز قرار است اصلاح شود؟ مثل اینکه شایعه الوده شدن نمک همه اقیانوس ها به رادیو اکتیو نگرانی بزرگی را در چین موجب شده است. درباره جوشش درکشورهای عربی نیز باید گفت ان ملت ها ابتدا مشکل اصلی را تشخیص دادند، یعنی همان دولتهای پلیسی بی رحم که بسیاری از انها پادشاهی اند. بنابراین ایده انها درباره اصلاحات مبنای درستی دارد.

این شروع کار است.

اما تاکنون فقط مصر و تونس توانستند از استانه اول عبور کنند.

ایا لیبی، بحرین و یمن همان مسیر را دنبال خواهند کرد؟‌ و ایا پس از ان مرحله چشم انداز روشنی وجود خواهد داشت.

باید امیدوار بود.

انشاء‌الله.