فرمان ایست رهبر معظم انقلاب به تندروها

این روزها که دولتمردان با شعار «اعتدال و امید» مشغول اداره کشور هستند و از سوی دیگر ایران اسلامی در حال عبور از یکی دیگر از سخت‌ترین گردنه‌های خود یعنی توافقات هسته‌ای است، عده‌ای که همواره خود را پدرخوانده کشور دانسته و نگرش‌شان را دلسوزانه‌ترین نگاه به تمام مسائل کشور می‌دانند با ایجاد حاشیه و شاید در برخی مواقع بی‌اخلاقی‌ سیاسی سعی در ناآرام‌کردن فضا و تحت تاثیر قرار دادن اقدامات دولت دارند.

طرح سوالات متعدد نمایندگان و تلاش برای استیضاح وزیران دولت، بی‌اعتمادی به تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای، طرح موضوع وجود بی‌بندوباری فرهنگی در جامعه وگرفتن انگشت اشاره به سوی دولت به عنوان مقصر اصلی این شرایط و تلاش برای سیاه‌نمایی دور از واقعیت، از جمله این اقدامات است.

چند شب‌ پیش، سکان‌دار ارشد نظام که همواره به اذعان تمام مسوولان و مردم سخنانشان فصل‌الخطاب است، در سخنانی هوشمندانه و زمان‌شناسانه، تاکید کردند که «همه بدانند بنده دولت را حمایت و تأیید می‌کنم و از همه توانم برای کمک به دولت استفاده می‌کنم و به مسئولان بلندپایه آن اعتماد دارم.»

این بیانات شاید فرمان ایست برای کسانی باشد که یک روز در سرمقاله روزنامه‌شان اقدام به فرافکنی کرده، یک روز در مجلس اقدام به جمع‌آوری نامه و امضا علیه دولت می‌کنند و یک روز از تریبون‌های دیگری که در اختیار دارند برای فشار به بدنه دولت استفاده می‌کنند.

تناقضی آشکار خواهد بود که نهاد یا روزنامه‌ای خود را در چارچوب ولایت تعریف کند اما بخواهد فراتر از ایشان اقدام به اظهارنظر درباره دولت برخاسته از رای مردم کند؛ مخصوصا که مقام معظم رهبری با عنایت به نقاط قوت و ضعفی که در عملکرد دولت‌ وجود دارد، اقدام به بیان چنین مطالبی کرده‌اند. شاید معنای مستتر در این جملات، اشاره و توجه دادن همه منتقدان به شرایط حساس داخلی و منطقه ای باشد و این‌که بیش از هر زمانی باید به سمت ایجاد آرامش در فضای کشور حرکت کرد.

ایشان خطاب به همه مسئولان نظام همچنین تأکید کردند: «حرکت های خود را براساس اصول انقلاب تنظیم کنید و با پرهیز از حاشیه سازی و حاشیه پردازی، بر حل مشکلات مردم، متمرکز شوید.»

ایشان که طی دوره های گذشته نیز از همه دولت‌های منتخب مردم، حمایت کرده‌اند، اظهار داشتند که همه این دولت‌ها دارای نقاط مثبت و نقاط منفی بودند و نقد دولت‌های گذشته باید بصورت کارشناسی باشد و نقد در منبرهای عمومی خیلی به مصلحت نیست. البته درخصوص دولت کنونی نیز هرگونه نقدی، باید منصفانه و محترمانه و دلسوزانه و به دور از هرگونه مچ‌گیری و اذیت رساندن به دولت باشد .»

با توجه به این تاکید، حاشیه آفرینی برای دولت و طرح مسائلی که با قصد ایجاد حاشیه برای دولت باشد توسط عده‌ای که همواره افراد ثابتی نیز هستند، قطعا حرکت فراتر از رهبری محسوب شده و با شعارهایی که عده‌ای سال‌هاست با پنهان شدن پشت آن، به خود اجازه ورود در هر حیطه‌ای را می‌دهند، در تضاد است.

به نظر می‌رسد با این تاکیدات، غوغاسالاران به ایستگاه پایانی راه خود نزدیک شده‌اند و بهتر است در چارچوب‌های تعریف شده داخل نظام قرار گرفته و به اظهارنظر بپردازند.

از جمله مسائل مهم دیگری که تابلوی ایست را مقابل دیدگان منتقدان تندروی دولت قرار داد و شاید کمیمحاسبات دشمنان را بهم ریخت و بر قاطعیت تیم مذاکره کننده هسته ای نیز افزود، دفاع رهبر معظم انقلاب از تیم مذاکرکننده هسته‌ای بود. تیمی که از سوی برخی وابسته و سازشکار خوانده شدند و همین گروه با ایجاد نگرانی بین مردم و نخبگان سعی در ایجاد فضای بی اعتمادی به تیم مذاکره کننده هسته‌ای داشتند.

مقام معظم رهبری در مراسم افطار نهمین روز ماه رمضان که با حضور مسوولان نظام برگزار شد، افزودند: «ما به تیم مذاکره‌کننده اعتماد داریم و مطمئن هستیم آن‌ها اجازه دست‌اندازی به حقوق ملت را نخواهند داد.»

ایشان چندی پیش نیز یا اعلام حمایت از مجموعه مسئولان و مذاکره کنندگان با پنج به علاوه یک، تأکید کردند: «اینها فرزندان انقلاب و مأموران جمهوری اسلامی هستند که با تلاش فراوان در حال انجام دادن مأموریت سخت خود می باشند و هیچ کس نباید آنها را تضعیف کند، مورد توهین قرار دهد یا سازشکار بداند».

شاید بد نباشد سایر مسوولان کشور نیز با نگاهی فراجناحی، اقدامات و اظهاراتشان را با سیاست‌های کلان کشور منطبق کرده و جلوتر از رهبری حرکت نکنند که ایشان با اشراف همه جانبه بر مسائل کشور، اعلام نظر کرده و این دیدگاه باید برای تمام کسانی که داعیه ولایت‌مداری دارند، نصب العین باشد.

در این برهه زمانی ایران اسلامی بیش از هر چیزی به آرامش نیاز دارد و دشمنان قسم خورده کشور با تیزبینی در حال رصد شرایط و اظهارنظرهای داخلی ایران هستند. ضرورت وجود نقد در جامعه ای چند صدایی و دارای تکثر آرا بر کسی پوشیده نیست اما اینکه منتقد منصف باشیم و از روی تعصبات غیرمنطقی اقدام به فضاسازی نکرده و هدفمان اصلاح امور باشد از ویژگی های ضروری نقد است.

نیابد فراموش کرد که همه ما سوار بر یک قطار در حال حرکت هستیم و هرگونه تلاشی برای خروج از ریل این قطار، خسارت را متوجه همگان خواهد کرد.