«کارت زرد» نمایندگان به وزیر کشور و مهم تر ازهمه نمایش چهره زنانی که جوراب مدشده امروز معروف به «ساپورت» را پوشیده اند حتی اگر به قصد استیضاح وزیر کشور باشد به حرمت چند زن ودختری که با تاسف عکس آنان بر«مانیتور» مجلس نقش بست لطمه وارد آورد و این گناهی نابخشودنی است.
به گزارش انتخاب، نمی دانم چرا رییس جلسه مانع نمایش تصویر زنان نشد؟ از آن مهم تر آیا مسوول حجاب، وزیر کشور است؟
یک بخش از وظایف وزیر کشور برمی گردد به مسوولیت وی در نیروی انتظامی که از طرف مقام معظم رهبری به وی تفویض اختیار شده است.
اتفاقا کارت زردی که به وزیر کشور داده شد به همین بخش از شرح وظایف وی برمی گردد در حالی که بیش از 26نهاد مسوول در کشور داریم که هر کدام از آنها به نوعی به حجاب و عفاف بستگی دارند و علی الظاهر دامن از هر نوع مسوولیت مبرا دارند.
اینکه این «کارت زرد» ها ماهیتی سیاسی دارد، یک روی قضیه است اما موتور استیضاحی که راه افتاده و وزرای مسکن و شهرسازی، جهاد کشاورزی، علوم و نیرو را هدف قرار داده است را چگونه باید تفسیر کرد؟ نگارنده به عنوان عضوی کوچک از جامعه کشاورزی کشور و آشنا به نحوه اداره این وزارتخانه متاسفم که بگویم سیاسی ترین استیضاح را باید در استیضاح حجتی جست وجو کرد.
مرد بی ادعایی که اصلا موافق نبود دوباره به وزارت کشاورزی وارد شود. وزارت کشاورزی در دوره محمود احمدی نژاد به حقیقت شخم خورد و از ساختمان وزارتخانه گرفته تا مسوولیت های وزیر و دایره کاری او، تکه پاره شد.
مقامات دولتی به درستی گفته اند که فعلا مشغول آوار برداری هستیم. مگر رییس جمهور نگفت وقتی سکان اداره کشور را به دست گرفتم در بعضی از استان ها تنها برای سه روز گندم ذخیره داشتیم؟ هرچند تامین گندم برعهده وزارت بازرگانی است اما مدیریت تولید محصولات کشاورزی بر عهده وزارت جهاد کشاورزی است پس وزرای سابق چه کردند؟ وضع تولید ما به کجا رسید؟ قصه واردات محصولات کشاورزی قصه پرغصه ای بود که نگارنده ده ها مطلب پیرامون آن نوشتم؛
از پرتقال اسراییلی تحت نام پرتقال مصری گرفته تا انگور شیلیایی، از موز و آناناس تا زردآلوی چینی! وزرای کشاورزی دولت نهم و دهم بلایی بر سر بخش کشاورزی کشور آوردند که فروشگاه های ما پر از تولیدات کشاورزی دیگر کشورها شد و تعطیلی مزارع و باغات را ارزانی داشتند.
برای نمونه، پسته محصولی ارزآور است و سالانه نزدیک دومیلیارددلار ارز حاصل از صادرات پسته است؛ سالی حدود 150هزارتن پسته تولید می کنیم که بعد از آمریکا مقام دوم را در جهان داریم. مقام اولی را مدت هاست به رقیب آمریکایی واگذار کردیم حدود 15 تا 20هزارتن مصرف داخلی پسته است و ایرانیان مرغوب ترین پسته را مصرف می کنند. مابقی پسته باید صادر شود و همه همت تولید کنندگان پسته این است که بازار مصرفی پردوامی را دست وپا کنند. با این حال آمریکاییان با تکیه بر مدیریت بالایی که در بخش بازاریابی دارند، همیشه درصددند بازار در اختیار ایرانیان را از دستمان خارج کنند.
حوالی ژانویه سال2012 و نزدیک به عید سال نو کشور چین و ژاپن که بزرگ ترین بازار مصرف ایران هستند، با افزایش قیمت دلار و نوسانات آن قیمت پسته که محصولی صادراتی است افزایش پیدا کرد. معاون اول رییس جمهور سابق که گویی همه مصایب و مسایل کشور را حل کرده است از انجمن پسته دعوت می کند که باید پسته ارزان قیمت تحویل مردم دهید والا صادرات پسته را ممنوع می کنم! گویی مسوول انجمن پسته انباردار یا تولید کننده پسته کشور است تا به درخواست معاون اول رییس جمهور لبیک بگوید. ناگهان معاون اول رییس جمهور بخشنامه صادر و اعلام کرد صادرات پسته تا اطلاع ثانوی ممنوع است. این بخشنامه ضربه ای به صنعت پسته وارد کرد که تا هنوز هم نتوانسته قد علم کند.
یکی از تولید کنندگان ایرانی پسته کالیفرنیا می گفت اتحادیه تولید کنندگان پسته کالیفرنیا بعد از این تصمیم دولت ایران جشن گرفتند که در عالم رقابت تجاری با چنین دستوری از طرف رقیب روبه رو شدند و به سرعت بازار ایران را که با چنگ و دندان به دست آورده بودیم از آن خود کردند. اگر به گمرک ایران سری بزنید و به فهرست اقلام وارداتی محصولات زراعی نیم نگاهی بیندازید آه از نهاد آدمی بلند می شود.
اخیرا اما وزیر محترم جهاد کشاورزی واردات محصولاتی که تولید داخلی داریم را با هدف حمایت از تولیدات داخلی ممنوع اعلام کردند و بخش کشاورزی اندکی امیدوار شد. در سوی مقابل، مافیای واردات محصولات کشاورزی به راه افتاد و هرچه خواستند علیه وزیرجهاد کشاورزی سمپاشی کردند اما نمی دانم چرا نمایندگان مجلس وزیر جهاد کشاورزی را در فهرست استیضاح قرار دادند؟ وزیری که وقتی سکان اداره وزارت کشاورزی را به دست گرفت، سال زراعی شروع شده بود اما دریغ از تامین کود شیمیایی برای کشت گندم، از مسوولان وزارتخانه شنیدم و در یکی از مصاحبه های وزیر هم گفته شد چک شخصی خود را برای تامین کود شیمیایی گندمکاران تضمین سپردند.
هرچند باور دارم از همان ابتدا، برخی نمایندگان مجلس پاسخ همراهی و مثبت اندیشی روحانی را ندادند، اما این میزان رفتار غیراصولی با رییس جمهوری که به مجلس احترام می گذارد، دور از ذهن بود. اگر امکان سنجش وجود داشت؛ معلوم می شد که کثیری از نمایندگان باور نداشتند روحانی رییس جمهور می شود. مطالبات مردم، هنوز، همانی است که در غروب 24خرداد آنان را به پای صندوق های رای کشاند. حالا این برخی چهره های خاص مجلس هستند که خاکریز مقابله را بلند کرده و در طول یک سال گذشته، بارها وزرا را به مجلس کشانده و ناگهان پنج نفر پنج نفر، وزرا را در فهرست استیضاح قرار می دهند. اما رییس جمهور باید و باید به حمایت از وزرای خود تمام قد بلند شود و همین راه را ادامه دهد. در عین حال؛ همه تلاش کنیم مجلس بعدی را به افراد شایسته که پیام اکثریت مردم را شنیده اند بسپاریم. برخی نمایندگان فعلی می خواهند ایام باقیمانده خود را نیز در مصاف با دولت «تدبیر و امید» سپری کنند.
منبع: شرق
زنی که خودش با این پوشش ارزش خود را از بین می برد نباید از دیگران انتظار احترام داشته باشد