ناگفته های لوزان؛ از تخته وایت برد وندی شرمن تا چهره های خسته ی ظریف و کری سر میز صبحانه / دستیار کری خطاب به فرانسوی ها: اگر می توانید بهتر مذاکره کنید، خب بیایید!

نیویورک تایمز نوشت: پس از دو سال دیپلماسی مخفیانه و سپس علنی کردن و سرعت بخشیدن به تعاملات علنی دو جانبه، 8 روز و شب در لوزان بین مقامات ایرانی و آمریکایی گفتگو شد. مذاکرات انقدر جدی بود  که طرفین مذاکرات هنگامیکه بر سر میز صبحانه حاضر می شدند، به مانند افرادی بودند که پروازی 20 ساعته را پشت سر گذاشته اند.

به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»، وندی شرمن مذاکره کننده ارشد آمریکا در لوزان همیشه تخته ی وایت برد خود را همراه داشت که ایرانی ها و آمریکایی ها مسائل مورد بحث خود را به فارسی و انگلیسی بر روی آن یادداشت می کردند.

این تخته وایت برد از نظر دیپلماتیک بسیار کارآمد ظاهر شد و به طرفین اجازه داد که  پیشنهادات را بدون انکه چیزی روی برگه بیاید، بررسی کنند.

یک مقام آمریکایی گفت: راه حل خانم شرمن بسیار هوشمندانه بود.

درحالیکه جان کری وزیر خارجه آمریکا خود را آماده ی بازگشت به مذاکرات لوزان می کرد، فرانسوی ها آشکارا این مسئله را مطرح می کردند که آیا و تیم همراه او برای دستیابی به توافق، سرمایه گذاری زیادی کرده اند که ممکن است منجر به مصالحه ایی غیرمعقولانه پیش از ضرب الاجل شود.

یکی از دستیاران کری در پاسخ به این سخنان فرانسوی ها گفت: وقتی این حرف ها را می شنوم، می خواهم بگویم«خب اگر شما می توانید بهتر مذاکره کنند، بیایید پای میز بشینید».

در درون اتاق مذاکرات، دستگاه قهوه ساز دائما فعال بود، چراکه ایرانی و امریکایی ها سعی داشتند که بیدار بمانند.

اخرین لحظات مذاکرات بسیار دشوار بود. زمانی که ایرانی ها بر روی حفظ سانتریفیوژ در فردو اصرار ورزیدند، اوباما سرانجام پس از توضیحات و تضمین مونیز با آن موافقت کرد. 

جان کری که ساعت های زیادی را در لوزان در اتاق مذاکرات صرف کرده بود، دیگر از این اوضاع خسته شده بود و احساس می کرد در قفس گیر کرده است. به همین دلیل سه بار به دچرحه سواری رفت و یکبار به رستورانی در لوزان برای حضور در جشن تولد برخی از خبرنگاران امریکایی رفت.

زمانیکه ضرب الاجل 31 مارس رسید، ترک میز مذاکره گزینه درستی نبود. یکی از مقامات ارشد آمریکایی گفت: مسئله شکل گیری این گردهمایی بود- حال شما می توانید توافق را ببینید. مفاد آن را می دانید اما کنار هم قرار دادن آن، مسئله دیگری است.

ایرانی ها می دانستند که ضرب الاجل برای کری اهمیت بسیاری دارد، چراکه باید پیشرفت در مذاکرات را برای کنگره ثابت می کرد. او در مقابل دائما برنامه خروج خود از لوزان را اعلام و سپس تغییر می داد که هم تاکتیکی از سوی او برای اعمال فشار بر ایران بود. تیم کری سه بار وسایل و بارهای او را به هواپیما بردند، اما چندین ساعت بعد بازگشتند.

پس از مذاکراتی که به نوعی شب زنده داری بود، ظریف در مورد اینکه چه میزان خوابیده است، گفت: تنها دو ساعت، البته من خوش شانس بودم.