امکانات نیست، محیط بان نیست، پس گلستان در آتش می سوزد!

به گزارش انتخاب از وقتی آتش به جان درختان و مراتع سرسبز پارک ملی گلستان افتاد تا وقتی که سرمایه های زیست محیطی کشور را ذره ذره سوزاند تنها 3 روز زمان برد. 3روزی که خون به دل مردم و مسوولان محیط زیست کرد تا با هر وسیله ای که دارند جنگل را از شر این آتش سوزی خلاص کنند بلکه مرهمی باشند بر زخم‌های گلستان.

پارک ملی گلستان از عصر روز یکشنبه 19 مرداد برای ششمین بار در دو ماه اخیر آتش گرفت و این بار آتش سوزی در مناطق لهندر، مرغزار النگ، پودنلی آقسو و دیوار کجی روی داد.

37557 هکتاری که تاکنون سوخته است

البته آتش سوزی های سلسله وار پارک ملی گلستان که جزو منابع ملی ایران محسوب می شود تنها قسمتی از آتش سوزی‌های به وقوع پیوسته در چند سال اخیر است.

با این وجود و با توجه به آتش سوزی‌های گسترده در چند سال اخیر شاید بتوان سال 89 را سال بحراني وقوع حريق در عرصه‌هاي طبيعي ايران دانست زيرا فقط در 9ماهه ابتدايي اين سال سه‌هزار و 466‌مورد آتش‌سوزي در ايران گزارش شد که منجر به از بين رفتن 37‌هزار و 554‌هکتار از جنگل‌ها و مراتع ايران شده است.

در همان سال بود که جنگلهای گلستان در سطحی از مناطق جنگلی سیجان، ریگ چشمه، کیارام و عرصه های روستای ترسه از توابع شهرستان مینودشت طعمه حریق شد و در روزهای بعد از آن نیز بخشهایی از عرصه های جمشید آباد در حوزه شرق گلستان دچار حریق شد.

آتش آخر در 800 هکتار

مدیرکل حفاظت محیط‌زیست استان گلستان در خصوص آتش سوزی 3 روزه جنگل های گلستان به خبرآنلاین گفت: از روز نخست آتش سوزی تا به امروز 800هکتار از اراضی جنگل دچار حریق شده و سوخته است. با وجود اینکه در ابتدا مقدار سوختگی های جنگل کمتر بوده و به 200هکتار می رسیده ولی با توجه به هماهنگی های انجام‌شده توسط سازمان حفاظت محیط زیست و اداره کل استان با ستاد بحران کشور و قولی که این ستاد داده بود بالگرد به موقع به محل اعزام نشد و آتش سوزی و خسارات از 200هکتار فراتر رفت.

در جهت اطفای حریق بالگردهایی به محل اعزام شده بودند اما بالگردهای هلال احمر بودند که توانایی اطفای حریق از آسمان جنگل را نداشتند بلکه فقط می توانستند از طریق کمک های فردی وارد عمل شوند مهاجر این جملات را می گوید و ادامه می‌دهد:« در این عملیات محیط بانان و گروه‌های امدادی مردم، اعضای سازمان منابع طبیعی و هلال احمر بودند که با دست خالی به اطفای حریق می پرداختند. این عملیات صدماتی هم به این افراد وارد کرده است.»

در حالی آتش در جنگل های گلستان مهار شده که این آتش به طور کامل اطفا نشده است و هر لحظه با وزش باد احتمال زبانه کشیدن دوباره و پیشروی آن وجود دارد. مهاجر در این خصوص ادامه می‌دهد: اداره کل استان و سازمان حفاظت از محیط زیست گروه‌های ویژه‌ای را برای شعله‌ور شدن دوباره آتش در این منطقه قرار داده است.

به گفته مدیر کل حفاظت محیط زیست استان گلستان بر اساس دستور جهانی برای هر هزار هکتار یک محیط بان در نظر گرفته می شود در حالی که در پارک ملی گلستان با 92 هزار هکتار مساحت تنها 43 نیرو وجود دارد که بخشی از این نیروها نیروهای اداری هستند.

او گفت: عرصه های جنگلی گلستان 450 هزار هکتار وسعت دارد و بخشی از جنگل های بکر خزری و هیرکانی منحصر بفرد در جهان بشمار می آید که یکی از ذخیره گاه های ژنتیکی گیاهی و جانوری ایران است.  اگر واقعا پارک ملی گلستان تا این اندازه برای ما اهمیت دارد چرا اعتبارات و بودجه مناسب و درخور ارزش آن برایش در نظر گرفته نمی شود. در تخصیص اعتبار باید ملی بودن و سرمایه بودن آن را در نظر گرفت. آتش سوزی تقریبا هر سال در تابستان به وقوع می پیوندد اما با این وجود چرا باید از داشتن حتی یک بالگرد در این جنگل محروم باشیم. از آتش سوزی سال 89 قرار بوده یگان ویژه‌ای برای پارک ملی گلستان در نظر گرفته شود که هنوز این اتفاق به جایی نرسیده و هر ساله شاهد آتش سوزی قسمتی از این جنگل هستیم.

در این رابطه بنا بر آمار فائو (سازمان جهانی خواربار و کشاورزی سازمان ملل)، ایران سالانه 0.06 درصد از جنگل‌های خود را بر اثر آتش‌سوزی از دست می‌دهد که این میزان معادل 6 هزار و 500 هکتار از جنگل‌هاست.

گلستان چرا می سوزد؟

رییس یگان حفاظت محیط زیست علت آتش سوزی‌ها در پارک ملی گلستان را به دو دسته سهوی و عمدی تقسیم می کند: هنگامی که آتش در حاشیه جنگل اتفاق می افتد به این معنی که مردم در گذر از پارک و اسکان در آن اقدام به روشن کردن آتش می کنند و این آتش شعله ور می شود جزو آتش سوزی‌های سهوی محسوب می شود در مقابل آتشی که از دل جنگل زبانه می کشد، درست در مناطقی که رفت و آمد برای مردم عادی سخت می شود آتش سوزی عمدی محسوب می شود به این علت که شکارچیان متخلف امکان گذر از آنجا را دارند و اقدام به آتش سوزی می کنند.

سرهنگ خیلدار علت آتش سوزی اخیر پارک ملی گلستان را طبق نظر کارشناسان عمدی اعلام می کند. اینکه شکایتی که در آینده مطرح خواهند کرد اقدام علیه امنیت ملی است زیرا پارک ملی گلستان جزو منابع ملی ایران محسوب می شود.

به گفته او خشک بودن اقلیم، گرما و وزش باد در فرآیند توسعه حریق موثر بوده و به شعله‌ور تر کردن آن کمک می کند.

البته آتش سوزی گلستان تنها مربوط به این دو سه روز نیست بلکه تهدیدی است که همیشه خطر آن جنگل را تهدید می کند: همیشه به دنبال پایش هوشمند مناطق هستیم. به دلیل وسعت جنگل نمی توانیم روی کل مساحت نظارت دقیق داشته باشیم. برنامه ما در آینده این است که جنگل را به دوربین‌های مدار بسته مجهز و مامورانی را قرار دهیم تا به محض اطلاع از حادثه از طریق دوربین ها به محل اعزام شوند.

و چه دیر که این طرح در سال 91 به مسوولان داده شده و دیرتر که با تعداد بالای آتش سوزی از آن زمان هنوز طرح به تصویب نرسیده است.

مهم ترین چیزی که خلا آن به شدت در این حادثه احساس شده کمبود حتی یک عدد بالگرد برای اطفای حریق بوده. به گفته خیلدار پایگاه های اطفای حریق اصلی باید در همه جنگل ها باشد که یک بالگرد در آن وجود داشته باشد و اینکه حتما یک استخر آبی برای اطفای حریق داشته باشیم.

آتش پشت آتش و تدبیر پشت تدبیر. چند بار دیگر جنگل های گلستان باید خاکستر شوند تا تدبیرها کم کم اجرایی شوند؟

منبع:خبرآنلاین