نشنال اینترست: آخرین ناله‌های تام کاتن برای جلوگیری از توافق هسته‌ای

کاتن که عضو سابق ارتش ایالات متحده است، مهمترین حامی حمله نظامی علیه تاسیسات هسته ای ایران است. این درحالی است که بسیاری از افراد آگاه در واشینگتن نسبت به حمله آمریکا که منجر به باز شدن جعبه پاندورای حملات نامتقارن توسط گروه های مورد حمایت ایران می شود، هشدار داده اند. این درحالی است که هرگونه ممانعت از بازرسی بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی قابل شناسایی است. (صدام در سال 1998 را در نظر بگیرید، وقتی که دیکتاتور سابق عراق بازرسان هسته ای سازمان ملل را بیرون انداخت.)

در عین حال، کاتن به صورت آشکار عملیات نظامی احتمالی علیه ایران را با حملات هوایی علیه فعالیت های هسته ای صدام در دولت کلینتون، مقایسه می کند. عملیاتی که به طور قابل توجهی مواد شیمیایی، سایت های بیولوژیکی و هسته ای عراق را در طول چهار روز تخریب کرد. برخی در واشینگتن همانند کاتن توصیه می کنند که اگر اوباما قصد حمله ندارد، می توان بمب های سنگرشکن را به اسرائیل بدهد، تا آنها خودشان اقدام کنند.

کاتن در متقاعد کردن کاخ سفید، وزارت دفاع و اکثریت کنگره که گزینه نظامی بهترین گزینه موجود است، شکست خورده است. در عوض وی راهی متفاوت برای ابراز مخالفت در پیش گرفته است: تلاش برای نابودی لایحه دو حزبی کمیته روابط خارجی از طریق پیشنهاد دادن اصلاحیه هایی زهرآگین که بتواند مذاکرات هسته ای تاریخی را نابود کند. این در حالی است که فرآیند اعمال اصلاحیه ها تا روز سه شنبه مشخص نشده بود، اما کاتن نشان داده است که قصد دارد با معرفی اصلاحیه هایی لایحه دو حزبی کورکر-کاردین درباره توافق هسته ای ایران را از کار بیندازد.

اولین اصلاحیه مربوط به تغییر قوانین سنا در ارتباط با تصویب لایحه کورکر-کاردین است که به جای 60 رای، با 51 رای تصویب شود. هدف از این پیشنهاد حذف نیاز به رای دموکرات ها و از کار انداختن قدرت حزب اقلیت برای فیلیباستر (اطاله کلام) است. دومین اصلاحیه که معقول ترین آنها است، ملزم کردن رئیس جمهور به ارائه گزارش به کنگره درباره تمام نقض های توافق هسته ای به جای نقض های عمده است که در لایحه فعلی آمده است.

اصلاحیه سوم کاتن مربوط به این می شود که رئیس جمهور اجازه نخواهد داشت تا تحریم های ایران را متوقف کند، حتی زمانی که ایران توافق جامع را امضا کرده باشد. در عوض ایران با شرط هایی روبه رو خواهد شد که در عرض دو سال گذشته در خلال مذاکرات هسته ای با آنها روبه رو نشده است. به طور خلاصه، هیچ کدام از تحریم های ایالات متحده لغو نمی شوند، مگر زمانی که تاسیسات فردو به طور دائم تعطیل شود، توسعه موشک های بالستیک متوقف شود، تمام آمریکایی های بازداشت شده توسط ایران آزاد شوند، اسرائیل به رسمیت شناخته شود و حمایت از اقدامات تروریستی در سراسر جهان متوقف شود.

شاید در یک جهان ایده آل ایران با تمام این درخواست ها موافقت کند و تبدیل به شریکی سازنده در حل مشکلات خاورمیانه شود، اما چنین امری ایده آل منطقه خاورمیانه نیست. مسئله حمایت از اسرائیل، حقوق بشر یا تروریسم نیست، بلکه درباره برنامه هسته ای است. تام کاتن کسی را فریب نمی دهد: او یا از دیپلماسی حمایت نمی کند یا هیچ چیزی از مفهوم و معنای دیپلماسی نمی داند.