لژیونرهای ایرانی در سرزمین اعراب!

 رضا قوچان‌نژاد نیز راه کشورهای خلیج‌فارس را در پیش گرفت و به تیم الکویت در لیگ ضعیف کویت پیوست. اتفاقی که نه برای کارلوس کی‌روش و نه برای هواداران فوتبال اصلا خبر خوشایندی نیست.

جام جهانی 2014 بزریل برای مردم دلزده از فوتبال، روزنه امیدی را به وجود آورد که حداقل چند تن از بازیکنان تیم ملی را پس از اتمام مسابقات جام بیستم در لیگ‌های معتبر اروپایی ببینند اما نه‌تنها این اتفاق رخ نداد که 2 ستاره تیم کارلوس کی‌روش که در خارج از ایران بزرگ شده بودند و در لیگ‌های معتبر آلمان و انگلیس سابقه حضور داشتند نیز به سمت لیگ‌های عربی سرازیر شدند تا هوادارانی که روزی برای دیدن بازی تیم محبوب‌شان ورزشگاه را پر می‌کردند حتی برای دیدار آغازین لیگ نیز شوقی نداشته باشند و تنها 18 هزار نفر بازی پرسپولیس را از نزدیک تماشا کنند.

کشورهای عربی پول زیادی در فوتبال خرج می‌کنند و بازیکنان بزرگی را از نقاط مختلف دنیا به لیگ خود می‌کشانند. در این میان قطر که میزبانی جام جهانی 2022 را گرفته، پیشتاز است و سعی دارد ضعف فوتبال خود را با حضور بازیکنان بزرگ جبران کند.

در این میان ستاره‌های تیم ملی ایران نیز یکی پس از دیگری به لیگ ستارگان این کشور می‌پیوندند. مجتبی جباری، پژمان منتظری، جلال حسینی و اشکان دژاگه نمونه‌هایی از این دست هستند.

به این جمع باید علیرضا جهانبخش و سردار آزمون را نیز اضافه کرد که البته در لیگ‌های درجه 2 و 3 بازی می‌کنند.

اوج حضور ستاره های ایرانی در اروپا به بعد از جام جهانی 1998 بر می گردد. در این دوران با توجه به درخشش تیم ملی در جام جهانی، بازیکنانی چون علی دایی، مهدی مهدوی کیا، مهدی پاشازاده، مهرداد میناوند، خداد عزیزی، کریم باقری، رسول خطیبی، وحید هاشمیان و چند بازیکن دیگر راهی تیم های بزرگ اروپایی شدند.

عملکرد قابل دفاع این بازیکنان در اروپا باعث شد این رویه تا چندین سال ادامه یابد اما عدم راهیابی ایران به جام جهانی در سال 2002 باعث شد ستاره‌های آن زمان تیم ملی در فوتبال دنیا دیده نشوند.

پس از این دوره سال 2006 دوباره فوتبال ایران، جهانی شد و علی رغم عملکرد نه‌چندان مناسب باز هم شاهد این بودیم که جوانان تیم ملی کشورمان چشم اروپایی ها را گرفتند و دور جدیدی از انتقال بازیکنان ایرانی به اروپا آغاز شد.

در این دوره جواد نکونام، علی کریمی، مسعود شجاعی و حسین کعبی جزو بازیکنانی بودند که به تیم های خوب اروپایی ترانسفر شدند. عدم راهیابی تیم ملی به جام جهانی 2010 بار دیگر کوچ ستاره ها به اروپا را به حال تعلیق درآورد و این روند تا امروز ادامه دارد.

* هنوز تکلیف بازیکنانی مانند علیرضا حقیقی، مسعود شجاعی، کریم انصاری‌فرد و مهرداد پولادی که گفته می‌شود احتمال حضورشان در اروپا وجود دارد، مشخص نیست.

به گزارش فرارو، امیر حاج‌رضایی معتقد است برخلاف تصور ایرانی‌ها که رضا قوچان‌نژاد و اشکان دژاگه را ستاره می‌دانند از نگاه خارجی‌ها این دو، بازیکنانی متوسط رو به پایین محسوب می‌شوند. این کارشناس فوتبال درباره پیوستن زوج خط حمله تیم ملی به تیم‌های عربی به فرارو گفت: «دژاگه زمانی که در ولفسبورگ بازی می‌کرد بازیکن خوبی بود اما وقتی در جام جهانی که ویترین هر بازیکنی است دیده شد هیچ تیم بزرگی او را نخواست. این بازیکن هم وقتی متوجه شد از لحاظ فنی در حدی نیست که در اروپا بماند ترجیح داد به جایی برود که پول خوبی بگیرد و آینده خود و خانواده‌اش را تضمین کند.

از نگاه اروپایی‌ها گوچی و دژاگه، بازیکنانی متوسط رو به پایین هستند ولی در فوتبال ما ستاره محسوب می‌شوند. این تفوات سطح فوتبال ما و اروپاست.»

حاج‌رضایی مشکلات ساختاری در مدیریت فوتبال ایران را دلیل اصلی این موضوع دانست و اضافه کرد: «پیوستن بازیکنان ما به لیگ‌های عربی، یک کارت زرد برای فوتبال ایران است. البته ما نباید انتظاری بیش از این نیز داشته باشیم. چند لژیونر ایرانی پیش از جام جهانی نیز در تیم‌هایی حضور داشتند که همگی سقوط کردند. دژاگه با فولام، دانیل داوری با برانشوایگ، علیرضا جهانبخش با نایمخن و قوچان نژاد و مسعود شجاعی هم که در لیگ 2 بازی می‌کردند.

ما در جام جهانی حضور داشتیم اما هیچ تیم بزرگی به سراغ بازیکنان ما نیامد. این موضوع از روی عداوت و دشمنی نیست بلکه آنها برخلاف ما پول‌های خود را بیهوده خرج نمی‌کنند. توانایی یک بازیکن بر اساس ارکان مدیریت فوتبال استوار است و به همین دلیل نمی‌توان از بازیکنان نیز توقعی داشت.»

منبع: فرارو