جستجو برای هواپیمای مالزی «احتمالا سال ها به طول می انجامد»

 یک مقام ارشد در وزارت دفاع آمریکا می گوید که جستجو برای هواپیمای ناپدید شده خط هوایی مالزی احتمالا سال ها به طول می انجامد.
 

به گزارش ایرنا به نقل از رویترز، این در حالی است که تلاش های زیردریایی های بی سرنشین برای یافتن لاشه هواپیما در اقیانوس هند نیز تاکنون به نتیجه نرسیده است.

این مقام ارشد آمریکایی که خواسته ناشناس بماند روز جمعه، پنجم اردیبهشت ماه گفت که جستجوهای زیردریایی نیروی دریایی آمریکا که دو هفته در آب های اقیانوس هند ادامه داشته هیچ ثمری نداشته است.

مقام ارشد وزارت دفاع آمریکا معتقد است که جستجو برای یافتن لاشه این هواپیما که روز هشتم مارس با 239 خدمه و مسافر ناپدید شد، بعد از این وارد مرحله سخت تری می شود و مناطق وسیع تری را در بر می گیرد.

او به خبرگزاری رویترز گفت: «ما در منطقه کوچکی دنبال این هواپیما گشتیم و چیزی نیافتیم. حالا باید دایره جستجو را گسترده تر کنیم و این کار سال ها ممکن است طول بکشد.»

زیردریایی نیروی دریایی آمریکا روز پنجم اردیبهشت پس از یک جستجوی 16 ساعته در عمق 4.5 کیلومتری اقیانوس در حال بازگشت از مامویت اش می باشد.

این زیردریایی تاکنون 95 درصد از تمامی نواحی ای که گمان می رفت لاشه هواپیما در آن یافت شود را جستجو کرده و هیچ اثر یا نشانه ای از این هواپیما و بقایایش نیافته است.

قرار است گروه های بین المللی که هفت هفته در تلاشی بی ثمر در آب های اقیانوس هند به دنبال لاشه پرواز 370 بودند، فاز بعدی جستجوهای شان را تغییر داده و دایره جستجوها را گسترده تر کنند.

مناطقی که زیر دریایی آمریکایی در آن مشغول جست وجو بود، محتمل ترین نقطه برای یافتن لاشه هواپیمای خطوط هوایی مالزی بودند.

بیش از یک ماه و نیم از ناپدیدشدن این هواپیما و جستجوها می گذرد و هنوز هیچ خبری از لاشه این هواپیما یا لکه ای از سوخت نشت کرده اش در آب اقیانوس یا جسدی که آب آن را به ساحلی در آسیای جنوبی شرقی آورده باشد، نیست.

دولت مالزی نیز از سوی جامعه جهانی و خانواده مسافران این پرواز تحت فشار است تا تحقیقات را به سرانجام رسانده و آن ها را در اختیار عموم قرار دهد.

در همین حال ˈنجیب رزاقˈ، نخست وزیر کشور مالزی، روز پنجشنبه به ˈسی ان انˈ گفت که گزارش کاملی از تحقیقات و جستجوها را هفته آینده منتشر و در اختیار عموم قرار خواهد داد.

رییس نیروی دریایی استرالیا نیز در گفت وگو با خبرنگاران هنگ کنگی گفته است: «اگر در ادامه جستجوها چیزی پیدا نکنیم، شاید بشود دایره جستجوها در همان منطقه را وسیع تر کرد و از تجهیزات دیگری برای جستجو استفاده کرد.»

این امری است که هر سه دولت چین، مالزی و استرالیا باید بر سر آن توافق داشته باشند.

بر اساس گزارش خبرگزاری رویترز در تاریخ هشتم آوریل، این جستجو تنها برای کشورهای آمریکا، چین، استرالیا و ویتنام 44 میلیون دلار هزینه به همراه داشته است و در صورت ادامه جستجوها می تواند بدل به گران ترین جستجو در تاریخ صنعت هوایی جهان شود.

در همین حال یافت نشدن لاشه هواپیمای مفقود شده پس از یک ماه و نیم ، خوراک خبری بسیاری از رسانه های غیررسمی بوده و بسیاری تئوری های مختلف، از ربوده شدن توسط موجودات فضایی و فرود هواپیما در افغانستان گرفته تا شلیک به سوی آن توسط ارتش آمریکا، را مطرح کرده اند.

پیش از این در سال 1937 میلادی ˈ آملیا ایرهارتˈ، خلبان زنی که سوار بر هواپیمایش در حال سفر به دور دنیا بود، در نزدیکی های اقیانوس آرام ناپدید شد و از آن زمان تا امروز جنازه اش یا لاشه هواپیمایش پیدا نشده است.

در ژوئن سال 2009 نیز هواپیمای 447 خطوط هوایی ایرفرانس که ریودوژانیرو را به مقصد پاریس ترک می کرد بر فراز اقیانوس آرام سقوط کرد و لاشه هوایپما و تعدادی از اجساد پنج روز پس از سقوط پیدا شد. با این همه دو سال زمان لازم بود تا جعبه سیاه این هواپیما و علت سقوط آن کشف شود.

بر اساس معاهده مونترال، خطوط هوایی باید در صورت سقوط یکی از هواپیماهای شان مبلغ 150 تا 170 هزار دلار به خانواده جان باختگان غرامت بدهند و این مبلغ تنها کف غرامت پرداختی خواهد بود و گاهی این رقم به 400 هزار تا 10 میلیون دلار نیز می رسد.

با این همه آن طور که سی ان ان گزارش داده است تا زمانی که لاشه پرواز 370 یافت نشود، خانواده مسافرین و خدمه نمی توانند غرامتی از خط هوایی مالزی دریافت کنند و این درست مانند آن است که بخواهند قتلی را بدون داشتن جسد اثبات کنند.