انتقاد آیت الله نکونام از کسانی که می پندارند با برخورد خشن با عقاید می توانند به اهداف خود برسند

کسی که نمی تواند با دیگران سخن داشته باشد و قدرت استماع خود را از دست داده است و صدا بلند می کند و فریاد می زند و دعوایی می شود و همه چیز را بر پایه ی میل خود می خواهد، فردی خشن است که خشونت در نهاد او لانه کرده است و چنین کسی از منطق و علم به دور است.

به گزارش انتخاب، آیت الله نکونام در درس تفسیر قرآن کریم و در آغاز تفسیر سوره ی آل عمران گفت: ما در برخورد با دیگر فرقه ها و مذاهب، سیاست گفت و گوی محترمانه و علمی را داریم نه ستیز و خشونت، و اگر در پایان بحث نیز هیچ یک از گروه ها قانع نگردید و سخن هیچ یک بر دیگری مؤثر واقع نشد، باید بی طرف بود و «لکم دینکم ولی دین» سر داد؛ چراکه ستیز در امور عقیدتی و فرهنگی و دوری از سیاست گفت وگو، نتیجه ای جز شکست و انزوای فرد و عقیده ی خاص وی را ندارد.

وی افزود: طبیعت ناسوت چنین است که نمی شود با سیاست ستیز، مانع تمامی انحرافات شد و ناسوت را سرزمین امن و دور از گناه ساخت، بلکه این گفت وگوهای علمی و مناظرات تخصصی است که مسیر انتخاب را روشن می سازد نه ستیز در میدان جنگ یا درگیری لفظی در شبکه های ماهواره ای و تلویزیونی.

مفسر حوزه ی علمیه قم ادامه داد: آل عمران سوره ای است مدنی که در مدینه نازل شده است. سوره ای که مدنی باشد دارای احکامی است که برای جوامع مدرن و دارای حاکمیت وضع شده است نه برای محیط های بدوی و بسته.

وی افزود: عنوان «آل عمران» به حضرت مریم و عیسی علیهم السلام و به مسیحیت اشاره دارد نه به حضرت موسی علیه السلام و یهود. یهودیان دچار فترت و انزوا بودند که ظهور حضرت عیسی علیه السلام به ظهور و بروز آنان نیز رونق داد و آنان را از محاق بیرون آورد. این بدان معناست که یهود به خودی خود و بدون تکیه بر مسیحیان منقرض می شوند، ولی مسیحیان هستند که یهودیان را پایدار نگاه می دارند. امروزه نیز این غرب مسیحی است که یهودیان صهیونیست و رژیم اسرائیل را حمایت و پشتیبانی می کند، وگرنه آنان به خودی خود مغلوب ملل شرقی می گشتند. با توجه به حمایت پایدار مسیحیان از یهودیان و نیز ماندگاری مسیحیان، می توان نتیجه گرفت، یهودیان نیز قومی پایدار می باشند و این پایداری نیز مرهون توان گفت وگو و قدرت یهودیان در گفتمان با مسیحیان است.

وی تصریح کرد: سیاست ثابت استعمار غرب، ایجاد درگیری های فرقه ای و مذهبی است و متاسفانه استعمار در بیست سال گذشته، بیش ترین موفقیت را در این زمینه داشته است که ایجاد شبکه های ماهواره ای به ویژه برای ایجاد درگیری میان شیعیان و اهل تسنن، نمونه ای از سیاست اختلاف انگیزی و ادامه ی سیاست مذهب علیه مذهب و تحریک خوی حیوانی دعوایی بودن بر خوی انسانی نطق داشتن است که در آن، برادران دینی دعوای لفظی می کنند و خون یکدیگر را می ریزند و استعمار نیز بر آنان می خندد.

فقیه جامعه شناس حوزه با انتقاد از کسانی که می پندارند با ستیز و برخورد خشن با عقاید دیگران می توانند به اهداف دینی خود برسند، گفت: قرآن کریم برای مسیحیان به عنوان پیروان حضرت عیسی علیه السلام احترام قایل است و از آن ها به احترام یاد می کند و ما نیز باید بتوانیم با آنان دیالوگ داشته باشیم و روبه روی هم بنشینیم و با هم سخن محترمانه و علمی داشته باشیم، وگرنه کسی که نمی تواند با دیگران سخن داشته باشد و قدرت استماع خود را از دست داده است و صدا بلند می کند و فریاد می زند و دعوایی می شود و همه چیز را بر پایه ی میل خود می خواهد، فردی خشن است که خشونت در نهاد او لانه کرده است و چنین کسی از منطق و علم به دور است.

آیت الله نکونام در پایان گفت: البته اگر کسی از منطق و علم به دور باشد و زیادی خواه گردد، نمی تواند میز گفت وگو را که بر مدار علم تعقیب می شود نه بر مدار سلیقه ها و امیال او، تحمل کند و او آزادی طبیعی انسان را برای تحقق میل خود نادیده می گیرد؛ درحالی که آزادی حقی طبیعی برای تمامی انسان هاست، نه سیاستی آمریکایی. اگر در جامعه ای آزادی طبیعی انسان ها نادیده گرفته شود و استبداد بر آن حاکم گردد، جامعه آزادی را به رهایی تبدیل می کند و رهایی سبب می شود زورگویی، درگیری، ناامنی و فساد در جامعه پدید آید. میان آزادی و رهایی تفاوت است و آن این که آزادی در خود چارچوب و محدوده دارد؛ اما رهایی هیچ قاعده و مسیری خاص بر نمی دارد.

منبع: شفقنا