جزئيات صادرات نفت ايران پس از تشديد تحريم‌ها

اداره اطلاعات انرژي آمريکا اعلام کرد که صادرات نفت ايران از سال 2011 تاکنون به دليل تحريم‌ها روزانه يک ميليون و 200 هزار بشکه کاهش يافته است.

به گزارش خبري ترند، براساس گزارش اداره اطلاعات انرژي آمريکا تحريم‌هاي آمريکا و اتحاديه اروپا در پايان سال 2011 و تابستان 2012 به ترتيب به خروج روزانه بيش از يک ميليون بشکه نفت خام ايران از بازار جهاني منجر شد.

خريداران عمده نفت ايران در آسيا، اروپا و ديگر نقاط جهان نفت ايران را با بشکه‌هاي نفت ديگر اعضاي سازمان کشور‌هاي صادر‌کننده نفت(اوپک) جايگزين کرده‌اند.

اگر تحريم‌هاي نفتي ايران لغو شود ايران به دنبال پس گرفتن سهم بازار صادرات خود و رقابت با ديگر اعضاي اوپک که نفت مشابه ايران را توليد مي‌کنند خواهد پرداخت.

در اين گزارش آمده است که صادرات نفت و ميعانات گازي ايران در سال 2014 به طور متوسط روزانه يک ميليون و 400 هزار بشکه بوده است. در سال 2011 و قبل از تشديد تحريم‌ها ايران روزانه دو ميليون و 600 هزار بشکه نفت را عمدتا به آسيا و به ويژه چين(روزانه 550 هزار بشکه)، هند(روزانه 320 هزار بشکه)، ژاپن(روزانه 315 هزار بشکه) و کره جنوبي(روزانه 250 هزار بشکه) صادر مي‌کرد.

اداره اطلاعات انرژي آمريکا برآورد کرد: اتحاديه اروپا دومين خريدار بزرگ نفت منطقه‌ا ي ايران در سال 2011 روزانه تقريبا 600 هزار بشکه نفت خام و ميعانات گازي ايران را وارد مي‌کرد. همچنين ترکيه با واردات روزانه 185 هزار بشکه آفريقاي جنوبي(روزانه 75 هزار بشکه) و امارات(روزانه 95 هزار بشکه) از خريداران عمده نفت ايران بوده‌اند.

در سال 2012 و همزمان با تحريم‌هاي آمريکا و اتحاديه اروپا تقريبا تمام خريداران ايران يا خريد خود را کاهش دادند و يا متوقف کردند. تا سال 2013 صادرات نفت خام و ميعانات ايران به کمتر از يک ميليون و 300 هزار بشکه در روز تنزل کرد و مهم‌ترين وارد‌کنندگان نفت ايران چين، هند، ژاپن، کره جنوبي، ترکيه، امارات و سوريه بودند. صادرات ايران در سال 2014 روزانه تقريبا 150 هزار بشکه افزايش يافت که ناشي از افزايش واردات چين و هند بود.

نفت خام سبک و سنگين ايران دو نوع اصلي نفت صادراتي اين کشور هستند. اداره اطلاعات انرژي آمريکا اعلام کرد: کشور‌هايي که واردات از ايران را کاهش داده يا متوقف کرده‌اند آن را با نفت مشابهي از طرف عربستان، کويت، نيجريه، آنگولا و عراق جايگزين کردند.

کشور‌هاي آسيايي که عمدتا نفت سنگين ايران را خريداري مي‌کردند واردات نفت مشابه ايران از عربستان و کويت را پس از سال 2011 افزايش دادند.

به ويژه چين خريد نفت از آنگولا و عراق را افزايش داد و ديگر کشور‌هاي آسيايي نفت بيشتري از نيجريه وارد کردند. اتحاديه اروپا که عمدتا نفت سبک ايران را تا زمان تشديد تحريم‌ها در سال 2012 وارد مي‌کرد، واردات خود از نيجريه و عربستان را به شکل قابل توجهي افزايش داد. آفريقاي جنوبي که در سال 2012 واردات نفت از ايران را متوقف کرد، نفت ايران را عمدتا با نفت عربستان، نيجريه و آنگولا جايگزين کرد.
جايگزين‌ کردن نفت ايران با ديگر نفت‌ها الزاما به تبادل يک به يک منجر نشد.

در اين گزارش آمده است: اختلاف کيفيت نفت(عمدتا چگالي و ميزان سولفور) مي‌تواند روي مقدار محصولات نفتي که در يک پالايشگاه توليد مي‌شود تاثير بگذارد. نفت خام سبک و شيرين راحت‌تر و ارزان‌تر فرآورده‌هاي نفتي مطلوب نظير بنزين و سوخت ديزل توليد مي‌کند و معمولا به قيمت بالاتر نفت خام سبک نسبت به نفت سنگين و ترش منجر مي‌شود.

اگرچه ديگر عوامل نظير هزينه حمل و نقل به اختلاف قيمت مي‌انجامد اما فاکتورهاي اصلي تاثير‌گذار روي فعاليت پالايشگاه‌هاي نفتي، کيفيت و ويژگي خود نفت خام هستند. تصميم واردات نفت سبک و شيرين پر هزينه‌تر يا نفت سنگين و ترش ارزان‌تر مي‌تواند به سطح پيچيدگي و توان پالايشگاه براي به حداکثر رساندن توليد فرآورده‌هاي مطلوب‌تر بستگي داشته باشد.