آيا رأي مردم تزئيني است؟!

از چند سال پيش كه آيت الله هاشمي رفسنجاني بر اهميت جايگاه و نقش بي بديل مردم براي استقرار نظام جمهوري اسلامي تأكيد مي كرد و مي گفت: حتيّ پيامبر اسلام (ص) هم تا زماني كه مردم با ايشان بيعت نكردند و نيامدند، با همه ارتباطات وحياني كه داشتند نمي¬توانستند حكومت تشكيل دهند، عده¬اي كه اتفاقاً مردمداري و مردم سالاري، ادعاي آنان است و همزمان به قاعده «كشف» در مسايل مربوط به رهبري نظام اسلامي معتقدند، مي¬گفتند: «رأي مردم در نظام اسلامي تزئيني است»

وقتي رييس مجمع تشخيص مصلحت نظام، تزييني خواندن رأي مردم را ظلم به نظام اسلامي، رهبر و معمار انقلاب اسلامي و مردم مي¬دانست، بعضي¬ها كه مي¬خواستند اخلاق انساني و حرمت السابقون انقلاب را مراعات كنند، مي¬گفتند «اين سخن آقاي هاشمي صرفاً برخاسته از يك تحليل سياسي است و در نظام اسلامي كسي نيست كه چنين اظهارنظري داشته باشد يا مقبول آن باشد.»

اكنون، از اين ابراز نگراني آيت الله هاشمي رفسنجاني، سالها مي¬گذرد و زمان با موج سواري يك جريان خاص در 8 سال گذشته، چرخيد و مردم كه ديدند وعده و وعيدهاي انتخاباتي آن جريان، فريبكاري براي تصاحب آرايشان بود، و با سوء تدبير و عملكرد خود طي 8 سال سرمايه¬هاي كشور را تلف و زمينه هاي فسادهاي اقتصادي را فراهم كردند، هوشياري به خرج دادند و از ميان گفتمان¬هاي موجود در انتخابات رياست جمهوري خرداد 92، به منادي اعتدال رأي دادند و پس از آن بود كه انتقام گرفتن از مردم در دستور كار يك عدة خاص قرار گرفت.

شكست در يك انتخابات كه پايداري آن 4 سال مي-باشد، آن قدر براي آن گروه سخت و سنگين بود كه براي گرفتن انتقام از مردم، به سراغ سرچشمه و معمار انقلاب رفتند و وقتي ديدند در سراسر صحيفه 20 جلدي امام (ره) حتي يك جمله از نفي نقش مردم در نظام، پيدا نمي¬كنند، براي جملات نوراني آن پير روشن ضمير، تحليل¬هايي ساختند تا همزمان از امام امت و امت امام انتقام بگيرند.

امامي كه به خاطر مقبوليت و محبوبيتي كه نزد مردم داشت، اگر هر تصميمي مي¬گرفتند، مانند انتخاب اعضاي شوراي انقلاب و دولت موقت، مورد قبول اكثريت مطلق مردم و حتّي تشكل¬هاي سياسي قرار مي¬گرفت، چنان به بُعد مردمي نظام كه همان جمهوريت است، اهتمام داشتند كه اولاً با تأكيد بر «نه يك كلمه كم و نه يك كلمه بيشتر» جمهوري اسلامي ايران را مي¬خواهند و خواسته خويش را هم بلافاصله در رفراندوم قانون اساسي به رأي مردم مي¬سپارند.

ايشان سپس بلافاصله دستور برگزاري انتخابات رياست جمهوري مي¬دهند و نكته جالب آن اين است كه وقتي ديدند مردم به يك نامزد رأي دادند، با اينكه بعدها با قسم       مي¬گويند «به بني صدر رأي نداده بودم» به نتيجه رأي مردم احترام مي گذارند.

اصطلاح «حكومت اسلامي» كه بر زبان امام راحل مي¬آمد، ملاك اين عده براي توجيه  بي¬توجهي امام به جمهوريت نظام است، حال آنكه اگر «حكومت اسلامي» در زبان امام برخاسته از عقيده حكومت اسلامي صدر اسلام باشد كه چنين نيز هست، شخص   پيامبر(ص) براي تشكيل حكومت اسلامي، از مردم بيعت مي¬گرفتند كه شكل امروز آن در انتخابات متبلور است. بعد از رحلت پيامبر(ص) و واقعه روشن غديرخم، با اينكه علي(ع) امام منصوص براي جامعه اسلامي بود، به توصيه رسول آسماني اسلام، به خواسته مردم توجه مي¬كند و 25 سال و تا زماني كه مردم فوج فوج به خانه¬اش نيامدند و ايشان را انتخاب نكردند، گوشه نشيني انتخاب كردند.

امام، ضمن اينكه در سخنراني¬ها و كتاب¬هايشان به كرّات از نقش مردم براي تشكيل حكومت اسلامي ياد كرده اند براي اينكه نگويند اين جملات براي اين بود كه امام از ادبيات سياسي روز استفاده كرده است. ( كه اين خود نوعي تهمت و جفا به امام امت است و به اين معني است كه ايشان برخلاف عقيده قلبي و اعتقادي خود، سخناني براي ظاهرسازي به زبان آورده است.) به چند نمونه آن اشاره مي شود:

1.    در مورد تعيين نظام سياسي كشور: امام (ره) مي¬فرمايد: تعيين نظامي سياسي، با آراي خود مردم خواهد بود. ما طرح جمهوري اسلامي را به آراي عمومي      مي¬گذاريم. (صحيفه امام جلد 4) امام (ره) در بيان روش انتخاب حكومت     مي¬فرمايد: همان مردمي كه دست در دست هم دادند و دليرانه عرصه را بر شاه تنگ كردند، نوع حكومت دلخواه خود را انتخاب مي¬كنند، بر اين اساس من جمهوري اسلامي را پيشنهاد كرده¬ام و به رأي عمومي مي¬گذارم.

2.    تكليف حضور در پاي صندوق¬هاي رأي از موارد تكليف به دفاع از كشور است. امام (ره) در اين مورد فرمود: به زن و مرد و آن كسي كه به حد رأي دادن قانوني رسيده واجب است اين مسئله كه در پاي صندوقهاي رأي حاضر بشوند و رأي بدهند.

3.    بايد همه شما، همه ما، زن و مرد، هر مكلف همان¬طور كه بايد نماز بخواند، همان-طور بايد سرنوشت خودش را تعيين كند.

4.    امام معتقد بودند كه كشور وقتي آسيب مي¬بيند كه ملت آن بي¬تفاوت باشند، يعني ملت همه بايد حاضر باشند در مسايل سياسي و با رشد آگاهي بر امور نظارت نمايند. امام (ره) مي¬فرمودند: «ملت بايد الان همه-شان ناظر امور باشند، اظهار نظر بكنند در مسايل سياسي، در مسايل اجتماعي، در مسايلي كه عمل مي¬كند دولت»

5.    اين بايد يك سرمشقي باشد براي دولتها، براي ادارات، براي همه جا، كه مردم را از خودشان جدا نكنند. مردم را از خودشان بدانند. مردم هم آنها را از خود بدانند. اينها را هم مردم از خود بدانند. اگر يك همچو تفاهمي بين دولت و ملت پيدا شد، اين دولت متكي به ملت است و سقوط ندارد. امام (ره) همواره تأكيد      مي¬فرمودند: تعيين نظامي سياسي با آراي خود مردم خواهد بود.

6.    با توجه به موارد فوق، در مجموع، ديدگاه امام خميني (ره) درباره مردم اين است كه ايشان درباره مردم نقش خاص و پراهميتي قائل هستند كه از آنها تنها       نمي¬توان تعبير به ادبيات سياسي كرد بلكه مي¬توان گفت در نزد امام و ديدگاه ايشان در واقع مردم نقش فاعلي را در تحقق حكومت داشته و به عبارتي نقش آنان به گونه¬اي است كه بايد گفت اراده مردم بر حكومت به شكلي تبلور يافته و خود را نشان مي¬دهد و به قول حضرت امام (ره) با اراده ملت¬ها، اراده¬اي كه تَبَع اراده خداست، اراده¬اي كه براي خداست غير ممكن¬ها ممكن مي¬شود.
والسلام