فرهاد تیمورزاده؛ عملکرد اتحادیه ناشران و کتابفروشان را با توجه به شرایط و امکانات موجود را قابل قبول ذکر کرد.
به گزارش انتخاب، وی گفت: ما در ایران زندگی می‌کنیم و به
هرحال محدودیت‌هایی وجود دارد. وقتی سازمان نشر به‌صورت دولتی انتخاب و
هدایت می‌شود، وضعیت به همین نحو خواهد بود.
وی افزود: نباید اینجا را با آلمان مقایسه کرد. بعضی افراد می‌‌گویند در
آلمان وضعیت ناشران چگونه است و چرا در ایران اینگونه نیست. چون دست
اتحادیه بسته است.
تیمورزاده به انتخابات قبلی اتحادیه اشاره کرد و عنوان کرد: در انتخابات
دوره‌ی قبل اتحادیه ناشران و کتابفروشان، عده‌ای از کاندیداها تحمیل شدند و
با یک سری از افراد تماس گرفته شد تا در انتخابات شرکت نکنند.
مدیر انتشارات تیمورزاده با بیان اینکه نمایشگاه کتاب باید کاملا صنفی
باشد؛ گفت: دولت در ظاهر مسئولیت نمایشگاه را به اصناف واگذار می‌کند ولی
در واقع نمایشگاه کاملا دولتی است. دخالت‌های دولت در این حوزه فراوان است.
نمی‌شود از اتحادیه انتظار زیادی داشت.
وی ادامه داد: شاید نسبت به عملکرد این اتحادیه نقد داشته باشم، اینکه
باید دفاع محکمتری از اعضای خودش در قبال برخوردهای غیرقانونی و فراقانونی
نسبت به اتحادیه داشته باشد. اما آنها شیوه‌های مذاکره‌ای خودشان را دارند
و شاید این رویه را کارسازتر می‌دانستند. اما من به شخصه این روش را
نمی‌پسندم.
وی به مشکلات انتشارات تیمورزاده در سال 90 اشاره کرد و افزود: در این
سال آقای دری مجوز برای بازگشایی غرفه انتشارات مارا نداد و این به صورت
غیرقانونی انجام می‌شد. بالاخره در روز دهم نمایشگاه با توسل به زور و به
دستور قضایی غرفه را بازکردیم.
وی ادامه داد: وقتی می‌خواهند به ناشر هجوم ببرند و رفتارشان مبتنی بر قانون نیست در این وضعیت اتحادیه باید از ناشر حمایت کند.
فرهاد تیمورزاده؛ عملکرد ممیزان را سلیقه‌ای خواند و عنوان کرد: در نوع
برخورد با ناشران نیز برخورد سلیقه‌ای است. اهمیت داشتن اعتدال در روش‌ها و
به وجود آمدن زمینه‌ای که در آن شخص نتواند تصمیم‌گیری کند، از وظایف
اتحادیه محسوب می‌شود.
وی عمکرد اتحادیه ناشران و کتابفروشان را در حفظ حیثیت ناشران بی‌اثر
دانست و افزود: من حیثیت ناشر را مهمتر از این مسائل می‌دانم. کاغذ ندهند،
نمایشگاه برگزار نکنند، کتاب مارا نخرند، ولی حیثیت ناشر را نبرند.
تیمورزاده افزود: ناشر باید خودش جایگاه خودش را متعالی کند. تاوقتی همه
چیز این حوزه در دست دولت باشد همین وضعیت ادامه خواهد داشت. دولت باید
فقط نظارت داشته باشد. دولت در حال حاضر یک متصدی است. قبل از هشت سال دولت
احمدی‌نژاد برگزاری نمایشگاه تماما به اتحادیه واگذار می‌شد ولی پس از آن
همه چیز دولتی شد.
رئیس نشر تیمورزاده در جواب به این سوال که دلیل اصرار دولت به تصدی
امور نشر چیست؛ گفت: اگر کاغذ دست آنها نباشد چه کسی در مقابل‌شان خم و
راست بشود؟ اگر غرفه‌های نمایشگاه در اختیار آنها نباشد دیگر کسی آنها
تحویل نمی‌گیرد و نمی‌توانند مدام به خاطر غرفه و مسائل مربوط به آن، ناشر
را مورد مذمت قرار دهند.
وی افزود: در این صورت می‌توانند رانت بدهند و رانت بگیرند. اگر ناشری
کاغذ نداشته باشد باید به دفتر فلان آشنا مراجعه کند و پس از کلی خم و راست
شدن به خواسته خودش برسد. این وضعیت موجب شده تا قواعد ارتباطی اینگونه
رقم بخورد.
وی تاکید کرد: اتحادیه باید به حدی از قدرت‌مداری برسد که اجازه ندهد تا
حق عضوش پایمال نشود و از حقوق جمعی و فردی افراد دفاع کند. معافیت
مالیاتی از حقوق جمعی ناشران است.
تیمورزاده به حق معافیت مالیات ناشران اشاره کرد و گفت: این موضوع به
بازی گرفته شده است. وقتی آیین‌نامه می‌آورند که ناشر باید دفترنویسی کند و
حسابرسی انتشاراتی را تحویل دهد، مشکلی دیگر به مشکلات ناشر برای استخدام
حسابدار اضافه می‌کنند، درحالی که دفتر نشری که در آن دو یا سه نفر مشغول
به کارند وقت رسیدگی به حساب‌ها را ندارند. از طرفی دیگر ممیزان مالیاتی که
تشخیص می‌دهند که دفترنویسی کامل یا نه، بدون شک آن را رد می‌کنند و کار
به زیرمیزی و رشوه کشیده می‌شود.
وی؛ وظیفه اتحادیه در قبال این موضوع را پراهمیت ذکر کرد و ادامه داد:
اتحادیه ناشران و کتابفروشان باید این را به مجلس بکشاند و آن را دنبال
کند. سازمان تامین اجتماعی نیز به هر بهانه‌ای ناشران را جریمه می‌کند و در
این مسئله نیز تشخیص کارشناس این سازمان تعیین کننده است که اینجا هم منجر
به زیرمیزی و رشوه خواهد شد.
فرهاد تیمورزاده با تاکید بر اینکه مشکل مدیریتی در کشور همین وارد
ساختن تشخیصات شخصی و سلیقه‌ای است؛ گفت: هرجا که این تشخیص‌ها تعیین کننده
شود فضای مدیریتی به سمت فساد حرکت خواهد کرد. چراکه بی‌عدالتی به صورت
ناخوداآگاه یا خوداآگاه در تصمیم‌گیری‌ها لحاظ می‌شود.
وی درباره لیست منتشر شده از کتاب‌های خریداری شده توسط وزارت ارشاد در
چند روز گذشته گفت: داستان خرید کتاب خیلی وقت است که مورد انتقاد است که
گاهی لیست کتاب‌ها را منتشر می‌کنند و گاهی نمی‌کنند. گاهی به بهانه حمایت
از کتب مذهبی از افراد آشنا کتاب می‌خرند و گاهی به بهانه رواج کتب علمی.
وی افزود: اگر هیات انتخاب با کسی میانه‌ی خوبی داشته‌اند از آن ناشر
خریده کرده است و اگر رابطه‌ی آنها خوب نبود منطقا از آن ناشر کتابی
موردنظر هیات قرار نگرفته است. برای مثال در دوره آقای دکتر پرویز از ما
کتاب خریداری شد. چون ایشان دکتر هستند و در زمان مدیریت او به کتب
دانشگاهی اهمیت داده شد. آقای پرویز با ما مشکلی نداشت و از انتشارات ما
خرید کردند. بعد از بروز اختلافات حجم خرید از ما 4/1شد و بعد به صفر رسید.
داستان خرید کتاب به نوع ارتباط برمی‌گردد.
تیمورزاده ادامه داد: در آن زمان هم این هیات خرید؛ گاف‌هایی مرتکب شد.
چراکه دلالی برای خرید کتاب‌ها با قیمتی نازل‌تر از آن که هیات انتخاب قرار
بود از ما بخرد، با ما قرارداد بست. پس از آن پی بردیم که آدرس انباری که
قرار بود کتاب‌های خریداری شده را به آن تحویل بدهیم انبار وزارتخانه بود.
از طرفی برگه تحویلی که این دلال به ما ارائه کرد مربوط به هیات انتخاب و
خرید کتاب وزارت ارشاد بود.