لوموند
نوشت: برای سومین بار از آغاز سال جدید میلادی تا کنون، نمایندگان ایران و
قدرت های جهانی (گروه 1+5) هشتم آوریل در ژنو برای دور جدیدی از مذاکرات
در باره برنامه هسته ای ایران گردهم آمدند.
به گزارش «تیک» Tik.ir، احتمال دارد توافق نهایی در اوایل تابستان امسال به یک دهه تحریم و رویارویی خاتمه دهد
سردی
روابط بین واشنگتن و مسکو در باره تحولات اوکراین که به هیچ وجه به نظر
نمی رسد به توافق بیانجامد، احتمالا مذاکرات هسته ای را پیچیده تر خواهد
کرد.
از ماهها پیش تا کنون، مسکو با تهران در باره «قرارداد احتمالی
نفت در برابر کالا» به ارزش 20 میلیارد دلار (5/14 میلیارد یورو) گفتگو
کرده است. روسیه آماده است تا 500 هزار بشکه نفت ایران را در روز در ازای
عرضه کالاهای روسی خریداری کند.
در ماه فوریه، مهدی سنایی، سفیر
ایران در مسکو، انجام چنین مذاکراتی را تایید کرده بود. به گفته وی، این
مذاکرات در باره «مجموعه کاملی از مسایل اقتصادی، از بانک تا انرژی» است و
به ویژه پیش بینی می کند که «تحویل نفت ایران به روسیه» عرضه نفت این کشور
به چین را افزایش خواهد داد. این دیپلمات در مصاحبه ای با نشریه اقتصادی
روسی کامرسانت در هفدهم فوریه گفت: «احتمال دارد ایران بخشی از پول نفت را
به ساخت دومین راکتور نیروگاه بوشهر توسط شرکت های روسی اختصاص دهد.»
چشم
انداز این قرارداد کالا در برابر کالا واشنگتن را خشمگین می سازد. قطعاً
ایران حق صادرات 1 میلیون بشکه نفت در روز را از زمان لغو جزئی تحریم ها را
تا ژوئیه دارد، اما روسیه در فهرست مشتریان (چین، هند، کره جنوبی، تایوان،
ترکیه) مجوز داده شده برای خریداری نفت خام ایران قرار ندارد.
باب
منندز (سناتور دمکرات) و مارک کرک سناتور(جمهوریخواه) در روز دوشنبه هفتم
آوریل در نامه ای خطاب به رئیس جمهور باراک اوباما، پیش بینی کردند اگر
مسکو قبل از پایان مذاکرات ژنو با تهران به توافق تجاری برسد، «دولت باید
آماده باشد که تحریم ها را از سر بگیرد.»
در حال حاضر، قرارداد کالا
در برابر کالا هنوز نهایی نشده است. یک مسوول ارشد دیپلماسی ایران توضیح
داد: «هنوز توافقی نشده است، اما با روس ها در تماس هستیم. امریکایی ها در
صددند همه از جمله فرانسه را تهدید کنند، اما معامله با ایران غیرقانونی
نیست. اگر چه ما به قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل متحد اعتراض می
کنیم، اما قوانین بین المللی آنرا منع نمی کند، برخلاف تحریم های اروپایی و
امریکایی که از نظر ما هیچ گونه مشروعیتی ندارند.»
سیاست روسیه به
خط مشی ولادیمیر پوتین در سیاست خارجی بستگی خواهد داشت. قبل از الحاق
کریمه، کرملین بیشتر توافق ژنو را بر مذاکره اش با ایران در باره «نفت در
برابر کالا» ترجیح می داد. از این پس چگونه خواهد بود؟ به گفته کارشناسان،
مذاکرات تجاری آرام با تهران شرکت نفتی دولتی روسیه روس نفت( Rosneft ) و
نیز عمده ترین شرکت فروش سلاح روس تک (Rostec )را در بر می گیرد.
اما
بر اساس آخرین خبرها قرار نیست فروش نفت ایران از طریق شرکت نفتی دولتی
روسیه انجام شود، بلکه از طریق شرکت تجاری ثبت شده در روسیه خواهد بود،
آنچه که اهرم های فشار جامعه بین المللی را محدود می کند.
روسیه،
صادرکننده مهم نفت خام با این نفت چه خواهد کرد؟ برای فروش به چین مساله
حمل و نقل مطرح خواهد شد. چون حوزه نفتی ایران با دریای خزر فاصله دارد، به
ارسال آن تا این جا و یا زیر ساخت های انتقال این نفت خام نیاز است که این
دریای تقسیم شده بین ایران و روسیه و سه کشور (قزاقستان، ترکمنستان و
آذربایجان) کاملاً فاقد آن است.