خالد قدومی نماینده حماس: تحریم‌ها همان کار تانک‌ها را می‌کنند

بحران «غزه» همچنان ادامه دارد. هر روز؛ به آمار شهدای این جنگ که بسیاری از آنان کودکان و زنان بی‌دفاع هستند، افزوده می‌شود. رایزنی‌هایی هم، از همان ابتدا، میان مقامات بلندپایه جهان آغاز شد تا شعله‌های سرکش جنگ، مهار شود اما حتی با وجود درخواست «شورای امنیت» سازمان ملل متحد، «تل‌آویو» به کشتار فلسطینی‌ها ادامه می‌دهد. اکنون، تمامی نگاه‌ها به میانجیگران دوخته شده است؛

به گزارش انتخاب؛  گروهی در قطر به‌دنبال یافتن راه‌حلی دایمی هستند و گروهی دیگر چشم به مصر دوخته‌اند تا شروط ارایه‌شده از سوی «حماس» را بررسی و به راه‌حل مشخصی برسند؛ راه‌حلی که به گفته «خالد قدومی» نماینده جنبش «حماس» دیگر نمی‌تواند تنها آتش‌بس موقت را در‌بر‌بگیرد و «حماس» این‌بار در اندیشه رسیدن به آتش‌بسی موفقیت‌آمیز است. او می‌گوید که فرزندان ما در «غزه» در زمان آتش‌بس نیز به‌دلیل نبود تجهیزات ساده پزشکی می‌میرند و دیگر طاقت مردم سرزمین ما به پایان رسیده است.

‌ آقای قدومی سوای بحران به‌وجودآمده به راستی سیاست کلی «حماس» در منطقه و «تل آویو» چیست؟
بسم‌الله‌الرحمن‌رحیم. جنبش «حماس» همان «حرکت مقاومت اسلامی فلسطین» است که شامل رفتارهای سیاسی، نظامی، اجتماعی، فرهنگی و... برای بازپس‌گیری حق مسلم مردم فلسطین از اسراییل است. خب! مقاومت و تلاش‌های مسلحانه هم ابزاری اساسی است برای رهایی سرزمین‌مان و رویارویی با دشمنی که حق ما را ضایع کرده است. اصول ما حرکت با چارچوب اسلام میانه است که آیین عملکرد ماست و فرزندان این مکتب با بهره‌گیری از همه امکانات، با دشمن مقابله می‌کنند؛ حالا در جایی به طریق مسلحانه و در موقعیت‌های دیگری با روش‌های سیاسی و دیپلماسی. مقاومت مسلحانه ستون فقرات و ماهیت ما را تشکیل می‌دهد.
‌چرا مقاومت مسلحانه را ستون فقرات مبارزه‌تان تلقی می‌کنید؟
خب! مشخصا به این دلیل که رژیم اشغالگر قدس با روش‌های انسانی بیگانه است و به‌هیچ‌وجه زبان سیاسی، انسانی و دیپلماسی را متوجه نمی‌شود.
‌غرب، شرط پذیرش «حماس» را زمین‌گذاشتن اسلحه توسط مقاومت می‌داند، درباره این پیش‌شرط چه موضعی دارید؟
ببینید سلاح «حماس»، واکنشی است به کنشی به نام اشغالگری و تا زمانی که این کنش وجود داشته باشد، واکنش هم وجود خواهد داشت، اما در رابطه با به رسمیت شناخته‌شدن توسط غرب باید تاکید کنم که این‌همه تلاش غرب برای میانجیگری در مساله آتش‌بس، آیا به معنای شناسایی «حماس» نیست؟ اینکه «باراک اوباما» رییس‌جمهوری آمریکا در تماس تلفنی با نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی می‌گوید حاضر است میان این رژیم و «حماس» برای رسیدن به آتش‌بس میانجیگری کند، چه معنایی می‌تواند داشته باشد، جز به‌رسمیت‌شناختن قدرت «حماس». این‌همه ترافیک سیاسی و دیپلماتیک در دوحه طی روزهای اخیر هم تاکیدی بر این مدعاست که غرب خواسته یا ناخواسته «حماس» را به رسمیت شناخته است. البته ناگفته نماند که جهت‌نمای ما، حقوق و مبانی آرمان
فلسطین است، نه غرب و خواسته‌های آن.
‌اما درباره بحران اخیر «غزه». به طرح آتش‌بسی که «حماس» پیشنهاد داده و در «دوحه» بررسی خواهد شد، چقدر امیدوارید؟
قبل از پاسخ‌دادن به این سوال باید بگویم که هر نوع حرکت و تصمیمی برای آتش‌بس مورد تایید «حماس» است؛ اما مشکل طرح‌هایی که تاکنون مطرح شده آن است که باید محتوا، محتوایی بر اساس واقعیت‌های موجود و حقوق مردم فلسطین باشد و انتظارات آنها را برآورده کند. به‌طورکل و صرف‌نظر از احزاب و سیاست‌ها باید انتظارات مردم ما را دربرگیرد.
‌مثلا؟
ببینید! این پذیرفتنی نیست که از طرفی مردم با ماشین‌های جنگی اسراییلی‌ها کشته شوند و همزمان در محاصره باشند و انواع و اقسام محدودیت‌ها را متحمل شوند. بنابراین اگر تحریم‌ها برداشته نشود و معابر باز نشود، نمی‌توانیم در انتظار آرام‌سازی باشیم. خب! حداقل حق ما فلسطینی‌ها طبق قوانین جهانی این است که تردد افراد و کالاها باید بدون هیچ مشکلی انجام شود. وقتی از این حق اولیه محروم هستیم، چطور می‌توانیم پیشنهادات آتش‌بس را بپذیریم؟ همچنین باید این‌طور گفت که هرگونه شرط و شروط و قراردادی باید ضمانت اجرایی داشته باشد و اینچنین نشود که اسراییل هر کاری که خواست، انجام دهد. برای ما مهم است طرحی که ارایه می‌شود پوشش کاملی داشته باشد؛ چه کشوری عربی آن را مطرح کند چه کشوری بین‌المللی.
‌«حماس» برقراری آتش‌بس را در گرو چه نکاتی می‌داند؟
«حماس» شروط و خواسته‌های انسانی خود را به جامعه جهانی ارسال کرده است و انتظار داریم اگر کشورهایی دنبال ورود به این بحث هستند، حتما مفاد اعلام‌شده توسط «حماس» را جدی بگیرند.
 ‌در صورت رسیدن به مرحله توافق، برای «حماس» تفاوتی می‌کند مکان امضای توافقنامه کجا باشد؟
خیر. ما به‌دنبال تحقق شروط هستیم و حتی پیشنهاد دادیم که بسته ارایه‌شده به قطر، در مصر امضا شود.
پس چرا مصر را به عنوان میانجی نپذیرفتید و سفر رییس‌دفتر سیاسی «حماس» به «قاهره» لغو شد؟
به همان دلیلی که گفتم. ما نرفتیم چراکه از آنان خواستیم تضمین بدهند این آتش‌بس، پاسخگوی نیازهای مردم ما باشد. به هر حال مصر تضمین نداد که آتش‌بس پاسخگوی نیازهای فلسطینی‌ها باشد. مشخصا به همین دلیل میانجیگری آنها را به صلاح خود ندیدیم و گفتیم نیازی به این دیدار نیست.
‌آیا تاکید دارید «تل‌آویو» باید هر 10 شرط «حماس» را بپذیرد؟
آنچه در رسانه‌ها مطرح‌شده دقیق نیست. البته شروط بسیاری هست. سرفصل‌های زیادی مطرح شده و مقاومت بر تایید آن تاکید دارد.
‌برخی معتقدند به دلیل وخامت شرایط و کشتار مردم و کودکان در «غزه»، بهتر است «حماس»، نگاه حداکثری به پذیرش شروط خود را تعدیل کند؛ در نقد این نگاه چه می‌گویید؟
من به احساسات شما در قبال مردم مظلوم فلسطین احترام می‌گذارم و این حس شما قابل ستایش است؛ اما مساله این است که دشمن ما بزدل است و به همین دلیل، ضعف‌های خود را با کشتار کودکان جبران می‌کند. اسراییلی‌ها قادر نیستند پاسخ نیروهای مقاومت را بدهند و به همین دلیل با تانک به جنگ مردم آمده‌اند. ماهیت اسراییل به شکلی است که ما او را آزموده‌ایم و می‌دانیم که به‌راحتی هر قرارداد و توافقی را نقض می‌کند. خواهش می‌کنم این پیام را به خوانندگان روزنامه‌تان برسانید که ملت ما حاضر به مردن هستند تا با اسراییل سازش نکنند. به همین دلیل برای ما فرقی نمی‌کند که طرح آتش‌بس در دوحه به تصویب برسد یا قاهره. مهم این است که اسراییل ضمانت اجرایی بدهد که تعهدات را زیرپا نخواهد گذاشت. ما به دنبال یک آتش‌بس موفقیت‌آمیز هستیم. در بحران کنونی چندبار آتش‌بس برقرار شده، اما بلافاصله هم نقض شده است.
‌آیا «حماس» حاضر به پذیرش طرحی هست که پس از آن در مذاکره با تل‌آویو بر سر شروط آن به توافق برسد؟

این دو مقوله جدا از هم است. ما بر اساس جدول تعیین شده در حال حرکت بودیم اما جنگ آغاز شد. قرار بود طبق آن برنامه، انتخابات برگزار شود. اما اکنون بحث مقاومت است. همان‌طور که گفتم مساله اصلی بی‌اعتمادی به رژیم صهیونیستی است به تجربه ثابت شده که این دشمن قابل‌اعتماد نیست. حال اگر به توافق چندساعته با اهداف بشردوستانه و حقوق‌بشری حاصل شود، ما مشکلی نداریم اما اگر بخواهند شروط آرام‌سازی را تدارک نبینند، این قابل‌قبول نیست. دشمن ما قابل‌اعتماد نیست مگر اینکه تحت‌فشار باشد و زیر ضربات ما چنین شرایطی حاکم شود.
‌«حماس» با کشورهای غربی تاکنون مذاکره کرده است. مثلا با اعضای شورای امنیت؟
ما با هیچ کشوری مشکلی نداریم و با همه گفت‌و‌گو می‌کنیم. تاکنون هیچ صحبتی با طرف‌های غربی صورت نگرفته اما قطر با برخی از آنان رایزنی کرده و شروط ما را منعکس کرده است.
‌نقش ایران در این بحران تا چه اندازه تاثیرگذار بوده است؟
رهبران و سران ایران چه در سطح رییس‌جمهوری و چه وزارت خارجه و ریاست مجلس اظهاراتی را داشته‌اند. در این سخنان هم رژیم صهیونیستی محکوم شده و هم آنان خواهان اعمال فشار برای توقف حملات شده‌اند. ایران به حکم اینکه ریاست جنبش غیرمتعدها را برعهده دارد، تماس‌هایی را با سران کشورهای متعدد و عضو این جنبش داشته‌ و راهکارهایی را برای برقراری آتش‌بس مورد بررسی قرار داده است. جناب آقای دکتر لاریجانی در مقام ریاست پارلمان‌های اسلامی نیز گفت‌و‌گوهایی داشته‌اند که ببینند در مورد مسایل انسانی و سیاسی چه اقداماتی را می‌توانند انجام دهند. ما منتظر تمامی تلاش‌هایی که در این راستا صورت می‌گیرد هستیم.
‌ «حماس» و «فتح » در شرایط فعلی تا چه حد، همگام و هم رای هستند، آیا اقدامات روزهای اخیر «محمود عباس» رییس تشکیلات خودگردان را اقداماتی تاثیرگذار می‌دانید؟
ببینید! «حماس» از هرگونه تلاش و رایزنی در راستای آتش‌بس حمایت می‌کند. اما مساله اینجاست که نوع واکنش عباس به این مساله، نشانگر این است که او آشنایی زیادی با شرایط فعلی ندارد و دقیقا نمی‌داند چه خبر است. محمود عباس به‌عنوان رییس دولت توافقی نتوانسته است انتظارات عمومی را برآورده کند. به عنوان مثال وزارت بهداشت نتوانسته به وظایف خودش عمل کند. اما در کل «حماس» مشکل چندانی با او ندارد و اگر خواسته ملت ما را برآورده کند، ما با عباس همراه هستیم.
‌آیا شرایط فعلی تاثیری بر توافق «حماس» و «فتح» بر تشکیل دولت ائتلافی می‌گذارد؟
حتما ما این مساله را پیگیری خواهیم کرد. اصلا انگیزه اصلی دشمن از به وجود آوردن وضعیت فعلی این است که اجازه همنشینی را از «فتح» و «حماس» سلب کند و تلاش ما این است که توافقی که حاصل شده به موفقیت برسد.
‌از همان ابتدا بحث شروع انتفاضه سوم مطرح می‌شد، به نظر شما احتمال تشدید این بحران تا چه اندازه وجود داشت؟
مقاومت به ما آموخته است که می‌توان در مقابله با دشمن صهیونیستی و اشغالگران ابتکاراتی را داشت. مقاومت مردم و اعتراض مردم ما با سنگ شروع شد، فعالیت مردمی و عملیات استشهادی بود. در مقاومت تنوعاتی وجود داشت و حتی شلیک موشک‌ها را داشتیم اکنون نیز درگیری‌های رودررو و نظامی است البته در کنار مقاومت مردمی. اکنون نیز از انتفاضه دیگری سخن به میان آمده است و با توجه به شرطی که به میان آمد، شکل و محتوایش متفاوت خواهد بود. ما آن را انتفاضه قدس نامیدم چون با آتش کشیدن نوجوان 16ساله به دست شهرک‌نشینان در قدس آغاز شد. پس شروعش فعالیت‌های مردمی در قدس و کرانه باختری بود که تظاهراتی را ما شاهد بودیم. شکل دیگر این انتفاضه تظاهرات اعتراض‌آمیز در سرزمین‌های 48 و جنگی که ما شاهد آن هستیم در «غزه». خب شکی نیست که شرایطی که در کرانه باختری حاکم هست مانند انتفاضه قبلی نیست. ما با مشکلاتی نیز در داخل مواجه هستیم مانند همان هماهنگی‌های امنیت تشکیلات خودگردان و رژیم صیهونیستی که متاسفانه خیلی از عملیات‌های نظامی ما را ناکام گذاشته است و طبیعی خواهد بود که نوع فعالیت در کرانه باختری و قدس متفاوت خواهد بود با آنچه در «غزه» روی می‌دهد. امید داریم که مردم ما مبارزات را تا رهایی فلسطین عزیز ادامه دهند. ما در یک مرحله متوقف نمی‌شویم.
‌تاثیر تداوم احتمالی حملات اسراییل، همزمان با روز قدس را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
اشتباه مرگبار رژیم صهیونیستی این بود که این جنگ را در ماه مبارک رمضان انجام داد. این مساله دعا و نفرین ملت ما و تمامی مسلمانان جهان را به‌دنبال دارد. اگر این حملات تا روز جهانی قدس هم ادامه پیدا کند، عصبانیت تمامی آزادگان و مسلمانان را در پی خواهد داشت. شما هم برای نصرت و آزادی مردم فلسطین دعا کنید.

منبع: شرق