پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : اگر دولت پس از لغو تحریم‌ها دارایی‌های آزاد شده را به سمت اقتصاد بازار ببرد، واردکنندگان کالاهای مصرفی و لوکس، فعالان اصلی پساتحریم خواهند بود که تولید داخلی را نحیف‌تر از قبل می‌کنند.
سعید میرزامحمدی - عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت ایران در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: اگر در صورت لغو تحریم‌ها دارایی‌های آزاد شده به دست اقتصاد بازار بیفتد عده‌ای واردکننده کالاهای مصرفی سریعا فعال می‌شوند، مصرف‌گرایی تشدید می‌شود و تولید نیمه جان داخلی شدیدا آسیب می‌بیند.
وی با اشاره به اقتصاد مقاومتی تصریح کرد: اقتصاد مقاومتی مختص کشور ایران نیست و از زمان بحران مالی 2008، کشورهای غربی به شدت در حال مطالعه این روش هستند. معمولا در ایران به اقتصاد مقاومتی از وجهه اقتصادی نگاه می‌کنند اما در واقع کلید اقتصاد مقاومتی در درون اقتصاد نیست، بلکه یک سری نهادهای غیراقتصادی حاکم بر جامعه است که به بخش خصوصی قدرت می‌دهند تا مردم بتوانند اعمال مالکیت عمومی کنند.
میرزامحمدی درباره اهمیت اقتصاد مقاومتی گفت: موضوع گزارش اخیر سازمان ملل درخصوص توسعه انسانی که تابستان 2014 ارایه شد «مبارزه با آسیب‌پذیری و ایجاد مقاومت» است. در این گزارش آمده ساختن جامعه مقاوم نیازمند توجه به چهار محور است که دو محور اقتصادی آن «مدیریت مناسب اقتصاد کلان» و «افزایش کارآیی بازارها» است.
وی، دو محور دیگر را «حکمرانی خوب» و «یکنواختی اجتماعی» عنوان و اظهار کرد: ما الان روی محور اول و دوم کار می‌کنیم که البته ضروری است اما باید توجه داشت که محورهای اول و دوم تنها می تواند در بستر تحقق دو محور سوم و چهارم شکل گیرد. حکمرانی خوب به نظارت، قدرت و صلابت قوه قضاییه برمی‌گردد که به اعتقاد من پاشنه آشیل اقتصاد ما همین مرحله است. قانون‌گذاران باید قوانین منسجمی تنظیم کنند که گاهی قوانین ما متناقض هستند و نظارت نیز باید قوی باشد اما متاسفانه دستگاه‌های ناظر ضعیف شده‌اند.
میرزامحمدی با اشاره به مذاکرات هسته ای گفت: با وجود اختلاف نظرهایی که بین ایران و 1+5 درباره مساله‌ی هسته ای وجود دارد، امیدواریم توافق نهایی حاصل شود. اما نکاتی که باید به آنها توجه کرد سطح توافق وانتخاب روش اقتصادی در شرایط پس از تحریم است.
به گفته این اقتصاددان، حتی اگر مذاکرات به توافق برسد باز هم عدم تعادل‌های اقتصاد ایران به تعادل تبدیل نمی‌شود. ممکن است شرایط تبادل با جهان در فضای آزادتری صورت پذیرد یا فضای لازم مبادلاتی برای بانک مرکزی تسهیل شود، اما لازم است تا منابع احتمالی آزاد شده را با هدف تقویت تولید داخلی به سمت کالاهای واسطه‌ای ببریم و بدیهی است که باید از سوق دادن منابع به سمت اقتصاد بازار، خودداری کنیم.