ظنز/ بگم بگم ها به ابتکار رسید!

این‌قدر که برخی دوستان دلواپس از پاکی هوای تهران و بنزین مرغوبی که خانم رییس سازمان حفاظت محیط زیست ایران جایگزین بنزین مزخرف قبلی کرده ناراحت هستند که داعش از انتخابات سوریه ناراحت نیست. این‌قدر که این دوستان ناراحت هستند که مردم هوای سالم تنفس می‌کنند مارادونا از فیفا ناراحت نیست. این‌قدر که رسانه‌هایشان از عملکرد سازمان حفاظت محیط زیست عصبانی هستند اسراییل از فتح و حماس نیست. این‌قدر که خشمگین شده‌اند از نفسی که چون فرو می‌رود ممد حیات است و چون برمی‌آید مفرح ذات که سعدی و حافظ از دست مدعی خشمگین نبودند. این‌قدر که افسرده شده‌اند از هوای دونفره پایتخت که ناصرالدین شاه از قتل امیرکبیر افسرده نشد.

خب حق دارند، از یک طرف هوا پاک شده است و از یک طرف پرونده‌ای درباره بنزین آلوده آماده شده است که یک وجب روغن رویش است؛ پرونده‌ای که وقتی به جریان بیفتد خیلی از دوستان را به جریان می‌اندازد. همان دوستانی که چون نمی‌خواستند ما به غرب وابسته باشیم بنزین را با 200 برابر آلودگی در پتروشیمی تولید کردند. بله، وقتی ملت یکی پس از دیگری بر اثر آلودگی هوا جان‌ به جان‌آفرین تسلیم می‌کنند دیگر کسی نمی‌ماند که بخواهد به غرب وابسته باشد.

یعنی این‌قدر که دوستان در پی این هستند که پاکی هوای تهران و کشور را به چیزهای دیگر ربط بدهند کارگران برزیلی در پی ربط دادن مسائل اقتصادی به جام‌ جهانی نیستند. یک روز می‌گویند چون بهار است آلودگی نیست. یک روز می‌گویند چون طوفان و باد می‌آید آلودگی نیست. دست آخر هم که در حرکتی کاملا اخلاق‌مدارانه پای شوهر خانم ابتکار را وسط کشیده‌اند و تهمت زده‌اند که او از فرصت خروج بنزین مزخرف از چرخه سوخت استفاده کرده و بنزین مرغوب وارد کرده است. یعنی پرونده‌ای را جلو خانم ابتکار گرفته‌اند و بگم‌بگم راه انداخته‌اند که «آیا من می‌توانم راجع به پرونده واردات یک آقا صحبت کنم؟ بگویم؟» کاری که اگر به فرض محال شوهر خانم ابتکار انجام داده باشد و یا هر کس دیگری، باید از آن شخص تشکر و تقدیر کرد. 44 درصد کل پول تاریخ ایران را خرج مسکن مهر نکرده است که. بنده خدا بنزین استاندارد وارد کشور کرده است. دستش درد نکند هر کسی بوده است.

باقی بقای‌تان!