راهبرد محرمانه اوباما درباره ایران

واحدمرکزی خبر نوشت:

یکی از مقامات سابق شورای امنیت ملی آمریکا تصریح کرد باراک اوباما رئیس جمهور این کشور راهبرد محرمانه‌ای درباره ایران دارد.

به گزارش پایگاه اینترنتی خبرگزاری سمای فلسطین، مایکل دوران در مقاله‌ای با عنوان « راهبرد محرمانه اوباما درباره ایران » که در مجله آمریکایی موزاییک mosaic (مجله یهودی) منتشر شد، اعلام کرد: باراک اوباما از زمانیکه قدرت را به دست گرفته در برابر ایران سیاست واحدی را در پیش گرفته است.

این سیاست از روز اول بر حل و فصل دیپلماتیک پرونده هسته‌ای ایران و تلاش برای ایجاد صلاحیت در تهران برای ایفای نقش محوری در منطقه خاورمیانه مبتنی است.

دوران که قبلا از مسئولان شورای امنیت ملی آمریکا بود، تصریح کرد: یکی از معاونان اوباما گفته است اهمیت تحقق اهداف اوباما در قبال ایران ، کمتر از موفقیتش در موضوع خدمات درمانی که یکی از ستونهای سیاست داخلی اوباما در طول دو دوره ریاست جمهوری‌اش محسوب می شود نیست.

دوران در گزارش مفصلی که در این مجله آمریکایی منتشر شد در آن به مهم ترین شاخصه‌های سیاست دولت اوباما در قبال تهران از سال 2009 میلادی تا فوریه گذشته پرداخت و افزود اوباما بر خلاف نظر تعداد زیادی از منتقدانش در سیاست خارجی خود در قبال خاورمیانه، راهبرد ثابتی دارد.
در ادامه این گزارش آمده است همواره از اوباما به سبب نداشتن دیدگاه راهبردی انتقاد و گفته می شود اما چه می شد اگر از ابتدا برای تعامل با ایران یک راهبرد وجود داشت و چه می شد اگر یک راهبرد ثابت و مداوم تا امروز دنبال می شد.

دوران در ادامه مقاله خود مدعی شد: اوباما برای جمهوری اسلامی ایران آرزوی موفقیت دارد. او در مصاحبه ای به تازگی گفته است رهبران ایران اکنون در چند راهی قرار گرفته‌اند. آنها می توانند انتخاب کنند که به برنامه هسته‌ای خود ادامه دهند که در آن صورت به نادیده گرفتن اراده جامعه بین المللی ادامه خواهند داد و باعث انزوای هرچه بیشتر این کشور خواهند شد یا آنکه با محدویتهای خواسته شده در خصوص بلند پروازیهای هسته ایشان موافقت کنند و بدین ترتیب وارد مرحله‌ای از روابط منسجم با سایر کشورهای جهان شوند.

اوباما همچنین گفت:«‌ آنان راهی در پیش دارند که اگر بپیمایند انزوای تحمیلی علیه آنها را می شکند و معتقدم لزوما آنها باید این فرصت را غنیمت بشمارند زیرا اگر این کار را انجام دهند ایران در داخل خود مهارتها و منابعی دارد که می تواند به یک قدرت منطقه‌ای بسیار موفق تبدیل شود.»
مایکل دوران این پرسش را مطرح می کند : اوباما برای آنکه ایران از انزوای خود خارج شود و به یک قدرت بسیار موفق منطقه‌ای تبدیل شود چه میزانی به این موضوع علاقه مندی دارد ؟ او به شدت علاقه مند چنین چیزی است.

سال گذشته بنیامین رودس معاون مشاور امنیت ملی در امور ارتباط راهبردی اوباما و یکی از افراد مهم و نزدیک به وی در دیدار با گروهی از فعالان حزب دموکرات گفت توافقنامه هسته ای که نوامبر سال 2013 میلادی بین تهران و گروه پنج به اضافه یک حاصل شد « نه تنها بهترین فرصت برای ماست تا مسئله هسته‌ای ایران حل شود »‌ بلکه « چه بسا می تواند بزرگترین دستاورد اوباما در دوره دوم ریاست جمهوری اش در زمینه سیاست خارجی باشد.»

رودس تأکید کرد :« چنین دستاوردی برای دولت اوباما در حد پرونده خدمات درمانی است.»

دوران نوشت رودس بدون آنکه بداند سخنانش ثبت می شود به مهمانانش گفت اوباما قصد داشت کنگره را بی اطلاع نگه دارد و گفته بود:« ما اکنون در حال بررسی چگونگی فرمول معامله‌ای [ با ایران ]‌ هستیم بدون آنکه به تدابیر قانونگذاری مستقیم نیاز داشته باشد.»

چرا اوباما نیاز به این دارد که کنگره را دور بزند ؟ نیازی نیست که رودس این را توضیح بدهد زیرا اوباما خودش یکبار به تلخی آن را بیان کرد و گفت :« در قبال ایران نه تنها در میان اعضای کنگره بلکه در میان ملت آمریکا نیز دشمنی و تردید وجود دارد.»

اوباما افزود : مسئله دیگر آن است که « اعضای کنگره با توجه زیاد به آنچه که اسرائیل درباره مسائل امنیتی خود می گوید گوش می کنند.»

اوباما گفت:« دشمنی و شک و تردید» همچنان وجود دارد.

همین باعث شده است رئیس جمهور در سخنرانی اخیرش در خصوص وضع فدرالی، هشدارش را درباره استفاده از حق وتو علیه « قانون مجازاتهای جدید که می تواند پیشرفت به وجود آمده را در مسیر توافق جامع با جمهوری اسلامی ایران به شکست بکشاند » تکرار کند.

رئیس جمهور آمریکا معتقد است هر اندازه ما از طرحهایش در قبال ایران کمتر اطلاع داشته باشیم بهتر است. اما این طرحها همچنانکه رودس تأکید می کند در سیاست خارجی اوباما در حاشیه نیست بلکه در تفکر راهبردی دولت وی درباره نقش آمریکا در جهان به ویژه در خاورمیانه، در محوریت قرار دارد.

مهم‌ترین موضوع آن است که چنین چیزی در ابتدا درست بود. دیوید سانجر خبرنگار روزنامه نیویورک تایمز به نقل از یک مسئول بلند پایه در دولت آمریکا در سال اول و دوره اول ریاست جمهوری اوباما گفته بود:« نشستهایی که در کاخ سفید درباره ایران برگزار می شد از نشستها درباره عراق و افغانستان و چین بیشتر بود. ایران موضوعی است که بیشترین اوقات خود را برای آن سپری کردیم در صورتیکه آشکارا درباره ایران کمتر صحبت کرده‌ایم.»

اوباما همواره به « توافقنامه جامع خود با ایران » نهایت اولویت را داده است و در موارد بسیار نادری نیز این اولویت را پنهان نگه می داشت.

دوران با اشاره به سیاست اوباما در دوره دوم ریاست جمهوری‌اش و به گفته وی تفاوت سیاست وی با جورج بوش رئیس جمهور سابق آمریکا و با اشاره به گزارشی که در سال 2006 میلادی آمریکایی‌ها درباره عراق منتشر کردند نوشت : خلاصه این گزارش آن بود که بوش را ترغیب کرده بود چهار گام بزرگ بردارد یکی عقب نشینی نیروهای آمریکایی از عراق و دیگری افزایش نیروهای آمریکایی در افغانستان و سومی نیز فعالسازی روند صلح عربی و اسرائیل و چهارمی آغاز رویارویی دیپلماتیک با جمهوری اسلامی ایران و شریک کوچک آن یعنی نظام بشار اسد در سوریه بود.

در آن زمان تصور می شد نظامهای ایران و سوریه با آمریکا در دو هدف هم سو هستند یکی برقراری ثبات در عراق و دیگری شکست دادن القاعده و گروههای سنی دیگر.

نویسنده این مقاله با اشاره به شکست تلاشهای اوباما در قبال ایران نوشت یکی از معاونان اوباما به یکی از خبرنگاران گفت :« ایرانی ها برحذر بودن ما را ضعف تفسیر کردند.»

مایکل دوران نوشت شاید همین بر حذر بودن بررسی شده رئیس جمهور آمریکا تهران را به ادامه نقض آشکار تعهدات مندرج در پیمان منع گسترش هسته ای ترغیب و به ایجاد تأسیسات سر‌ّی غنی سازی اورانیوم در زیر زمین در منطقه فردو در نزدیکی شهر قم ترغیب کرد.

گفتنی است مایکل دوران در مؤسسه هادسون فعالیت می کند و دستیار معاون وزیر دفاع سابق آمریکا و رئیس سابق شورای امنیت ملی آمریکا بود و اکنون در حال پایان دادن به نوشتن کتابی درباره آیزنهاور رئیس جمهور اسبق آمریکا و خاورمیانه است.