شعار روحانی پادزهر جناح زدگی است

وجود احزاب و گروه های متعدد و جناح های سیاسی متفاوت، در جای خود می تواند عامل تقویت نظام و تثبیت دستاوردهای آن باشد اما جناح زدگی، یک آفت برای فعالیت های حزبی دست کم از منظر و نگاهی است که ما به قدرت داریم و آن را هدف فرض نکرده ایم.

احزاب و جناح ها اگر کارکردهای درستی داشته باشند، در چند حوزه زیر وارد عمل خواهند شد:

- به سازماندهی نیروهای پراکنده سیاسی می پردازند و نیروهای متفرق را همسو می سازند.

- شور سیاسی ایجاد می کنند که لازمه فعالیت های سیاسی در جامعه است.

- شعور سیاسی ایجاد می کنند و با آموزش های درون تشکیلاتی و طرح مواضع عمومی، سطح فهم سیاسی مردم را افزایش می دهند.

- برنامه برای اداره کشور تهیه و در صورت رسیدن به قدرت، آن برنامه ها را اجرا می کنند.

- بدون آن که بار مالی خاصی را بر بودجه کشور تحمیل کنند، بیش از نهادهای نظارتی بر کار دولت رقیب و نهادهای حکومتی نظارت داشته و در زمینه بروز فساد و انحراف، حساسیت به خرج می دهند.

اینها کارکردهای مثبت احزاب و گروه های سیاسی در شرایط مطلوب است اما جریان های سیاسی با هدف کسب قدرت یا حفظ آن، در مواقعی مرتکب اعمالی می شوند که زیانبار است و دود آن به چشم مردم می رود. در این وضعیت، هدف اصلی احزاب و جناح ها، حفظ موقعیت خودشان در درون نظام و تقویت قدرت و نفوذ سیاسی و اجتماعی نیروهای خودی است. ما این پدیده را «جناح زدگی» می نامیم که کارکرد منفی احزاب را شامل می شود و در آن از اعتدال، عقلانیت و انصاف خبری نیست. در وضعیت جناح زدگی، حقیقت قربانی هویت حزبی می شود و منافع عمومی، پایین تر از منافع حزبی مورد توجه قرار می گیرد و بر ضعف های درونی، سرپوش گذاشته می شود اما برای جریان رقیب، ضعف ها و عیوبی تراشیده شده و بزرگنمایی صورت می گیرد. در حالت جناح زدگی، افرادی ضعیف از جریان خودی مورد حمایت قرار می گیرند بدون آن که شایستگی قبول هیچ مسئولیتی را داشته باشند و در مقابل، توانمندان رقیب به زیر سؤال می روند و کنار گذاشته می شوند.

اعتدال با عقلانیت و انصاف تنیده شده و این سه واژه، گم شدگان عرصه سیاسی کشورمان هستند. احزاب و گروه ها می توانند با تکیه بر کارکردهای مثبت حزبی، تأثیرات فراوانی بر فضای سیاسی کشور و بر فرهنگ نخبگان و مردم داشته باشند و در عین حال می توانند با گرفتار آمدن در بستر جناح زدگی، آسیب های فراوانی را متوجه مردم کنند. روزگاری دوستی نوشته بود که «جناح زدگی، شرک جلی روزگار ماست» زیرا برای حفظ مصالح و منافع جناحی، حاضر می شویم منافع مردم و کشور را فدا کنیم و اراذل را بر افاضل ترجیح بدهیم. پرهیز از جناح زدگی تنها با رویکرد اعتدالی، شدنی است و اساساً تأکید بر اعتدال، عامل گریز از جناح زدگی به مثابه شکل غلط فعالیت حزبی است.