علیخانی: با تهدید، هاشمی عقب نشینی نمی کند / هتاکی رایج شود، دیگر هیچ کسی مصونیت ندارد

گروهها و نحله های انحرافی نزدیکی میان روحانیت آگاه، اصیل و انقلابی را با منافع خود همسو و هم جهت نمی دیدند و رویکرد و واکنش آنها نیز چیزی جز تخریب، فحاشی، تهدید و هیاهو نبود.

حضور آیت الله هاشمی رفسنجانی رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام در دانشگاه امیر کبیر برای سخنرانی در مراسم بزرگداشت روز معلم و استاد با فضاسازی برخی رسانه و تحرکات معدودی از افراد به بروز حاشیه هایی در کنار برگزاری این مراسم منجر شد.

با وجود اینکه در مقابل این تحرکات، جمع زیادی از دانشجویان دانشگاه امیرکبیر به استقبال از آیت الله هاشمی رفته و با تشکیل زنجیره انسانی، شعارهایی در حمایت از وی سر دادند، اما این سوال مطرح است که علت نگرانی افراطیون از حضور رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام در چنین برنامه هایی چیست؟ و چرا در حالی که منتقدان و مخالفان ایشان از پرمخاطب ترین رسانه ها و ابزار برای طرح دیدگاه های خود برخوردارند، برخی حضور حتی آیت الله هاشمی در مراسم روز استاد را بر نمی تابند؟

درخصوص حضور رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام در دانشگاه امیر کبیر، گفتگویی با حجت الاسلام و المسلمین قدرت الله علیخانی نماینده ادوار مجلس که مشاور آیت الله هاشمی رفسنجانی نیز می باشند، انجام داده است که در ادامه می آید:

♦ درخصوص حضور آیت الله هاشمی رفسنجانی در دانشگاه امیر کبیر و حاشیه های پیرامون آن چه نظری دارید؟

علیخانی: در ابتدا لازم می دانم به نکته ای تاریخی اشاره کنم. دوستانی که در جریان انقلاب و سال های پس از پیروزی آن در متن قضایا بودند به خوبی به یاد دارند که در سال هایی که بسیاری از افراد مبارزه را فقط در فاز مسلحانه ممکن می دانستند، برخی شخصیت های برجسته روحانی که به خوبی از اهمیت فضای علم و فرهنگ و پتانسیل های آن با خبر بودند و ظرفیت های بالای آنها توان ایجاد ارتباط با دانشگاه و دانشجو را فراهم کرده بود، حضور پررنگی در محافل دانشگاهی داشتند. مقام معظم رهبری، آیت الله هاشمی، مرحوم طالقانی، شهید بهشتی، مرحوم مطهری و مفتح از جمله این چهره های برجسته روحانیت انقلابی بودند.

بنابراین حضور چهره هایی چون جناب آقای هاشمی در چنین محیط هایی مسبوق به سابقه است. طبیعی است که چه در زمان انقلاب و چه در سالهای پس از آن گروهها و نحله های انحرافی یی وجود داشتند که نزدیکی میان روحانیت آگاه، اصیل و انقلابی را با منافع خود همسو و هم جهت نمی دیدند و رویکرد و واکنش آنها نیز چیزی جز تخریب، فحاشی، تهدید و هیاهو نبود.

خوب به یاد دارم که در آن زمان صبوری و قوت استدلال شهید بهشتی در سخنرانی هایی که در دانشگاه داشتند چقدر این گروهک های انحرافی را عصبانی می کرد و اینها برای کم اثر کردن حضور این بزرگوار دست به چه رفتارهای مشمئز کننده ای می زدند. بنابراین اینکه امروز همان رفتارها با عنوانی دیگر اما با همان شیوه آشنا علیه آیت الله هاشمی و حضور ایشان در دانشگاه بروز پیدا می کند برای مردم چیز جدید نیست.

 ♦ به همین دلیل با وجود تهدیدهایی که از قبل صورت می گرفت، ایشان برنامه خود را لغو نکردند؟

علیخانی: بله. برای چهره ای چون آقای هاشمی با آن تجارب انقلابی و سیاسی قابل توجه هم این موضوع آشناست. به همین دلیل شاهدیم که ایشان برای حضور در بین قشر دانشگاهی ذره ای تردید نمی کنند و علیرغم تهدیدها، نه تنها حضور می یابند بلکه خانواده خود را نیز همراه می برند، چون بهتر از هر کسی می دانند ریشه غوغا سالاری ناشی از ترس و ترس محصول بی منطقی است و این گروه ها هم همچون اسلاف خود اگر چه در ظاهر، عنوان و مشی متفاوت دارند اما در نهایت به دلیل جدا افتادن از متن مردم و خط اصیل رهبری و انقلاب و از همه مهمتر آلت دست شدن، راه به هیچ جا نخواهند برد.

♦ به نظر شما پس از تجربه بسیاری حوادث به ویژه در دهه اخیر، چرا باید اینگونه حرکت ها باز هم رخ دهد؟

علیخانی: این ناشی از تلاش افرادی است که به دلایل روشن، دوست ندارند ارتباط مستحکم عاطفی میان آیت الله هاشمی و طبقات مختلف مردم منجمله دانشجویان تداوم داشته باشد. زیرا در مقاطع مختلفی چون انتخابات اخیر ریاست جمهوری اثرگذاری تداوم چنین ارتباطاتی را دیده اند اما از این نکته غافل اند که قادر به مهندسی این رابطه و ممانعت از حضور ایشان در میان مردم نیستند زیرا این حضور نتیجه رغبت روزافزون ملت و البته روحیات خود آقای هاشمی است که هیاهو و تخریب هیچ خللی در اراده شان ایجاد نمی کند و الحمدلله، بنده اطلاع دارم که میزان ارتباط ایشان با طبقات مختلف مردم تا چه حد گسترده و توام با تداوم است و میزان علاقه بسیاری از مردم به ایشان هم نیاز به توضیح ندارد.

♦ چرا مخالفان تلاش کردند این حضور را ناشی از اهداف جناحی معرفی کنند؟

علیخانی: نه تنها این تلاش را داشتند بلکه برخی حتی ایشان را به تغییر دیدگاه های گذشته متهم کردند ! حال آنکه اقای هاشمی در سال 74 نیز در همین دانشگاه حضور یافتند و نظرات دلسوزانه و مستقل خود در مورد مسایل اساسی را ابراز داشتند که در آن ایام با حمایت و تشویق همان تفکری همراه شد که امروز خواهان لغو حضور ایشان در دانشگاه هستند ! در حالی که نظرات آقای هاشمی همان نظرات مستقل و دلسوزانه است و فصل مشترک همگی آنها مصالح نظام و کشور است و این گروه های متغیر هستند که چون ملاک و معیارشان منافع جناحی است از اول انقلاب تاکنون میان حمایت و مخالفت با آقای هاشمی سرگردانند.

از همه اینها مهمتر توجه به این نکته است وقتی در جریان عیادت آقای هاشمی از مقام معظم رهبری آن صحنه زیبا از رابطه قوی عاطفی میان این دو بزرگوار، باعث ناخرسندی عده ای تنگ نظر شد، چندان عجیب نیست که مشاهده رابطه قوی میان آیت اله هاشمی و دانشجویان و اساتید اینان را عصبانی و سرآسیمه کند.

♦ فکر نمی کنید این حرکات دامن خود این جریان ها را نیز بگیرد؟

علیخانی: حتما اینگونه خواهد بود. یادم هست یکبار آقای ناطق نوری به هنگام نمایندگی مجلس برای سخنرانی در مسجد دانشگاه حضور یافت که عده ای مانع این سخنرانی شدند و برخی نمایندگان چپ نیز از این موضوع ابراز شادمانی کردند. آقای ناطق نوری در آن زمان به این عده گفته بود: خوشحالی نکنید، نوبت شما هم می رسد. غرض بنده این است که بی ادبی و هتاکی وقتی رایج شد و منطق گفتگو و احترام به عقاید دیگران که منسوخ شد، دیگر هیچ کسی مصونیت ندارد و نباید انتظار مفاهمه و همدلی داشت. در چنین شرایطی معتقدم صبوری، متانت و رویه معتدل آقای هاشمی علیرغم این حجم تخریب و هیاهو، می تواند الگوی خوبی برای همه گروه های سیاسی باشد.

♦ یک برداشت وجود دارد که در پس این حرکات، دست های پنهانی است که به دنبال بهره گیری از برخی اقشار برای پیشبرد اهداف و منافع خاص خودشان هستند. این برداشت می تواند صحیح باشد؟

علیخانی: نکته خوبی را اشاره کردید. ممکن است حقیقتا برخی باشند که نیت خیر و حساسیت به سرنوشت انقلاب داشته باشند اما از عواطف پاک آنها سوءاستفاده شود. به اصطلاح به آنها آدرس اشتباهی داده اند تا به جای حساسیت نسبت به کسانی که در این سال ها تیشه به ریشه اموال بیت المال و منافع کشور زدند، معترض کسانی شوند که جز خیرخواهی و ایثار برای ملت و انقلاب از آنان ندیده ایم. این عزیزان باید توجه داشته باشند که آیت الله هاشمی جزیی از شناسنامه انقلابند و نگاه ویژه حضرت امام (ره) و مقام معظم رهبری به جایگاه ایشان امری روشن و غیر قابل انکار است.

 بنابراین چه بهتر اینکه این دسته با درک درست نیت های جاه طلبانه و غیر صادقانه محرکان خود علیه چهره های دلسوز نظام، بیش از این نگاه های مغرضانه داخل و خارج از کشور را به عمیق تر شدن اختلافات امیدوار نسازند و در رفتارهای خود سرنوشت ناخوشایند جریان تخریب و هیاهو در مقاطع مختلف انقلاب را مدنظر قرار دهند و از خود بپرسند که چرا علیرغم این حجم از حملات به جناب آقای هاشمی هنوز هم جایگاه ویژه ایشان  در دل مردم، رهبری و نظام مستحکم و قابل تامل است و چرا آنها هر روز منزوی تر از گذشته می شوند؟!