دانشگاه امیرکبیر تهران، پلیتکنیک
سابق با بیستویکمین رییس خود، با 52سال فعالیت خداحافظی کرد. ریاست
هشتساله علیرضا رهایی روز گذشته در حالی به پایان رسید که رضا فرجیدانا
وزیر علوم در دولت یازدهم با صدور حکمی، سیداحمد معتمدی را به سمت سرپرست
دانشگاه صنعتی امیرکبیر منصوب کرد.
به گزارش انتخاب، وزیر علوم، همچنین در نامهای از خدمات
علیرضا رهایی رییس سابق دانشگاه صنعتی امیرکبیر در زمان تصدی این مسوولیت
قدردانی کرد. احمد معتمدی عضو هیات علمی و استاد دانشکده مهندسی برق
دانشگاه صنعتی امیرکبیر است، وی از سال 1380 تا 1384 وزیر ارتباطات و
فناوری اطلاعات بوده و هماکنون مشاور وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات در
امور علمی و پژوهشی و عضو شورای راهبری این وزارت است، همچنین تصدی معاونت
پژوهشی و فناوری وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، ریاست سازمان پژوهشهای
علمی و صنعتی ایران، دبیری شورای پژوهشهای علمی کشور و مدیریت کمیته
خودکفایی مخابرات از دیگر سوابق اجرایی وی است. ریاست علیرضا رهایی در
دانشگاه امیرکبیر در حالی به پایان میرسد که او طی هشتسال فعالیتش
مدافعان و مخالفان خاص خود را داشت. آنچه در ادامه میآید بخشهایی از
نظرات مخالفان و موافقان رهایی در دانشگاه امیرکبیر است.
احکام انضباطی برای دانشجویان
منتقدان رهایی معتقدند بالاگرفتن تعداد احکام انضباطی در دانشگاه
امیرکبیر، یکی از نقاط ضعف در مدیریت او در دانشگاه بود. بهطوریکه
دانشجویان این دانشگاه عنوان میکنند در زمان مدیریت او در دانشگاه
امیرکبیر بیش از 150 ترم تعلیق دانشجویی صورت گرفته است.
ورود نیروهای خودسر به دانشگاه
دانشگاه امیرکبیر طی هشت سال اخیر، همواره پای ثابت تجمعات دانشجویی بوده
است. یکی دیگر از انتقاداتی که در متن بیانیههای دانشجویی نسبت به مدیریت
او در این دانشگاه ایراد میشود، اجازه ورود نیروهای خودسر به محیط دانشگاه
از سوی او برای کنترل فضای دانشگاه بوده است؛ بهطوریکه هزاروصد دانشجو
دانشگاه امیرکبیر در آبان 1392 طی نامهای به رضا فرجیدانا عنوان کردند:
«در طول این هشتسال پلیتکنیک بارها شاهد هجوم نیروهای خودسر به دانشگاه و
هتکحرمت به ساحت این نهاد مقدس بوده است و پس از هر یورش، نهتنها چرایی
آن مورد پیگرد قرار نگرفته و از لطمهدیدگان دلجویی نشده بلکه شاهد موجی از
برخورد با آنان بودهایم و پس از آن در اقدامی غیرقانونی از ورود
دانشجویان به دانشگاه که خانه همه آنهاست برای مدتهایی که گاه به چندین
ماه میرسید؛ ممانعت به عمل آمده است.»
تخریب ساختمان انجمن اسلامی پس از سخنرانی احمدینژاد
21 آذرماه 1385، چندروز پس از روز دانشجو را شاید بتوان یکی از سختترین
مقاطع مدیریت رهایی در دانشگاه امیرکبیر خواند. رهایی و سایر مسوولان و
دانشجویان دانشگاه امیرکبیر در این روز میهمان محمود احمدینژاد بودند؛
سخنرانیای که حواشی آن بر متنش غلبه کرد و تا حد زیادی برای مسوولان این
دانشگاه چالشبرانگیز شد. دانشجویان دانشگاه امیرکبیر در آن مقطع مدعی شدند
که مسوولان دانشگاه امیرکبیر با دانشجویان منتقدی که در جلسه حاضر بودند و
پلاکاردهایی را در دست داشتند برخورد کرده است. پس از آن نیز تعطیلی
انجمن اسلامی دانشگاه امیرکبیر با این مساله گره خورد و دانشجویان این
دانشگاه عنوان کردند، ساختمان انجمن اسلامی دانشگاه امیرکبیر پس از سخنرانی
محمود احمدینژاد تخریب شد.
افزایش انتقادها پس از فوت دانشجو
در حمام دانشگاه
یکی دیگر از موارد انتقاد مخالفان به عملکرد رهایی، بیتوجهی به پرونده
مرگ دانشجوی دختر در حمام این دانشگاه بود. در آن مقطع در مهرماه 1390
دانشگاه صنعتی امیرکبیر در پی فوت یک دانشجوی کارشناسیارشد نوبت دوم پلیمر
در حمام یکی از خوابگاههای دانشگاه، اطلاعیهای صادر و در آن اعلام کرد:
«آمنه زنگنه» دانشجوی 89 کارشناسیارشد نوبت دوم پلیمر که بنا به درخواست
خود و با احراز شرایط شورای اسکان معاونت دانشجویی از تاریخ 10مهرماه
سالجاری در سوییت 42 خوابگاه شهید مرادی اسکان داده شده بودند، قبل از ظهر
روز دوشنبه 11 مهر جاری در حمام خوابگاه مصدوم شدهاند که پس از اطلاع
بلافاصله با انجام کلیه عملیات احیاء توسط پزشکان بهداری دانشگاه، توسط
اورژانس 115 تهران به بیمارستان فیروزگر منتقل شد. در ادامه این اطلاعیه با
ابراز تاسف از اینکه عملیات امداد و نجات این مصدوم میسر نشده و وی فوت
کرد، تصریح شده بود: در حال حاضر کلیه پیگیریهای قانونی و حقوق ممکن برای
تشخیص علت و چگونگی حادثه به عمل آمده و موضوع توسط پزشکیقانونی در دست
بررسی است که به محض مشخصشدن نظریه کارشناسی سازمان پزشکیقانونی، به
استحضار خواهد رسید. اما دانشجویان نظر دیگری داشتند. به طوریکه مهدور،
دبیر شورای صنفی دانشگاه امیرکبیر نیز با اشاره به فوت دانشجوی
کارشناسیارشد رشته پلیمر گفت: به دلیل پذیرش بیش از ظرفیت دانشجو در دوره
کارشناسیارشد و پاسخگونبودن امکانات دانشگاه برای اسکان دانشجویان این
اتفاق رخ داده است. وی با بیان اینکه امسال بسیاری از دانشجویان در
نمازخانه اسکان داده شدند، افزود: دانشجویانی که در نمازخانه اسکان داده
شدهاند حمامی ندارند و از حمام کارکنان دانشگاه استفاده میکنند که این
حمام هم خراب بود زیرا پیش از این روی در حمام اطلاعیه خرابی نصب شده بوده
که پس از مدتی توسط خود دانشگاه اطلاعیه مذکور
برداشته شد. وی ادامه داد: دانشجوی مرحوم بیخبر از خرابی حمام در حالی
وارد حمام شده بود که مسوولان خوابگاه بدون اعلام عمومی برای بازشدن گرفتگی
لوله و چاههای فاضلاب حمامها، اسید به داخل لولهها ریخته بودند که
وقتی آب روی آن ریخته شده گاز تولید کرده و موجب بیهوشی و گازگرفتگی دانشجو
شده است.
حکم انفصال خدمت
دیگر چالشی که در دوران مدیریت رهایی برای او ایجاد شد، حکم دیوان عدالت
اداری مبنی بر انفصال حکم خدمت او در دانشگاه امیرکبیر بود. دیوان عدالت
اداری، در شهریورماه سال گذشته برای علیرضا رهایی، رییس دانشگاه صنعتی
امیرکبیر، حکم انفصال از خدمت صادر کرد. این حکم پس از شکایت یک دانشجو
صادر شده بود. اما روابطعمومی دانشگاه امیرکبیر روایت دیگری از این حکم
داشت. اما قضیه از این قرار بود که سینا صفایی پذیرفتهشده مقطع دکترای
مهندسی و مدیریت ساخت دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلیتکنیک تهران) از سال
1388 به دلیل ممانعت علیرضا رهایی، رییس دانشگاه اجازه ثبتنام و حضور در
کلاس درس دانشگاه را نداشت.
او در اینباره به رسانههای داخلی گفت: برای
پیگیری این مساله به دیوان عدالت اداری شکایت کردهام و رییس دانشگاه طی حکم شماره
26/11/89-1558 شعبه دوم دیوان، محکوم به ثبتنام و پذیرش بنده میشود. اما
رییس دانشگاه امیرکبیر این حکم را اجرا نکرده است. پس از آن و با توجه به
اعتراض صفایی به اجرانشدن حکم، دیوان عدالت اداری طی دادنامه مورخ 9/5/1392
به شماره 9209970900200558 رای انفصال از خدمت رییس دانشگاه به مدت دو سال
و جبران خسارتها را صادر کرده است و این حکم در تاریخ 16/5/1392 به
دانشگاه ابلاغ شده و از تاریخ 6/6/1392 قطعی شده است. اما درحالیکه اعلام
شده بود این حکم قطعی است، روابطعمومی دانشگاه امیرکبیر روایتی از ماجرا
ارایه کرده است. بختیاری مدیر روابطعمومی دانشگاه امیرکبیر دراینباره
اعلام کرد: این دانشجو در زمان پذیرش غیرمتمرکز و بهصورت آزمون دکترای
داخلی در این دانشگاه قبول شده است، وی مرحله اول آزمون کتبی را پذیرفته شد
و توصیهای نیز از استادان گرفت که اگر در مصاحبه پذیرفته شد، یکی از آنها
را بهعنوان استاد راهنمای خود معرفی کند.