تازه ترین نظرسنجی های رسمی از حضور 75 درصدی مردم افغانستان در انتخابات می گوید. ادعایی که حداقل گفته های مردم کابل چندان آن را تایید نمی کند. در عین حال انتخابات افغانستان در حال و هوای خاصی برگزاری می شود. مردمی که امنیت و نان می خواهند. انتخاباتی که ادعای تقلب در دور پیشین آن همچنان بر آن سنگینی می کند و در نهایت شانس بیشتر پیروزی عبدالله عبدالله.
به گزارش انتخاب به نقل از پیام نو، نزدیک به یک هفته به سومین دوره انتخابات ریاست جمهوری در افغانستان باقی مانده است. تازه ترین نظرسنجی های رسمی از حضور ۷۵ درصدی مردم افغانستان در انتخابات می گوید. ادعایی که حداقل گفته های مردم کابل چندان آن را تایید نمی کند. در عین حال این انتخابات در حال و هوای خاصی برگزاری می شود. مردمی که امنیت و نان می خواهند. انتخاباتی که ادعای تقلب در دور پیشین آن همچنان بر آن سنگینی می کند و در نهایت شانس بیشتر ۱یروزی عبدالله عبدالله
تازه ترین نظر سنجی بنیاد انتخابات آزاد و عادلانه افغانستان موسوم به فیفا نشان می‌دهد که بیشتر از ۷۵ درصد مردم در انتخابات پیش رو در افغانستان شرکت می کنند. نتایج این نظرسنجی اما با گفته های مردم کابل همخوانی چندانی ندارد. در کوچه و پس کوچه های کابل که حرکت کنید و با مردم درباره انتخابات صحبت کنید، بسیاری از نگرفتن کارت رای دهی خبر می دهند. از اینکه انتخابات نمی تواند مشکلات آنها را برطرف کند.
کابل با جمعیتی نزدیک به ۳ میلیون نفر به عنوان پایتخت ادارای و سیاسی افغانستان و یکی از پرجمعیت ترین شهرهای افغانستان، این روزها به دلیل انتخابات روزهای آرامی ندارد.
مشاهدات از کابل نشان می دهد که مردم کابل به دلیل مشکلات بسیاری از جمله امنیت، احتمال تقلب در انتخابات، بی تاثیر بودن نتایج انتخابات در زندگی مردم، حاضر به مشارکت در انتخابات نیستند. بسیاری از مردم نیز علاقه ای به صحبت درباره موضوع انتخابات ندارند. آن دسته از مردم نیز که رای خود را مشخص کرده اند و می خواهند در این دوره شرکت کنند از نگرانی خود نسبت به احتمال تقلب در انتخابات می گویند.
نجیب الله یک راننده تاکسی در کابل است و درباره انتخابات پیش رو در افغانستان می گوید: وضعیت در حال حاضر به گونه ای است که فکر نمی کنم کسی بتواند مشکلات در افغانستان را حل کند. علاقه ای به شرکت در انتخابات ندارم و کارت رای نیز نگرفتم چون که گزینه ای که از قبل مشخص شده است به عنوان رئیس جمهور انتخاب می شود.
نجیب الله بر اینکه انتخابات سال ۹۳ انتخاباتی فرمایشی و از قبل تعیین شده است تاکید می کند و معتقد است که مردم در افغانستان به امنیت نیاز دارند اما دولت نتوانسته این امنیت را برای آنها ایجاد کند. کشته شدن چند خبرنگار در هفته های گذشته و عملیات های انتحاری که صورت گرفته است نیز نشان می دهد که دولت تاثیری در وضعیت امنیتی افغانستان ندارد زیرا وضعیت امنیتی مردم در شهرهای مختلف افغانستان تغییر چندانی نکرده است.
رضا یمک، داستان نویسی که در کابل به فعالیت می پردازد نیز همین نظر را دارد. او در گفت و گو با خبرنگار پیام نو از بی ثباتی در افغانستان می گوید از اینکه دولت نتوانست در چند سال اخیر امنیت را به افغانستان بازگرداند. او نیز کارت رای نگرفته است و در این باره می گوید: یکی از مشکلات افغانستان نداشتن اتحاد در میان اقوام مختلف است. اگر دولت توانایی خود را در برطرف کردن مشکلات میان اقوام مختلف نشان می داد، شاید نتایج امیدوار کننده تری وجود داشت اما با وضعیتی که امروز در آرایش نامزدهای انتخاباتی می بینم امیدواری نسبت به تغییر برایم وجود ندارد بنابراین ترجیح می دهم در انتخابات شرکت نکنم، زیرا فرقی نمی کند که چه کسی رئیس جمهور شود.
افغانستان تیره‌های جمعیتی متفاوتی دارد و همین امر مشکلات فراوانی را برای حکومت آن به همراه داشته است. براساس آمارهایی که دولت ارائه می دهد حداقل۳۸ درصد از افغانها «پشتون»، ۲۵ درصد «تاجیک»، ۶ درصد «ازبک»، ۱۹ درصد «هزاره» و مابقی «ترکمن»، «بلوچ» و سایر تیره‌های نژادی هستند. موضوعی که بسیاری از مردم افغانستان همچنان به آن اهمیت ویژه ای می دهند و انتخابات در افغانستان نیز از آن تاثیر بسیاری می گیرد.
عبدالرحیم اما نظر دیگری دارد او نیز که راننده تاکسی در کابل است نتایج انتخابات در افغانستان را موثر می داند. او که از ساکنان «پشتون» کابل است می خواهد رای خود را به اشرف غنی احمد زی بدهد و در آن شکی ندارد و در این باره به خبرنگار پیام نو می گوید: «برای من مهم نیست که اشرف غنی از چه نژادی است. موضوع مهم برای من برنامه های اوست که به نظرم می تواند به حل شدن مشکلات اقتصادی و امنیتی در افغانستان منجر شود.»
او با بیان اینکه به کسی رای می دهم که دستش به خون مردم آلوده نباشد، می گوید: «درست است بسیاری از مردم به نامزدی رای میدهند که از نژاد خود باشند اما یک بخشی از مردم افغانستان به گذشته افراد نیز نگاه می کنند. اینکه این افراد در گذشته چه کرده اند و همین موضوع باعث می شود که بیشتر به فردی رای دهند که بتواند مشکلات امروز را حل کند.»
او نیز از احتمال تقلب در انتخابات نگران است اما معتقد است: «این نگرانی باعث نمی شود که رای ندهم زیرا تقلب در انتخابات یک احتمال است که از خدا می خواهم این چنین نشود. دوره ریاست جمهوری کرزی خوب بود توانست برخی از مشکلات افغانستان را حل کند اما اینکه کرزی توافقنامه امنیتی را امضا نکرد، یکی از اشتباهات او در این اواخر است. مردم افغانستان به امنیت بیش از هر چیز دیگری نیاز دارند. ما خوشحال نیستیم که خارجی ها در کشور ما حضور دارند اما اگر آنها بروند در افغانستان آدم، آدم را می خورد. بنابراین در شرایط حاضر ترجیح می دهم که آنها باشند تا شرایط به یک ثبات نسبی برسد».
کتابفروشی در یکی از خیابان های کابل عکس عبدالله عبدالله با شعار اصلاحات و همگرایی را بر شیشه مغازه خود زده است. فروشنده این کتابفروشی که حاضر نیست نام خود را بگویید نیز کارت رای گرفته است. او در پاسخ به این سوال که آیا فرد مورد نظر خود برای ریاست جمهوری افغانستان را انتخاب کرده است، می گوید: «معلوم است که به عبدالله رای می دهم. او یک مجاهد است و برای این کشور زحمت کشیده و دفاع کرده است بنابراین به او رای می دهم».
او اما نگران تقلب در انتخابات نیست زیرا عبدالله را رئیس جمهور آینده افغانستان می داند و می گوید: «نتایج انتخابات گذشته نشان داد که دکتر عبدالله جایگاه بسیاری در میان مردم دارد. این علاقه همچنان وجود دارد. در هر صورت مردم افغانستان او را به خوبی می شناسند و برایش احترام بسیار قائل اند و می دانند که او می تواند مشکلات افغانستان را حل کند».
زهرا بامیانی دانشجوی رشته ادبیات انگلیسی در دانشگاه کابل که از هزاره های بامیان ساکن کابل است و هنوز تصمیم خود برای شرکت در انتخابات را نگرفته است. او در این باره می گوید: «من کارت رای گرفته ام اما همچنان شک دارم که در انتخابات شرکت کنم. امروز همه نامزدها از اتحاد ملی سخن می گویند اما نامزدهای انتخابات از همه گروه ها نیستند. درست است بسیاری از حل شدن مشکل میان اقوام در افغانستان صحبت می کنند اما واقعا این مشکلات حل نشده است.»
او با بیان اینکه بیشتر نامزدهای این دوره پشتون هستند، می گوید: «وقتی اقوام دیگر نماینده چندانی در انتخابات ندارند و همچنان یک قوم تسلط خود را بر کشور دارد نگران می شوم که مبادا صحبت از اتحاد تنها یک شعار برای رای دادن ما به کسانی باشد که نخواهند مشکلات اقوام در اقلیت حل شود. تقسیم قدرت و ثروت امروز به نفع گروه خاصی از اقوام است بنابراین این نگرانی ها باعث می شود که روز رای دادن پای صندوق نروم.»
زهرا به مشکلات زنان در افغانستان نیز اشاره می کند، می گوید: بسیاری از حقوق زنان در افغانستان صحبت می کنند، اگر رای بدهم شاید به کاندیدی رای دهم که برای زنان برنامه ای داشته باشد و بتواند مشکلات زنان را حل کند. فکر می کنم دکتر زلمی رسول با انتخاب خانم سرابی به زنان توجه خوبی داشته است اگر آنها برای زنان برنامه خاصی داشته باشند به زلمی رای می دهم.»
در سومین دوره انتخابات افغانستان ۱۱ تن برای رسیدن به کاخ ریاست جمهوری به رقابت می پردازند اما حال و هوای شهر کابل و صحبت های صورت گرفته میان مردم کوچه و بازار و افراد روشنفکر نام سه گزینه عبدالله عبدالله، اشرف غنی احمد زی، زلمی رسول را برجسته کرده است. رقابتی که مشخص نیست چه کسی را به کاخ ریاست جمهوری افغانستان راهی می کند اما همه آرزوی مردم این است که بار دیگر افغانستان دچار ناامنی و اغتشاش نشود.