وزیر آموزش و پرورش محمود
احمدی‌نژاد می‌گوید که اطرافیان رئیس‌جمهور سابق در عزل و نصب‌ها دخالت
می‌کردند.
به گزارش انتخاب، محمود فرشیدی، اولین وزیرآموزش و پرورش دولت احمدی‌نژاد به
اختلاف‌نظرات خود با رئیس دولت سابق اشاره کرد و گفت: ما هیچ اصطکاک
تدریجی‌ای نداشتیم. یک‌باره مشکلات ایجاد شد که این هم یک مقدار به شیوه من
برمی‌گردد که زیر بار حرفی که قبول نداشته باشم، نمی‌روم. از طرفی خیلی
برون‌گرا نیستم که مثلا بخواهم سروصدا کنم. کار خودم را می‌کنم. نامه نوشت؛
وی افزود: مثلا یک‌بار آقای احمدی‌نژاد گفتند مدرسه البرز را به دانشگاه
پلی‌تکنیک بدهید. من هم نسبت به املاک آموزش و پرورش حساس بودم. دستم را هم
می‌دادم البرز را به کسی نمی‌بخشیدم. آمده بودم یک چیزی اضافه کنم. دو تا
خیر مدرسه‌ساز مدرسه بسازند و در تاریخ بگویند فرشیدی تعداد مدرسه‌ها را
زیاد کرد.
وزیر اسبق آموزش و پرورش در بخشی از این گفت‌وگو به دخالت
اطرافیان احمدی‌نژاد در عزل و نصب‌ها اشاره و اظهار کرد: اطرافیان ایشان که
در ستادها بودند اسم می‌دادند که فلانی را مدیرکل فلان استان بگذار. من هم
یک کمیته انتصابات 20 نفره تعیین کرده بودم و هر کسی که پیشنهاد می‌کردند،
آن کمیته بررسی می‌کرد و نظر نهایی را ارائه می‌کرد اما هیچ‌کدام هم
امتیاز نیاوردند. این چهره اصولگرا با بیان اینکه احمدی‌نژاد، وزرا را از
کار حزبی منع کرده بود، خاطرنشان کرد: احمدی‌نژاد ما را از فعالیت جناحی و
حزبی منع می‌کرد. مثلا آن زمان من با روزنامه رسالت ارتباط داشتم، رسالت هم
دیوار به دیوار وزارت آموزش و پرورش است، در آن زمان منی که 16 سال مدام
در آنجا مقاله می‌نوشتم، رابطه خود را با رسالت قطع کردم. با اینکه من در
هیچ تشکل سیاسی‌ای نبودم، اندک رابطه‌های خود را هم قطع کردم. تا اینجای
کار درست بود ولی او به ما می‌گفت فعالیت‌های سیاسی و حزبی نکنید اما خودش
کارهایی از این جنس را انجام می‌داد.
وی تاکید کرد: خودش سیاسی‌کاری می‌کرد
ولی انتظار داشت وزرا در این زمینه‌ها فعالیت نکنند. درحقیقت می‌خواست
کاپیتان سیاسی دولت، خودش باشد. این در معنای انقلابی بودن و اینکه وزرا به
کارهای مردم برسند، خوب است اما به‌معنای اینکه بقیه کار نکنند و تو خودت
به فکر مجلس باشی و برای دولت بعدی برنامه‌ریزی کنی، کار خوبی نیست. فرشیدی
همچنین با اشاره به جلسات کمیسیون فرهنگی دولت سابق که با حضور مشایی
برگزار می‌شد، تصریح کرد: از همان جلسات احساس کردیم حرف‌های ما با حرف‌های
آقای مشایی فاصله دارد. ما اعتقاد داشتیم در زمینه فرهنگی باید تفکر امام و
رهبری را که مسیر را برای ما مشخص کرده بیاوریم روی میز و آنها را بررسی
کنیم و بر اساس آن ببینیم چه کارهایی و خدماتی می‌شود انجام داد ولی فضای
آقای مشایی، فضایی دیگر بود و چیزهایی می‌گفت که برای ما تعجب‌آور بود. وی
افزود: یادم هست از تعریف انسان و این چیزها سخن می‌گفت ولی به بدیهیاتی که
همه ما روی آن اتفاق‌نظر داشتیم، معترض بود.