در مورد سوالات و طرح‌استیضاح وزرا باید گفت برخی عوامل سیاسی وجود دارد
که نمی‌توان آن را کتمان کرد اما بسیاری از این سوالات هم ناشی از وضعیت
خاصی است که در آن قرار داریم. به هر حال نمایندگان مجلس منتخب ملت هستند و
در حوزه‌های انتخابیه خود با هزاران طرح و پروژه که با محاسبه یا بدون
محاسبه کلنگ خورده است، مواجهند و در سفرهای استانی دولت پیشین وعده‌هایی
به مردم داده شده که به‌دلیل نبود منابع کافی برای تامین هزینه‌های این
پروژه‌ها، اجرای آنها محقق نشده است.
از سوی دیگر طبعا مردم فشار را متوجه
نمایندگان خود می‌کنند و نمایندگان نیز آن را درقالب سوال، تذکر و استیضاح
به دولت منتقل می‌کنند بنابراین در این رابطه می‌توان اذعان داشت هم دولت و
هم نمایندگان دارای حق هستند. دولت حق دارد چراکه در به‌وجود آمدن چنین
وضعیتی، بی‌تقصیر است؛ زمانی که قانون اساسی پیش‌بینی می‌کند لوایح در
بودجه سالانه باشد و از این طریق به تصویب برسد و سپس شروع به کار شود خلاف
آن عمل کردن مسبب مشکلاتی می‌شود.
در این راستا اگر دولت بخواهد طرح و
پروژه‌های دولت سابق را تکمیل نماید، نیاز به 400 هزار میلیارد منابع مالی
دارد که بر فرض خوش‌بینانه اگر دولت، سالانه 30 هزار میلیارد بودجه عمرانی
داشته باشد یعنی حدود 12- 13 سال وقت لازم است تا این پروژه‌ها تکمیل شود و
این درحالی است که به‌دلیل سیاست‌های خاص اتخاذشده در این سال‌ها بودجه
جاری کشور به‌شدت صعود داشته است به‌صورتی که سال گذشته از 148هزار
میلیارد تومان بودجه تحقق یافته تنها 23 هزار میلیارد تومان به پروژه‌های
عمرانی تخصیص پیدا کرد که آن هم مرهون همت دولت یازدهم بود وگرنه سال91،
تنها 13هزار میلیارد تومان به عمران تخصیص داده شد و بقیه آن بودجه جاری
بود؛ بودجه جاری که ناشی از احکام استخدامی، افزایش هزینه‌های اداری،
استخدام‌های گسترده و... بوده است.
به‌هر حال زمانی که دولت یازدهم قوه
مجریه را تحویل گرفت با یک نابرابری سنگین در بودجه مواجه بود البته لازم
به ذکر است که این بیماری نابرابری در بودجه از قدیم وجود داشته و در اثر
مرور زمان تشدید شده بنابراین نمی‌توان گفت تمام آن مربوط به دولت گذشته
است. برای روشن شدن بیشتر موضوع باید اشاره کرد در سال 84 و اواخر کار دولت
هشتم بودجه جاری کشور 23 هزار میلیارد تومان بود و احکام سند چشم‌انداز
تاکید داشته که بودجه جاری سالانه کاهش پیدا کند ولی این رقم در سال 92 به
128هزار میلیارد تومان افزایش پیدا کرد لذا رشد بودجه جاری کشور شتابان
بوده است.
مساله دیگری که درمورد تذکرات و سوالات باید بیان کرد این که در
دولت قبل روابط دولت و مجلس دچار آسیب شده بود و مشکلاتی به‌وجود آمده بود و
امروز سعی می‌شود این روابط تقویت شود و برنامه‌هایی نیز در این راستا در
دستور کار قرار گرفته که می‌توان به جلسات روزهای دوشنبه اشاره کرد بدین
ترتیب که هر دوشنبه یک بار یکی از وزرا یا در دفتر من یا در جلسه رهروان
ولایت حضور می‌یابند که خود روندی مثبت است.
آنچه مسلم است این که تلاش
می‌شود ارتباط گسترده‌ای میان اعضای دولت و مجلس برقرار شود که دو جلسه
مشترکی که میان دولت و مجلس برقرار شد نمونه بارز این تلاش‌هاست. اما با
توجه به کوشش‌هایی که برای نزدیک شدن مجلس و دولت صورت می‌گیرد به هرحال
تعداد سوالات و استیضاح‌های‌مطرح‌شده آمار قابل توجهی دارد که نه به نفع
دولت و نه به نفع کشور است. در واقع وزیری که هفته‌ای دو روز در مجلس حضور
پیدا می‌کند و هربار 6 تا 7 ساعت به نمایندگان توضیح می‌دهد، طبیعی است که
اگر این وقت را در وزارتخانه صرف نماید بهتر و بیشتر می‌تواند پاسخگوی
نیازهای جامعه باشد اما متاسفانه امروز می‌بینیم بیش از 800 سوال از وزیران
در مجلس مطرح می‌شود. البته که سوال و استیضاح حق نمایندگان است و باید از
این حق استفاده کنند اما لازم است نمایندگان همکاری بیشتری با دولت داشته
باشند تا وزیران نیز این فرصت را صرف رفع مشکلات در جامعه نمایند .
* معاون پارلمانی دولت