ادعای وزیر خزانه داری آمریکا: اگر مجموعه تحریم های قدرتمند بین المللی و آمریکا نبود، ایران به پای میز مذاکره نمی‌آمد

جک لو وزیر خزانه داری آمریکا در جلسه استماع کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان آمریکا گفت: تحریم‌ها باعث شد حاکمان ایران هزینه تخطی از قانون بین المللی را لمس کنند، دسترسی آنها به بازارهای جهانی قطع کرد و اقتصادشان را فلج کرد.

جک لو وزیر خزانه داری آمریکا در جلسه استماع کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان آمریکا گفت: آقای اِد رویس رئیس کمیته و آقای اِنگِل عضو ارشد کمیته از شما بابت فرصتی که امروز فراهم شد تا درباره برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) بین گروه پنج بعلاوه یک و ایران صحبت کنیم، تشکر می‌کنم؛ این توافق تاریخی تضمین می‌کند که برنامه هسته‌ای ایران منحصراً صلح آمیز خواهد بود. چنین تصمیم مهمی در عرصه سیاست خارجی، سزاوار ارزیابی دقیق، مفصل و عمومی است و چنین جلسه‌های استماعی نیز در این بررسی، نقش محوری دارند. اطمینان دارم بحث‌های کامل و منصفانه درباره ارزش های (توافق)، این مسئله را روشن می‌کند که این توافق، امنیت ملی ما و هم‌پیمانان ما را تقویت خواهد کرد.

جان کری و ارنست مونیز با جزئیات شرح دادند که توافق چگونه به شکل مؤثر همه راه های ایران به تسلیحات هسته‌ای را بسته و چگونه بازرسی و شفافیت های لازم را برای راستی آزمایی پایبندی ایران (به توافق) تضمین می‌کند. من روی این مسئله تمرکز خواهم کرد که چگونه ائتلاف بین المللی تحریم ها که آمریکا و شرکای ما در مدت ده سال ایجاد کردند، در کنار دیپلماسی پیگیر و بازدارندگی نظامی موثق به ما اجازه داد تا امتیازات هسته‌ای گسترده و بی سابقه از ایران دریافت کنیم. من همچنین درباره ماهیت کاهش تحریم‌ها که در توافق آمده است، سخن خواهم گفت و شرح خواهم داد چرا ساختار برجام به گونه‌ای است که فشارها بر ایران را حفظ می‌کند تا این کشور به تعهداتش عمل کند. نهایتاً به تحریم های قدرتمندی اشاره خواهم کرد که برای مقابله با برخی فعالیت‌های شرورانه ایران در خارج از حوزه هسته‌ای، بالاخص حمایت فعالانه این کشور از تروریسم، برنامه موشکهای بالستیک ایران، فعالیتهای برهم زننده ثبات در منطقه و موارد نقض حقوق بشر، ادامه خواهند داشت. دولت آمریکا، کماکان این تدابیر را به شکل راهبردی و قاطعانه به کار خواهد بست و برای ایجاد هماهنگی و تشدید آثار این ابزارها، با هم پیمانان ما در منطقه همکاری خواهد کرد.

آثار تحریم ها بر اقتصاد ایران اگر مجموعه تحریم های قدرتمند بین المللی و آمریکا نبود، ایران به پای میز مذاکره نمی‌آمد. این تحریم‌ها باعث شد حاکمان ایران هزینه تخطی از قانون بین المللی را لمس کنند، دسترسی آنها به بازارهای جهانی قطع کرد و اقتصادشان را فلج کرد. دولت آمریکا، اعم از کنگره و قوه مجریه، در طول (فعالیت) دو دولت، در رأس این تلاشها قرار داشت، چهار قطعنامه شدید اللحن را در شورای امنیت سازمان ملل با موفقیت پیگیری کرد و شبکه‌ای از تحریم‌های گسترده آمریکایی را ایجاد کرد که نهایتاً حکومت ایران را مجاب کرد که پس از سالها ناسازگاری سرانجام به پای میز (مذاکره) بیاید و حاضر شود برنامه هسته‌ای خود را کاهش دهد. برای اینکه به آثار این تحریم ها پی ببرید، کافی است در نظر بگیرید که امروز اقتصاد ایران بیست درصد کوچکتر از آنچیزی است که اگر ایران سیر رشد (اقتصادی) پیش از سال 2012 میلادی را ادامه می داد، به آن می رسید. این بدین معنا است که حتی اگر ایران به همان نرخ رشد اقتصادی پیش از سال 2012 بازگردد، تا سال 2020 میلادی طول می‌کشد تا تولید ناخالص داخلی این کشور به سطحی برسد که بدون تحریم ها، پارسال می‌توانست به آن برسد. تحریم‌های ما از سال 2012 میلادی تاکنون فقط صد و شصت میلیارد دلار هزینه در زمینه درآمدهای نفتی برای ایران داشته است. صادرات نفت ایران شصت درصد کاهش یافته و در دو سال اخیر در همین سطح اندک، قرار داشته است. همچنین ارتباط بانکهای ایرانی در فهرست تحریم ها و بانک مرکزی این کشور با دنیا قطع شد. ارزش پول ایران، ریال، از سال 2012 میلادی تاکنون بیش از پنجاه درصد کاهش یافته است. نرخ تورم این کشور به چهل درصد نیز رسید و هنوز هم یکی از بالاترین نرخ های تورم در دنیا است. ما این فشارها را در طول مذاکرات در هجده ماه اخیر حفظ کردیم. فقط در طول دوره مذاکرات، تحریم های نفتی ما ایران را از هفتاد میلیارد دلار درآمد نفتی محروم کرد. کل تجارت ایران با سایر کشورهای دنیا نیز عملاً صفر بود. همکاری و اجماع بین المللی برای حصول فشار تحریم‌ها، حیاتی بود. گرچه دیدگاه ها در مناطق مختلف دنیا درباره حمایت ایران از گروه هایی مانند حزب الله و مداخله های این کشور در جاهایی مانند سوریه و یمن، اختلافات فاحشی با یکدیگر دارد، قدرتهای بزرگ جهانی در این زمینه با یکدیگر متحد بوده و هستند که نمی توان به ایران اجازه داد برای توانمندی تسلیحات هسته‌ای تلاش کند. این وحدت رویه باعث ایجاد قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل و تحریم ها در سطوح ملی در کشورهای ژاپن، استرالیا، سوئیس، کانادا و بسیاری از دیگر حوزه ها شد. در همه این موارد، هدف تحریمها ایجاد تغییر در رفتار هسته ای ایران بود، ضمن اینکه چشم انداز کاهش (تحریم ها) در صورت رسیدگی ایران به نگرانی های دنیا درباره برنامه هسته ای این کشور نیز باید ارائه می شد.

به گزارش گروه بین الملل باشگاه خبرنگاران جوان؛ جک لو وزیر خزانه داری آمریکا در ادامه اظهارات خود در جلسه استماع کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان آمریکا به مسئله کاهش تحریم ها بر اساس برنامه جامع اقدام مشترک اشاره کرد و گفت: همان طور که جان کری و ارنست مونیز گفتند: برجام ، همه مسیرهای ایران به سوی توانمندی تسلیحات هسته‌ای را بسته و به ما دسترسی لازم را برای اطمینان از پایبندی (ایران به توافق) و همچنین اهرم لازم برای اعمال دوباره تحریم ها را در صورت نقض توافق از سوی ایران خواهد داد.

اگر ایران کاملاً به شروط برجام عمل و آژانس بین المللی انرژی اتمی نیز صحت این مسئله را تأیید کند، کاهش چند مرحله‌های تحریم ها اجرا خواهد شد.

باید این را روشن کنم، حدود نود روز دیگر که برجام اجرا خواهد شد، هیچ گونه تغییرات فوری در تحریم های سازمان ملل، اتحادیه اروپا یا آمریکا ایجاد نخواهد شد. تا زمانیکه ایران به همه تعهدات مرتبط با بحث هسته‌ای که در توافق قید شده است، عمل نکند، هیچ گونه کاهش جدید (تحریم ها) نصیب این کشور نخواهد شد؛ بدین ترتیب زمان گریز هسته ای برای این کشور دستکم به یکسال افزایش خواهد یافت. تا زمانیکه ایران به تعهدات خود عمل کند، ما فقط کاهش های محدود تحریم ها در طرح اقدام مشترک را که در طول یکسال و نیم گذشته وجود داشته است ، تمدید خواهیم کرد.

اگر ایران به همه شروط ضروری عمل کند و ما به آنچیزی برسیم که به «روز اجرا» شهرت دارد، کاهش چند مرحله ای تحریم ها آغاز خواهد شد. در آن زمان ، آمریکا تحریم های ثانویه مرتبط با بحث هسته ای را به حالت تعلیق در خواهد آورد. این تحریم ها عمدتاً کشورهای ثالثی را که با ایران در حوزه های نفت، بانکی و کشتیرانی رابطه تجاری دارند، هدف قرار می دهد.

بدون شک، این کاهش تحریم ها بسیار مهم خواهد بود. با وجود این، شماری از تحریم های مهم پابرجا خواهد بود. تحریم های تجاری اساسی ما همچنان اشخاص را در آمریکا از سرمایه گذاری در ایران ، واردات و صادرات اکثر کالاها و خدمات یا معامله با اشخاص حقیقی و شرکت ها در ایران منع خواهد کرد.

فرضاً بانک های ایران قادر نخواهند بود (معامله ها با) دلار آمریکا را از طریق نیویورک تسویه کنند ، در زمینه حساب کارگزاری با مؤسسات مالی آمریکا ارتباط داشته باشند یا با بانک های آمریکا به توافق مالی برسند.

به بیان دیگر، ایران باز هم اجازه دسترسی به بزرگترین بازار مالی و بازرگانی دنیا را نخواهد داشت.

برجام تنها تخفیف های اندکی را برای این ممنوعیت گسترده در نظر گرفته است ؛ اینها نیز شامل این موارد می شود: اجازه واردات مواد غذایی و فرش از ایران، صادرات هواپیماهای مسافری و قطعات آنها به ایران را به شکل مورد به مورد و تنها برای استفاده غیرنظامی و صدور مجوز برای اینکه شرکت های متعلق یا زیر نظر آمریکا در خارج ، طبق برجام و همچنین قوانین آمریکا با ایران تعامل داشته باشند.

آمریکا همچنین تحریم های قدرتمندی که ایران را به علت حمایت از گروهای تروریستی نظیر حزب الله و حامیان آن در نیروهای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و نیروی قدس ، حمایت این کشور از حوثی ها در یمن که بر هم زننده ثبات است ، حمایت ایران از رژیم بشار اسد ، برنامه موشکی این کشور و نقض حقوق بشر در داخل این کشور ،‌ هدف قرار می دهد ، حفظ خواهد کرد.

وزارت خزانه داری امریکا این هفته چند نفر از سران حزب الله را در ادامه تحریم های ماه گذشته که شرکت‌ها و واسطه های این گروه را هدف قرار داده بود، تحریم کرد.

ما هیچ گونه کاهش تحریم برای اینگونه فعالیت ها در نظر نگرفته ایم و سپاه پاسداران یا هیچ یک از مقامات ارشد یا زیرمجموعه های آن را از فهرست تحریم ها خارج نخواهیم کرد.

باید تأکید کنم که تحریم های ثانویه اعمال شده کنگره همچنان ضمیمه این فهرست خواهد شد تا بازدارندگی مضاعف در سطح بین المللی ایجاد کند.

فرضاً هر بانک خارجی که با بانک صادرات ایران یا ماهان ایر معامله مالی کند یا زمینه چنین معامله ای را تسهیل کند، با خطر قطع دسترسی خود به نظام مالی آمریکا روبرو خواهد شد.

این تحریم ها پابرجا خواهد بود و اعمال خواهد شد؛ این تحریم ها مشمول برجام نمی شوند.

گرچه تمرکز ما بر اجرای موفقیت آمیز توافق است ، باید این احتمال را در نظر بگیریم که ایران به تعهدات خود در توافق عمل نکند.

به همین علت ، اگر بعد از اینکه تحریم ها را معلق کردیم ، ایران به تعهدات خود عمل نکند ، ساز و کار لازم را برای بازگشت آنی و دوباره تحریم ها آماده کرده ایم.

بازگشت تحریم های آمریکا در مدت چند روز امکان پذیر است.

تحریم های چند جانبه در سازمان ملل را نیز می‌توان دوباره فوراً و با استفاده از سازوکاری اعمال کرد که به هیچ کشور یا گروهی از کشورها اجازه نمی‌دهد از بازگشت تحریم های کنونی شورای امنیت سازمان ملل در صورت نقض توافق از سوی ایران ، جلوگیری کنند. بنابراین، گرچه ایران می‌کوشد دوباره بخشی از اقتصاد جهانی باشد، باز هم در معرض اهرم تحریم ها قرار خواهد داشت.

همان طور که اشاره شد، فعالیت های شرورانه ایران، خارج از پرونده هسته‌ای، هنوز هم خطر جدی برای منافع آمریکا و هم پیمانان ما در منطقه است.

من شنیده ام برخی می‌گویند تا زمانیکه ایران چنین فعالیت هایی را متوقف نکند، کاهش تحریم ها زودهنگام خواهد بود و پول های بازگشتی به ایران ممکن است به استفاده در این فعالیت های شرورانه منحرف شود.

این نگرانی را به خوبی درک می‌کنم؛ هیچ کسی نمی خواهد شاهد آن باشد که بزرگترین حامی تروریسم در دنیا از تحریم ها رهایی یابد اما همین رابطه ایران با گروه های تروریستی ایجاب می‌کند که ما هر گونه احتمال دستیابی به سلاح هسته‌ای را از این کشور سلب کنیم.

این دو تهدید در کنار یکدگیر باعث ایجاد شبحی می شود که کارشناسان امنیتی از آن با عنوان بدترین کابوس یاد کرده اند.

اگر نتوانیم هر دو نگرانی ها را یکجا برطرف کنیم ، باید به نوبت، به آنها رسیدگی کنیم.

برجام به خطر برنامه هسته ای ایران رسیدگی خواهد کرد ، تهدیدها را در مجموع کاهش خواهد داد، دست ما و هم پیمانان ما را برای بررسی قاطعانه تر فعالیت های ایران باز خواهد گذاشت؛ از سوی دیگر تحریم های ما به علت حمایت ایران از فعالیت های تروریستی نیز پابرجا خواهد بود.

این در شرایطی است که خودداری از توافق و تلاش برای ادامه تحریم ها، مدت زمان کوتاهی را برای دستیابی به آستانه گریز هسته ای در اختیار بزرگترین حامی تروریسم در دنیا قرار خواهد داد.

البته این بدین معنا نیست که ما به کاهش تحریم های ایران در صورت پایبندی این کشور به برجام، بی تفاوت هستیم.

به عنوان نهادی که در سه دهه گذشته، مسئولیت اصلی را در قبال تحریم ها علیه ایران داشته است ، ما کاملاً از فعالیت های شرورانه ایران در منطقه آگاه هستیم و برای طراحی و اجرای تحریم هایی که اهداف این کشور را ناکام بگذارد ، سال ها زمان صرف کرده ایم