گزارش المانیتور از علل سکوت آنکارا در قبال مذاکرات هسته ای ایران

المانیتور در گزارشی به علل سکوت آنکارا در قبال تحولات اخیر پرونده مذاکرات هسته ای ایران پرداخته است.

به گزارش نامه نیوز، المانیتور در این باره می نویسد: اگر مذاکرات هسته ای میان ایران و گروه 1+5 با توافق بر سر برنامه هسته ای ایران به پایان می‌رسید، نه تنها صفحه جدید در روابط ایران با غرب گشوده می شد بلکه کل منطقه خاورمیانه نیز تحولات جدیدی را تجربه خواهد کرد.

اخیرا اما هیچ یک از مقامات ترکیه شامل رجب طیب اردوغان، رئیس جمهوری این کشور و نه احمد داووداغلو نخست وزیر و نه وزیر خارجه ترکیه درباره مذاکرات اخیر هسته ای ژنو اظهار نظری نکرده اند.

در همین حال، مطبوعات ترکیه از جمله مطبوعات حامی دولت این کشور رفتاری بیانگر نداشتن هیجگونه منافعی در این موضوع از خود نشان داده اند. اما به طور کلی ترکیه به نظر کاملا بی علاقه است؛ اما چرا؟

پاسخ مهیج و موثری برای این سوال وجود ندارد. پاسخ این سوال اما ترکیبی از انزوای رو به گسترش ترکیه است. شکست این کشور در توافق مد نظر خود میان ایران و آمریکا و همچنین احساسات متفاوت در برابر این همسایه فارسی خود است.

نخست دلیل این سکوت انزوا است. ترکیه اخیرا به جامعه ای چند قطبی تبدیل شده است، جایی که دو اردوگاه سیاسی این کشور درگیر یک جنگ سیاسی بی نتیجه هستند. دولت ترکیه معتقد است که در دو سال اخیر از دو کودتا جان سالم به در برده است یکی اعتراضات پارک گزی و دیگری تحقیقات فساد مالی در سال 2013 و به همین خاطر بر از بین بردن دشمنان خود متمرکز شده است.

این جامعه سیاسی دو قطبی باعث می شود که موضوعات سیاست خارجی بی ربط جلوه دهند، مگر اینکه موضوعی در ارتباط با دولت و یا تبلیغاتی ضد دولتی باشند.

مذاکرات هسته ای میان ایران و گروه 1+5 ربط مشابهی به مسائل داخلی ترکیه ندارد به همین خاطر به دلیل بی اهمیتی آن از سوی سیاستمداران ترکیه کنار گذاشته شده است.

از سوی دیگر،جنگ داخلی در سوریه و عراق مشکلات کافی با پیچیدگی های خاص خود را برای ترکیه به همراه داشت است. مشکلاتی از جمله 1.5 میلیون پناهجو، ناامنی های مرزی، گروه تروریستی داعش، تروریست های خارجی که به دنبال استفاده از ترکیه برای ورود به سوریه برای پیوستن به گروه های تروریستی هستند و ....

به همه این مشکلات، روند صلح میان دولت ترکیه و گروه پ.ک.ک را نیز اضافه کنید.

یک مقام ارشد ترکیه نیز در پاسخ به سوال درباره موضع آنکارا درباره مذاکرات هسته ای ایران و گروه 1+5 همین موضوع را تایید کرد و گفت که از من درباره اقدامات امنیت داخلی ترکیه و یا تخلیه آرامگاه ها بپرسید اما دیپلماسی زمان زیادی است که خفته است.

اما برای داود اغلو عدم اظهار نظر درباره مذاکرات ژنو میتواند امری شخصی باشد. وی در سال 2010 تلاش کرد تا بن بست هسته ای میان ایران و غرب را برسر پرونده هسته ای ایران بکشند، ان هم زمانی که وزیر خارجه ترکیه بود. این تلاش ها اما در نهایت به ناامیدی آنکارا منجر شد چرا که پیشنهادات این کشور از سوی آمریکا رد شد و در نهایت به اعمال تحریم های بیشتر اقتصادی از سوی آمریکا علیه ایران منجر شد.