صفحه نخست

تاریخ

ورزش

خواندنی ها

سلامت

ویدیو

عکس

صفحات داخلی

۲۴ آذر ۱۴۰۳ - ساعت
کد خبر: ۱۸۷۴۴۷
تاریخ انتشار: ۴۸ : ۱۲ - ۰۸ بهمن ۱۳۹۳
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

جنسیت اسکلت 7 هزارساله‌‌ کشف شده در محدوده خیابان مولوی تهران مشخص شد. بررسی­های اولیه متخصصان حوزه­ های انسان‌شناسی، کالبدشناسی، ژنتیک و باستان شناسی نشان می‌دهد که این اسکلت متعلق به یک زن میانسال است.
 
به گزارش خبرگزاری میراث فرهنگی، با همکاری مشترک گروه کاوش باستان­شناسی در محدوده خیابان مولوی و پژوهشکده حفاظت و مرمت پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری بستر لازم برای بررسی­های اولیه متخصصان حوزه­ های انسان‌شناسی، کالبدشناسی و ژنتیک به منظور بهره­گیری از ظرفیت­های علمی و فناورانه این علوم در معرفی و تحلیل اسکلت هفت هزار ساله فراهم شد.
 
محمد اسماعیل اسمعیلی جلودار سرپرست گروه کاوش و عضو هیات علمی گروه باستان­شناسی دانشگاه تهران با اعلام این خبر گفت: با هماهنگی­های انجام شده حامد وحدتی­نسب انسان‌شناس پیش از تاریخ و دانشیار گروه باستان­شناسی دانشگاه تربیت مدرس نتیجه بررسی اولیه­اعلام شده است.
 
او گفت:« بر اساس اعلام این نتایج و با توجه به برجستگی‌های خفیف بالای ابروان، ضخامت کم جمجمه، حالت استخوان ماستوئید در استخوان گیجگاهی، عدم بیرون­زدگی در قوس پایین روندة آرواره پایین و برجستگی خفیف در ناحیه چانه در استخوان آرواره پایین، می­توان نتیجه گرفت که تدفین مورد نظر به فردی مونث تعلق دارد. اضافه بر این، نکته بسیار مهم در تعیین جنس اسکلت، وضعیت شیار سیاتیک در استخوان لگن است. این شیار در جنس ماده در مقایسه با جنس نر بازتر است که فراهم کننده وضعیت مطلوب برای بارداری و زایمان است. این شیار در نمونه بررسی شده باز بوده و بر مونث بودن متوفی دلالت دارد.»
 
به گفته وحدتی نسب با توجه به میزان حفظ­شدگی اسکلت و همچنین با در نظر داشتن این نکته که قسمت­های مهم در تعیین سن همچون برجستگی­های اوریکولار در لگن، شیارهای جمجمه و دندان‌ها به­طور کامل مشهود نیستند، تعیین سن برای نمونه مورد بحث تنها با استفاده از دو عامل میزان فیوز شدن در استخوان‌های بلند و وضعیت دندان‌های آسیای کوچک در آرواره پایین انجام گرفته است. با توجه به کامل بودن اتصالات در استخوان‌های بازو و ران و همچنین میزان ساییدگی در تاج دندان‌های آسیای باقی مانده در آرواره پایین، می­توان نتیجه گرفت که صاحب اسکلت شخصی کاملا بالغ بوده است.
 
این متخصص انسان شناسی پیش از تاریخ در ادامه گفت:«از سویی دیگر به لحاظ انسان­شناسی جسمانی چنانچه فردی در حین حیات دندان‌های خود را به هر دلیلی از دست دهد، حفره­ای که دندان در آن در آرواره قرار گرفته به مرور زمان پر شده و استخوانی می‌شود. چنین وضعیتی برای دندان‌های آسیای شماره 2 و 3 در آرواره پایین وجود دارد، بدین معنا که حفره­های قرارگیری این دندان‌ها در آرواره کاملا پر شده است. این وضعیت خاص در کنار میزان فیوز شدن استخوان‌های بلند و ساییدگی تاج دندان‌ها که پیشتر بدان‌ها اشاره شده همگی حاکی از آنند که فرد متوفی، زنی میانسال بوده است.»