پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : * مير احمدرضا مشرف
در شرايطي که تحولات مصر و ديگر کشورهاي عربي توجه رسانه هاي جهان را
به خود معطوف کرده است، به نظر مي رسد در افغانستان جنجالها بر سر مسائل
پارلمان پاياني ندارد.
پس از کشمکش طولاني بر سر اعلام نتايج انتخابات و گشايش مشروط پارلمان
از سوي حامد کرزي، اکنون نوبت به جنجال بر سر انتخاب رئيس مجلس نمايندگان
رسيده است.
با گذشت دو هفته از گشايش پارلمان و پس از چند مرحله رأي گيري،
نمايندگان مجلس افغانستان هنوز نتوانسته اند به توافقي در اين مورد دست
يابند.
براساس قوانين افغانستان، شرط احراز کرسي رياست مجلس، کسب بيش از نيمي
از آراي نمايندگان حاضر در جلسه است که تاکنون هيچ يک از نامزدها به اين حد
نصاب نرسيده اند.
اما در اين رابطه که چرا بر خلاف دوره قبل، در مجلس کنوني چنين شرايطي پديد آمده، مباحث متفاوتي مطرح شده است.
در همين راستا، برخي مداخله دولت و شخص رئيس جمهور «حامد کرزي» را دليل
به وجود آمدن اين شرايط مي دانند. با توجه به اينکه «کرزي» در پي فشارهاي
داخلي و خارجي به افتتاح پارلمان ناچار شد و از سوي ديگر، انحلال دادگاه
ويژه انتخابات را نيز نپذيرفت، اکنون با اعمال فشار بر نمايندگان تلاش
دارد، مجلس را تا زمان اعلام نظر دادگاه ويژه، غيرفعال و کم اثر کند.
به تعويق انداختن معرفي نمايندگان انتصابي سنا ( 34 عضو از مجموع 102
عضو) از سوي رئيس جمهور نيز از همين منظر توجيه مي شود. عبدا... عبدا... از
جناح مخالف دولت و رهبر ائتلاف تغيير و اميد با اشاره به مسأله دخالت دولت
در کار پارلمان، وجود دادگاه ويژه انتخاباتي و ادامه فعاليت آن را مانع
بزرگي در برابر تصميم گيري مجلس نمايندگان دانسته و آن را ابزاري از سوي
حکومت براي ايجاد فشار بر نمايندگان ارزيابي مي کند.
اما صرف نظر از بحثهاي مربوط به مداخله دولت، شرايط کنوني در انتخاب رياست پارلمان را بايد با دو موضوع مهم ديگر نيز مرتبط دانست.
نخست اينکه در دوره اخير در مقايسه با دوره قبل، نامزدها از طيفها و
گروه هاي متنوع تري به مجلس راه يافته اند که آمارها در مورد پراکندگي هاي
قومي و مذهبي نيز بيانگر همين مسأله است. هر چند اين موضوع از برخي جهات
نکته اي مثبت به شمار مي آيد، اما در بعدي ديگر مي تواند کار مجلس را در
تصويب قوانين و تصميم گيري در امور مهم با دشواريهايي روبه رو کند.
ضعف حضور تشکلها و احزاب سياسي در جريان رقابتهاي انتخاباتي و درون
پارلمان، دومين نکته اي است که در به وجود آوردن وضعيت کنوني، نقش موثري
داشته است.
بيشتر نمايندگان در نتيجه رقابت انفرادي به مجلس راه يافته اند و در
مجلس نيز به صورت انفرادي تصميم مي گيرند. بدين ترتيب، نمايندگان در برابر
دخالت نيروهاي خارج از پارلمان و در برابر قدرتهاي سياسي و اقتصادي حاکم بر
کشور آسيب پذير هستند. در هر حال به نظر مي رسد، پارلمان جديد مسير دشواري
را پيش رو دارد و انتخاب رئيس پارلمان، نخستين گام اين مسير دشوار است.