همه آنان که از همان روز اول مخالف هر گونه مصالحه و توافق بر سر مساله هسته ای با غرب بودند، از آنچه به باور آنان، « شکست مذاکرات هسته ای» نام گرفته به وجد آمده و جشن گرفته اند!
آنان پس از ماه ها شنیدن اخبار نه چندان خوشایند از «پیشرفت مذاکرات هسته
ای» با اخبار مسرت بخشی مواجه شده اند که حکایت از «بن بست مذاکرات» به
باور آنان دارد.
به گزارش انتخاب، تندروها البته از همان ابتدای روی کارآمدن دولت جدید بنای مخالفت و بی حاصل دانستن مذاکرات را گذاردند.
بعد از توافق اولیه ژنو مدتی خیلی جدی به دنبال کشاندن ظریف به مجلس و استیضاح وی بودند.
بعد گفتند توافق ژنو باید به تصویب مجلس برسد.
تاکتیک بعدی آنها این بود که خواهان افزوده شدن برخی نمایندگان مجلس به تیم مذاکره کننده شدند.
بعد هم که هیچ کدام این تلاش ها به بار ننشست، رفتند به دنبال «تجمع
دلواپسی» و ابراز نگرانی از «امتیازاتی» که به غربی ها داده ایم، «عقب
نشینی» هایی که کرده ایم و «وادادگی هایی» که مرتکب شده ایم.
اما از روز شنبه 27 اردیبهشت که بر سر پیش نویس متن کلی توافقی صورت نگرفت.
مخالفان مذاکرات و پایان یافتن وضعیت فعلی تحریم ها، تعارف و تکلف را کنار گذارده اند و جشن گرفته اند که «مذاکرات شکست خورد.»
ای کاش چهره ها و شخصیت ها و جریانات سیاسی که از شکست مذاکرات این همه
به هیجان آمده اند و شادی و سرورشان را نمی توانند پنهان کنند مردم را هم
لااقل در این شور، نشاط و احساس پیروزی و جشنی که گرفته اند شریک و سهیم می
کردند.
ای کاش دلواپس ها به مردم این توضیح را می دادند که چرا باید از آنچه «شکست مذاکرات» می خوانند خوشحال شویم و جشن بگیریم؟
ای کاش دلواپس ها دو کلام برای مردم توضیح می دادند که آن ضرر و زیان به
منافع ملی که در نتیجه پیشرفت مذاکرات هسته ای داشت به کشور وارد می شد
کدام بود؟
ای کاش دلواپس ها مردم را نیز در جشن و سرورشان شریک می
کردند و به مردم می گفتند اگر در وین توافق شده بود، آن «لطمه» که به
منافع ملی وارد می شد کدام بود؟
ای کاش دلواپس ها آنقدر برای مردم
و جایگاهشان ارزش قایل می شدند که دو کلمه هم به آنها توضیح می دادند که
اگر مذاکرات به زعم آنها «شکست نخورده بود» و توافق هسته ای صورت می گرفت
یا در آینده صورت بگیرد چرا این توافق این همه به ضرر و زیان ایران و
متقابلا به سود غربی ها می شد؟
من اتفاقا بر عکس دلواپس ها، معتقدم
هر یک روزی که ما بتوانیم کشور را زودتر از وضعیت پیش آمده برهانیم بیشتر
به نفع مردم، مملکت و نظام خواهد بود.
بنابراین من بر خلاف دلواپس ها معتقدم اتفاقا توافق هسته ای است که باعث جشن و نشاط مردم خواهد شد و نه شکست آن.
تفاوت من با دلواپس ها این است که من حاضرم برای مردم کاملا توضیح دهم که
چرا جای هیچ جشن و سروری از به توافق نرسیدن مذاکرات هسته ای با غرب نیست و
به مردم اطمینان دهم که توافق، صورت خواهد گرفت و این طبیعت مذاکره است که
زمان بر و پیچیده باشد.
اما آیا آنها هم حاضرند دو کلمه و نه بیشتر برای مردم توضیح دهند که چرا از «شکست مذاکرات» باید این همه احساس شادمانی کرد؟
منبع: شرق