پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
نفسم در حال گرفتن است، قلبم تند میزند، گویا چیزی از عمرم باقی نمانده
است، یاد گذشتهها میافتم روزهایی که جوانی بودم تنومند، با سینهای پهن و
قامتی استوار ...
هرکسی از کنارم رد میشد سرش را بالا میگرفت تا قامت مرا ببیند، به خودم
میبالیدم نه تنها من بلکه اهل محله و منطقه هم به من میبالیدند، دوستم
داشتند به دیدنم میآمدند و با هم لحظههای خوشی داشتیم.
روزهای جمعه که میشد دور و برم بیشتر از همیشه شلوغ بود، شاید برایشان ارمغان آرامش بودم، ارمغان سکوت، ارمغان آبی آسمان….
سالها با آن قامت بلند روزگار گذراندم، سرد و گرم روزگار را به جان خریدم
اما امروز بیمارم! شاید بیشتر از 14 سال است که بیماری کمکم وجود مرا
میدَرَد...
رگهایم گویی بسته شدهاند، مویرگهایم خونی ندارند، میگویند بسته شدن بعضی از رگهایم به سالهای ۱۳۴۹ یا ۱۳۵۰ برمیگردد.
در سالهای اخیر میخواستند مرا از آنچه که هستم تغییر دهند، گفتند نمیشود
که به هیچ کار نیایی به قول این مدیران باید "کاربری" داشته باشم! سالها
طول کشید تا مرا موجودی کاربر! کنند اما بعدها گفتند همان کاربری یکی از
عوامل تشدید بیماریت است!.
سال گذشته حالم بهتر از این بود اما امسال دیگر نای نفس کشیدن ندارم، محتاج
نفس مصنوعی هستم که حتی پزشکان مسئول به دلیل عدم توافق میانشان، آن را هم
از من دریغ میکنند.
حتما تاکنون مرا شناختید... من دریاچهتان هستم، همان دریاچهای که بچههای آذربایجان و کردستان به خوبی مرا میشناسند.
من همانم که اوقات فراغتتان را در کنار من پر میکردید، من همانم که کودکانتان را بزرگ کردم و بیمارانتان را مداوا...
من "دریاچه ارومیه" هستم...
یادتان که هست رونق اقتصادی و گردشگری منطقه که در سایه من ایجاد شده بود،
یادتان هست که حتی لجنم درمان دردهای مفصلی و روماتیسمی و غیرهتان بود،
حال برای نجات من همه باید دست به دست هم بدهید از دولت و مجلس گرفته تا
شما یکایک هموطنانم...
امروز من محتاج محتاج محتاج هستم... به دادم برسید.
مدیرکل حفاظت محیط زیست آذربایجانشرقی در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری
دانشجویان ایران(ایسنا)- منطقه آذربایجانشرقی، در خصوص آخرین وضعیتم
میگوید: براساس مشاهدات و اندازهگیریهای به عمل آمده در اول اردیبهشت
ماه سال جاری تراز آبی دریاچه ارومیه عدد 1270.71 را نشان میدهد که نسبت
به زمان مشابه سال گذشته افت 36 سانتیمتری را نشان میدهد که این افت تراز
معادل 1.17 میلیارد مترمکعب آب با کاهش سطح 134 کیلومترمربعی را
دربرمیگیرد.
حمید قاسمی هم قبول کرده است که بیماری من پیشروی کرده و ادامه میدهد: با
توجه به شرایط کنونی دریاچه که قسمت اعظم آن خشک شده است احیاء کامل دریاچه
در کوتاه مدت امکانپذیر نبوده و نیاز به پروسه میانمدت و طولانیمدت است
و در کوتاهمدت با اجرای طرحهای مد نظر ستاد حداقل میتوان از بدتر شدن
وضعیت دریاچه جلوگیری کرده و برای احیاء آن برنامهریزی کرد.
او در مورد ستاد ادامه میدهد: ستاد احیاء دریاچه ارومیه در تهران در حال
جمعآوری طرحها و پیشنهادات دستگاههای اجرایی استانهای مختلف حوضه
دریاچه ارومیه و صاحبنظران و کارشناسان ملی و بینالمللی است و بر اساس
اعلام آقای کلانتری، دبیر ستاد ملی احیاء دریاچه، این طرحها قرار است در
خرداد ماه نهایی شده و نسخه واحدی برای احیاء دریاچه ارائه شود.
قاسمی از حرکتهای بینالمللی برای نجاتم میگوید: دریاچه ارومیه یکی از
بزرگترین سایتهای کنوانسیون رامسر است و بر اساس آن بر حفاظت و
بهرهبرداری معقول ازاین دریاچه بهعنوان یک تالاب با اهمیت بینالمللی
تاکید شده و کشور ما نیز به عنوان یکی از اعضاء این کنوانسیون متعهد شده تا
اقدامات لازم را در این خصوص انجام دهد.
استاد محیط زیست دانشگاه تبریز در خصوص برخی اظهارنظرها در خصوص خشکاندن
من، به ایسنا میگوید: پیشنهاد خشکاندن دریاچه ارومیه همانند پیشنهاد قتل
یک آدم بیمار بستری در تخت بیمارستان است! از نگاه زیست محیطی چنین دیدگاهی
در هیچ جای دنیا قابل قبول و قابل توجیه نیست.
علی محمدخورشید دوست میافزاید: قبول داریم که کمکم دریاچه ارومیه از
جغرافیا به تاریخ سفر میکند، اما نگرش زیست محیطی حتی بر حفظ واپسین
قطرههای آب آن نیز تاکید میورزد. ضمن اینکه پیشنهاد خشکاندن دریاچه در
منطقه پرآب و پررودخانهای چون حوضه دریاچه ارومیه (که دورههای طغیانی و
سیلابی دارند و برخلاف مناطق کویری به سطح اساس یعنی دریاچه میرسند) بسیار
خطرناک است.
این سالها بسیاری برای من گریه کردند، هستند متخصصانی که از خارج از ایران
هم آمدند و در مورد من نظر دادند و سرو صدا کردند و گفتند که از ژاپن و
اروپا آمدهاند.
عضو گروه مشاوران خارجی احیاء من در سفری که ماه گذشته به ارومیه و تبریز
داشت میگوید: هیچوقت این دریاچه به وضعیت اول بر نمیگردد.
«الکو ونبک» اظهار میکند: ما برنامهریز نیستیم اما همهی همت خود را
بکار میگیریم تا مشاورهی مناسبی برای احیاء دریاچهی ارومیه ارائه دهیم.
وی میگوید: مشکل دریاچهی ارومیه برای جوامع محلی بسیار خطرآفرین است.
عضو گروه مشاوران خارجی احیاء دریاچهی ارومیه ادامه می دهد: راه نجات
دریاچهی ارومیه کاهش بهرهبرداری از آب در بالادست است و در کنار این
موضوع استفادهی منابع آبی در بخش کشاورزی باید کاهش یابد.
ونبک میافزاید: حتی اگر امروز کار بصورت عملیاتی آغاز شود شرایط بهتدریج در تالارهای اقماری میتواند بهبود یابد.
گویا مثال معروف هرکسی از ظن خود شد یار من بیشتر از هر کس برای من صدق
میکند آنچه بر من گذشته، گذشته برای امروزم فکری کنید هر چه سریعتر
نسخهام را بپیچید، سالهاست که نسخه میپیچید و عمل نمیکنید این بار تا
باز دیر نشده عمل کنید...
من نفس نفس میزنم اما قلبم هنوز میتپد به دادم برسید...