صفحه نخست

تاریخ

ورزش

خواندنی ها

سلامت

ویدیو

عکس

صفحات داخلی

۲۵ آذر ۱۴۰۳ - ساعت
کد خبر: ۱۵۸۸۵۹
تعداد نظرات: ۷ نظر
تاریخ انتشار: ۰۰ : ۱۵ - ۰۸ ارديبهشت ۱۳۹۳
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
کسری تامین مخازج، نامتوازن بودن هزینه و درآمد افراد، تجملی و پُرخرج شدن زندگی ها و تمایل شدید افراد برای دستیابی به منابع مالی بیشتر؛ باعث شده تا جمعیت دوشغله های کشور به 5 میلیون نفر بالغ شود، همچنین در حال حاضر از 21 میلیون شاغل کشور دستکم 8.5 میلیون نفر اضافه کاری می کنند.

یکی از مسائل مطرح در بازار کار کشور وجود میلیون ها دوشغله است که به دلخواه و یا ناچارا در طول شبانه روز در دو محیط متفاوت و یا از یک جنس کار پا می گذارند. اغلب کارشناسان بازار کار معتقدند، دوشغله بودن افراد راهی است که آنها برای تامین نیازهای مالی و جبران کسری منابع مورد نیاز خود می پیمایند و اغلب افراد به منظور تفنن و یا اتلاف وقت به سراغ شغل دوم نمی روند.

یکی از مهم ترین دلایلی که از سوی کارشناسان برای دوشغله شدن افراد مطرح می شود، ناتوانی خانواده ها در تنظیم هزینه ها و درآمد ماهیانه خود است تا جایی که افراد تنها با انجام یک شغل نمی توانند نیازهای مالی خود و خانواده را برآورده کنند؛ بنابراین ناچار می شوند به سراغ انجام کارهای دوم و حتی سوم بروند.

شغل دوم؛ ناچاری یا زیاده خواهی؟

هرچند ممکن است بخشی از نیازهای مالی خانواده ها به دلیل لوکس شدن و گرایش شدید جامعه به زندگی های تجملی و ناچارا ایجاد نیازهای جدید مالی باشد، اما اغلب افراد در طول شبانه روز دو کار متفاوت را انجام می دهند که بتوانند نیازهای اصلی خود را تامین نمایند.

البته کارشناسان اجتماعی معتقدند اشتغال به کار افراد در ساعات طولانی شبانه روز و دور ماندن از خانواده باعث بروز آسیب هایی خواهد شد. همچنین باعث می شود تا افراد مجبور باشند به خاطر صرف انرژی خود در محیط های مختلف کاری، از انرژی مورد نیاز در خانواده بزنند و دیگر رمقی برای آنها جهت رسیدگی به امور خانواده باقی نماند.

علاوه بر دوشغله بودن، افراد راه دیگری نیز برای افزایش درآمد و نزدیک کردن هزینه و درآمد خود یافته اند و در محل های اصلی کاری خود به اضافه کاری می پردازند. در حال حاضر، به گواه آمارهای مرکز آمار ایران درصد افرادی که اضافه کاری انجام می دهند رو به افزایش است که این موضوع نیز نشان دهنده وجود کسری مالی در خانواده ها است که مسائلی که برای دوشغله بودن افراد مطرح است در این بخش نیز تا حدود زیادی وجود دارد.

دورماندن افراد از محیط خانواده، اشتغال به کار در ساعات طولانی، خستگی مفرط به دلیل یکنواخت شدن حضور افراد در محیط های کاری، بروز مشکلات جسمی و روحی و مسائلی از این دست را می توان به عنوان آسیب های دوشغله بودن و یا انجام اضافه کاری های فراوان یاد کرد.

خستگی نیز عاملی است که افراد به صورت طبیعی در زمان حضور در شغل دوم و یا حتی انجام اضافه کاری های مکرر، از کارایی لازم برخوردار نباشند و بیشتر حضور فیزیکی در محیط کار مطرح باشد تا اینکه بتوان انتظار داشت افراد کارایی و بهره وری واقعی ارائه دهند.

5 میلیون شاغل در هر روز به جای خانه راهی محل کار دوم می شوند

بر اساس گزارش مرکز آمار ایران، آمارگیری نیروی کار در سال 92 نشان داده است که 40.2 درصد افراد در طول روز اضافه کاری می کنند. به عبارتی از 23 میلیون و 834 هزار و 551 نفری که جزو جمعیت فعال کشور محسوب می شوند، 21 میلیون و 346 هزار و 179 نفر در بازار کار اشتغال دارند.

از بیش از 21 میلیون و 346 هزار نفر شاغل بیش از 8 میلیون و 500 هزارنفر تا پایان سال گذشته در طول هفته بیش از 49 ساعت کار کرده اند که به معنی انجام اضافه کاری تلقی می شود. تا پایان سال گذشته، 40.2 درصد افراد بیش از 49 ساعت در هفته کار کرده اند.

حسین حبیبی در گفتگو با مهر با بیان اینکه نتایج یک بررسی نشان می دهد دستکم 5 میلیون نفر در کشور دوشغله هستند گفت: بخش قابل توجهی از بازنشستگان پس از طی دوران 30 ساله کاری خود به بازار کار باز می گردند.

دبیر کانون شوراهای اسلامی کار استان تهران اظهارداشت: همچنین گروه قابل توجهی از افراد جزو اضافه کار کنندگان محسوب می شوند. همچنین یک ارزیابی از وضعیت بازگشت به اشتغال افراد و دوشغله ها نشان می دهد که اگر وضعیت حقوق و دستمزد افراد بهبود یابد، بسیاری از این گروه ها از ادامه فعالیت در بازار کار منصرف خواهند شد.

حبیبی با اشاره به وجود چند میلیون بیکار جوان و فارغ التحصیل دانشگاهی در کشور گفت: بنابراین در صورتی که وضعیت حقوق و دستمزد افراد در زمان اشتغال به کار درست و واقعی شود، بسیاری از دوشغله های امروز به منازل بازخواهند گشت و فضا مهیا می شود تا بخش قابل توجهی از فارغ التحصیلان بتوانند یک فرصت شغلی بیابند.
منبع: مهر
نظرات بینندگان
انتشار یافته: ۷
در انتظار بررسی: ۴
غیر قابل انتشار: ۱
ناشناس
|
۲۳:۰۰ - ۱۳۹۳/۰۲/۰۸
با سلام
لطفا این را در مجلس یا دولت بررسی و در صورت منطقی بودن اجرا نمایید.
1- بازنشستگی را بدون تبصره وماده در سن 30 سالگی در تمام پستها بجز هیئت علمی دانشگاهها بخصوص در مورد فوق لیسانسها (35 )سالگی خدمت بازنشست می شوند اجرا نمایید چون موج کارمندان با مدرک فوق لیسانس روانه محل کارخود می شوند
2-از هر زن وشوهر در مشاغل غیر از هیئت علمی و پزشکی فقط یک نفر در مسند کار دولتی باشد .
3- از بازنشستگان در مشاغل دولتی به هیچ عنوان استفاده نگردد.
ممنون
ناشناس
|
۲۰:۲۲ - ۱۳۹۳/۰۲/۰۸
سیاست های مالیاتی در کشور های پیشرفته این گونه اعمال می شود که در صورتی داشتن شغل دوم مالیات طور به صورت تصاعدی بالا می رود که داشتن شغل دوم اصلا به صرفه نیست. البته این مشروط بر مکفی بودن حقوق شغل اول است !
ناشناس
|
۲۰:۲۱ - ۱۳۹۳/۰۲/۰۸
در بعضی از شبه دولتی ها یک نفر عضو هیئت مدیره یک شرکت است و در عین حال عضو هیئت مدیره چند شرمت زیر مجموعه همان شرکت یا شرکت های دیگر است. و از هرکدام هم ماهی 5 میلیون دریافت میکند. لطفا به جای آبدارچی ها و معلم ها که عموما دوشغله هستند، اول از مدیران برای فرآیند تک شغله کردن آغاز کنید!
ناشناس
|
۱۹:۱۱ - ۱۳۹۳/۰۲/۰۸
یکی از دوشغله ها ناظران گاز کشی ساختمان هستند که کارمندان شرکت گاز بوده و عرصه را برای سایرین تنگ کردند...
ناشناس
|
۱۶:۱۸ - ۱۳۹۳/۰۲/۰۸
یه سؤال: چند نفر از این 5/2 میلیون می تونن شغل دوم اون 5 میلیون رو تصاحب کنن؟ یعنی مهارت و تواناییش رو دارن؟ نمی خوام بگم اون 5 میلیون هم خدای توانمندین، ولی باید بپذیریم که بسیاری از خیل بیکاران واقعاً از انجام ساده ترین کارهای اداری هم برنمیان. باور کنین توی همین محل کار ما کارشناس فلان بخش با قریب به 10 سال سابقه کار، از نوشتن و تایپ یه نامه معمولی هم عاجزه! دانشگاههای ما فقط یه مشت فارغ التحصیل بی مهارت بیرون می دن که تبدیل شدن به توده ای ناراضی و سرخورده!
ناشناس
|
۱۵:۵۲ - ۱۳۹۳/۰۲/۰۸
شغل دوم از روی ناچاری است.
با یک بررسی اجمالی میتوان صحت مطلب را فهمید.
اکثر کسانی که دارای شغل دوه هستند یا کارگرند یا کارمند. حقوق ایشان هر سال حدود نصف تورم افزایش پیدا میکند. در صورتی که تورم همه هزینه های زندگی را در بر میگیرد و بنابراین این دو قشر مجبورند برای پوشش هزینه های سرسام‌آور زندگی که ساخته و پرداخته مسؤولان مرفه بدون درد است تن به انجام کار دوم دهند. پس بیخود دنبال لبوفروش نباشید.
saeid
|
۱۵:۵۰ - ۱۳۹۳/۰۲/۰۸
با سلام . در کشور های دیگر سیستمی بکار گرفته شده است که هم مشکل بیکاری و هم مشکل ترافیک وسایل نقلیه را حل کرده اند و هم مشکلات خانوادگی را.
بدین صورت که ساعت کار ادارات دولتی و خصوصی از مثلا ۹ صبح تا ۵ بعد از ظهر یا شبیه این است ۱۰ تا ۶ عصر.
بدین صورت افراد زیادی قادر به داشتن دو شغل نخواهند بود در حالی عده زیادی همان یک شغل هم ندارند. مشکل ترافیک هم حل خواهد شد چون پدر خانواده میتواند صبح با آرامش کار خرید روزانه و رساندن فرزند به مدرسه و تماس عاطفی با خانواده را داشته باشد. که در هزینه ها ی مادی و معنوی تاثیر زیادی خواهد داشت و خودش هم با آرامش به سرکارخودش برسد. خیلی از ادارات احتیاج مبرمی نیست که ساعت ۸ صبح حتما کار شروع کنند. وچون ساعت کار از ۱۰ تا ۱۸ / ۶ عصر / است کسی نمی تواند کار دوم داشته باشد . و ترافیک صبح و عصر بین مشاغل با ساعت کار مختلف افراد ، تقسیم خواهد شدو اگر خانواده ای اصرار به استفاده از وسیله نقلیه شخصی داشته باشد. یک وسیله میتواند با برنامه ریزی زن وشوهر، احتیاجات پدر و مادر و فرزندان را براورده کند.
این طرح سالهاست در بیشتر کشورهای دارای مشکل بیکاری و ترافیک و گرانی ، اجرا میشود. وحداقل این سه مشکل را حل کرده است. امیدوارم روی طرح شما هم فکر کنید و آن را پخته و در اختیار مسولان قرار دهید