مخالفان اصرار دارند که
خداحافظی وی با وزارت علوم را ناشی از الزام قانونی و یک رویه متعارف
قلمداد کنند، خودش البته میگوید که استعفا داده و ترجیح میدهد به
فعالیتهای علمی و پژوهشی بپردازد.
به گزارش انتخاب در هر صورت فارغ از هر دو این انگارهها
چیزی که قدر مسلم به منصه ظهور رسیده خداحافظی یکی از محبوبترین و
کارآزمودهترین مدیران آموزش عالی کشور با ساختمان شهرک غرب است. نام و
چهرهاش برای اهالی دانشگاه و سیاست آشناست، مردی با ابروان در هم کشیده و
چهرهای نه چندان دوستانه اما هر آن کس که او را از نزدیک میشناسد به
سعهصدر، اخلاقمداری و تواضع وی اعتراف و اذعان دارد. سال1392 برای
استادتمام دانشگاه تربیت مدرس و دانشآموخته دکترای تخصصی رشته مهندسی از
دانشگاه پلیتکنیک بخارست، سالی مملو از فراز و نشیبهای بسیار و حضور
دوبارهاش در بالاترین سطوح سیاسی بود. در ابتدای سال جعفر توفیقی بهعنوان
رئیس ستاد انتخاباتی دکتر عارف، پس از سالها حضور در حاشیه قدرت به جلوتی
عیان آمد. پس از ائتلاف و پیروزی روحانی او در کارگروه ویژه انتخاب وزیر
علوم قرار داشت و بالاخره پس از عدم رای اعتماد به همکار و دوست قدیمیاش،
67 روز سکانداری وزارت علوم را در مقام سرپرستی پذیرفت. 67 روزی که در آن
با کوهی از هجمهها و حملات جناح تندرو روبهرو بود و بالاخره نیز بر خلاف
پیشبینیها برای عهدهداری دوباره سمت وزارتی که در دولت خاتمی برعهده
داشت، معرفی نشد. توفیقی اما به دنبال سمت و جایگاه نبود و با همه سوابق
عالیه و پروو پیمانش پذیرفت که در قالب مشاور عالی وزیر به کار ادامه داده و
فضای آکادمیک کشور را با مدیریت تازه از معضلات پیشین رهایی بخشد. حال با
خداحافظی وی دانشگاه علاوه بر «دانا» دیگر «توفیقی» هم ندارد اما خود وی
مصمم و راسخ میگوید در غیاب وی و فرجیدانا همان رویه و رویکرد سابق با
قوت پی گرفته خواهد شد.
مردی که نمیخواستند باشد
جعفر توفیقی را میتوان مهمترین ضلع مثلث مدیران عالی دانست که طی مدت
سپریشده از دولت تدبیر و امید برای سکانداری وزارت علوم نامشان به میان
آمد. غیر از مدیریت وی بر کارگروه تعیین وزیر، پس از انتخاب جعفر
میلیمنفرد از سوی روحانی و در روز رای اعتماد یکی از پایههای عدم رای به
میلیمنفرد پخش فیلمهایی بود که در آن جعفر توفیقی نیز حضور داشته و از
علل اصلی هجمهها به میلیمنفرد همین فیلمها بود. در دوران سرپرستی توفیقی
نیز او با تغییر برخی روسای دانشگاه و نیز تغییر رویکرد در مدیریت
آموزشعالی بهرغم همه هجمهها نشان داد که اهل مسامحه و ملاحظه کاری
منفعلانه نیست. البته این صراحت و شجاعت وی هجمهها را تا بدانجا پیش برد
که امکان رایآوری وی را به حداقل ممکن رسانده و روحانی از خیر معرفی وی به
مجلس گذشت اما همین اقدامات پسزمینهای شد تا مجلس به یار و همراه
معتدلتر وی قناعت کرده و فرجیدانا اصلاحطلب از مجلس اصولگرا رای اعتماد
بگیرد. او 48 ساعت بعد به سمت مشاور عالی وزیر منصوب شد. نکتهای که خشم
منتقدین وی را در پی داشت و حتی یکهفته پس از رای اعتماد، استیضاح وزیر را
محتمل کرد. ماندگاری وی در وزارت علوم و حمایت فرجیدانا از توفیقی و
میلیمنفرد بالاخره پس از چند ماه از علل اصلی استیضاح بود تا بدانجا که
علی لاریجانی در آخرین لحظات اعلام کرد که دولت قول داده که آن چند نفر از
وزارت علوم میروند، شاید که نظر مجلس از استیضاح بازگردد اما اینگونه
نشد. هرچند که توفیقی نیز عطای ماندن را به لقایش بخشید و جز برای خداحافظی
با همکاران به ساختمان شهرک غرب نرفت. منتقدین توفیق مدعی هستند چون پست
مشاورت اجرایی نیست و در حوزه سلیقهای وزیر است با رفتن وی مشاورین او نیز
خود به خود قراردادشان فسخ شده و از کار برکنار میشوند اما توفیقی حسرت
این پیروزی را هم بر دل آنان گذاشته و میگوید که خود استعفا داده و برای
تدریس و تحقیق به دانشگاه تربیت مدرس بازمیگردد.
دانشگاه بر مدار سابق خواهد چرخید
جعفر توفیقی پس از رسوخ شایعات مبنی بر خروجش از وزارت علوم در گفتوگو با
فارس تاکید میکند: از مسئولیتم در وزارت علوم به عنوان مشاور وزیر استعفا
دادم زیرا به نظرم اهداف و سیاستهای وزارت علوم از سوی نجفی دنبال میشود
و بهتر است من به مسائل علمی بپردازم. وی تاکید دارد که سیاستها و
هدفگذاریهایی که دنبالش بود پس از او توسط فرجیدانا نیز پی گرفته شد و
این رویکرد توسط محمدعلی نجفی هم ادامه پیدا خواهد کرد. توفیقی با اشاره به
حمایت رئیسجمهوری از سیاستهای وزارت علوم، گفت: سیاستها تغییری نمیکند
و در روال خود ادامه دارد. من فکر کردم وظایف خود را انجام دادهام و باید
به فعالیتهای علمی بپردازم. وی در راستای تبیین سیاستهای وزارت علوم
افزود: توسعه متوازن رشتهها و دانشگاهها و جمعیت دانشجویی، ارتقای کیفی
آموزشعالی و احترام به شأن و منزلت دانشگاهیان و کارکنان، اخلاقمداری در
مدیریت و استفاده از مدیران غیرسیاسی، بازگشت اختیارات هیات امنا،
قانونمداری و شایستهسالاری در مدیریتها، جذب هیات علمی، بازگشت روحیه
امید و نشاط به دانشگاهها، توسعه کارآفرینی، تسهیل امور شرکتهای دانش
بنیان، تحکیم ارتباط صنعت و دانشگاه، بازگشت فضای غیرامنیتی در دانشگاهها،
ترویج کرسیهای آزاداندیشی و احترام به آزادی بیان از سیاستهای وزارت
علوم در این دوره است که در اسناد بالادستی کشور نیز به این مسائل تاکید
شده است. مشاور سابق وزیر علوم در نهایت تاکید کرد که در صورت پیشنهادی
تازه از وزارت علوم نیز حاضر به بازگشت نیست و میخواهد به کارهای علمی
بپردازد و البته تاکید دارد که شایعه استعفای 5 مشاور وزیر علوم هم کذب است
چون وزیر از اساس 5مشاور نداشت. وی با تاکید بر ادامه روندهای طی شده و
رویکردهای نهادینه شده در وزارت علوم و عدم نیاز به حضور وی حتی خوشحالی از
رفتنش را هم به کام منتقدین تندرو تلخ کرد.
منبع: آرمان