کیانوش عیاری: دوست دارم پس از 31 ماه دوباره فیلم بسازم/ با امید تزریق شده به سینما همراه می‌شوم

به گزارش مهر، داریوش اسدزاده بازیگر سینما در ابتدای این مراسم که دیشب پنجشنبه 28 شهریور ماه برگزار شد، گفت: من  برای اولین بار با کیانوش عیاری در فیلم "دو نیمه سیب" آشنا شدم که تجربه خوبی بود. در آن فیلم متوجه شدم که عیاری فردی بامحبت و صبور است.

 آفرین عبیسی که با بازی در "روزگار قریب" همکاری با عیاری را تجربه کرده است، دیگر سخنران مراسم بود که وی نیز به کوتاهی گفت: من با دیدن فیلم "بودن یا نبودن" با کیانوش عیاری و دیدگاهش آشنا شدم. من این فیلم را خیلی دوست داشتم تا جایی که سه بار به تماشای آن نشستم. بعدا در "روزگار قریب" بیشتر با آقای عیاری آشنا شده و متوجه شدم او بسیار دوست داشتی است.
 
سعید‌ پورصمیمی بازیگر سینما و تئاتر نیز به ذکر خاطره‌ای پرداخت و بیان کرد: نیمه های دهه 60 من در تلویزیون کار می‌کردم که اداره ما در همسایگی سینما آزادی بود. همانجا بود که با کیانوش عیاری را شناختم. او آن موقع فیلم "آن سوی آتش" را ساخته بود و من هم فیلمش را دیده بودم. البته آشنایی نزدیک من با او با بازی در فیلم "آبادانی‌ها" شکل گرفت.
 
ناصر هاشمی دیگر چهره‌ای بود که در مراسم دیشب درباره عیاری صحبت کرد: کیانوش عیاری در حرفه خود واقعا استاد است ضمن اینکه انسان بزرگ با روحیه‌ای لطیف است. او تنها کارگردانی است که هر پلانی که در فیلم او بازی کردم احساس لذت و مفید بودن، کردم. امیدوارم باز هم فرصت بازی در آثار او برایم پیش آید.
 
بهاره افشاری که بازیگری حرفه‌ای را با همکاری با عیاری تجربه کرده است نیز در این مراسم گفت: یک پلان از بازی من در سریال "روزگار قریب" 48 بار تکرار شد و همین باعث شد کاملا اعتماد به نفسم را از دست بدهم. وقتی دلیل این اتفاق را از آقای عیاری پرسیدم گفت تو هم بازیگر شدی.

در ادامه این مراسم که بیش از یک ساعت به طول انجامید، هوشنگ گلمکانی منتقد سینما و سردبیر مجله فیلم گفت: همیشه فیلم‌هایی را دوست دارم که به نظر می‌رسد کارگردان ندارد. آقای عیاری از جمله همان کارگردان‌هایی است که به نظر می‌رسد سر صحنه فیلمبرداری حضور ندارد. این سبک کارگردانی به نظر من سخت‌ترین نوع کارگردانی است. من و کیانوش عیاری هم‌نسل هستیم و موفقیت هر کدام از هنرمندانی که هم نسل من هستند انگار موفقیت خودم است. به بودن کیانوش عیاری افتخار می‌کنم. "بودن و نبودن" از فیلم‌های مورد علاقه من است.
 
خسرو معصومی از دیگر حاضران در مراسم بود. وی نیز در سخنانی گفت: من و کیانوش عیاری به خاطر یک عکس با هم آشنا شدیم. سال 53 در بندرعباس سربازی بودم و همان روزها کار هنری هم می کردم. یکی از هم‌خدمتی‌هایم که علاقه‌ام به هنر را دید مرا به دفتری معرفی کرد. وقتی وارد آن دفتر شدم چشمم به عکسی افتاد که متعلق به کیانوش عیاری بود. این اولین مواجه من با این کارگردان بود و کم‌کم دوست شدیم. او تنها کسی در سینما است که با او راحت هستم. او آدم تنگ‌نظری نیست و به او افتخار می‌کنم.

 پرویز شهبازی فیلمنامه‌نویس و کارگردان سینما نیز گفت: عیاری فیلمساز محبوب من است و این را هر هفته تلفنی به او می‌گویم. مستند "تازه‌نفس‌ها"ی او یک شاهکار است و تعجب می‌کنم در این فیلم او چطور این آینده‌نگری را داشته است و پلان‌هایی را ثبت کرده که مطمئن بوده است دیگر تکرار نمی‌شود.
 
وی افزود: همه از روز آشنایی خود با کیانوش عیاری می گویند، آشنایی من با آقای عیاری به زمانی بر می‌گردد که دانشجوی سینما بودم و او "شبح کژدم" را ساخته بود. وقتی این فیلم را درسینما آزادی دیدم آقای عیاری هم حضور داشت. برای اینکه بهانه‌ای برای حرف زدن با او داشته باشم از فیلم ایرادی گرفتم و آقای عیاری در مورد آن برایم توضیح داد. وقتی او توضیح می‌داد به حرف‌هایش گوش نمی‌کردم بلکه بیشتر خوشحال بودم که کیانوش عیاری با من حرف می‌زند. متاسفم که آقای عیاری در سطح بین‌المللی خیلی شناخته نشد و جفای بزرگی در حق او شده است. او فیلمساز بزرگ و مطرحی است.

امیرشهاب رضویان کارگردان سینما هم در این مراسم گفت: کیانوش عیاری آدمی شریف، با اخلاق و البته خوش‌تیپ است. او حافظه عجیبی دارد. من و او سال‌ها است با هم دوستیم. زمانی که آقای احمدی‌نژاد شهردار بود فیلم‌های ما در جشنواره فیلم شهر جایزه برد و قرار بود که از فیلم بعدی ما حمایت شود که هنوز هم این مبلغ را دریافت نکرده‌ایم.

 علیرضا زرین‌دست فیلمبردار سینمای ایران نیز گفت: مدتی قبل متنی را می‌خواندم که نوشته بود بهترین خبر، خبری است که منتظر آن نباشی. آقای عیاری برای سینمای ما در دهه 50‌‌ همان خبر خوب بود. وقتی فیلم "آن سوی آتش" را از او دیدم آرزو کردم که روزی با او کار کنم. بعد فیلم "آبادانی‌ها" را در دهه 70 با او کار کردم که برایم تجربه فوق‌العاده‌ای بود.
 
در ادامه مراسم از تابلویی با عکس کیانوش عیاری که با امضای هنرمندان حاضر در مراسم بود رونمایی و هدیه‌ای به او اهدا شد.
 
کیانوش عیاری آخرین سخنران مراسم بود. وی ضمن تشکر از همه کسانی که درباره او صحبت کردند و این مراسم را برگزار کردند، گفت: امشب احساس می‌کنم بعد از صحبت‌های دوستان وجه دیگری از شخصیت من رونمایی شد. اتفاقا باید بگویم یکی از مشکلات من کم‌حافظه بودن است. دوست دارم بعد از 31 ماه فیلم دیگری بسازم و من هم با انرژی‌ای که این روز‌ها در فیلمسازان و هنرمندان ما ایجاد شده است، همسو شوم. دوست دارم در این جرگه باشم و فیلم بسازم.

وی در پایان گفت:  تنها توصیه‌ای که به فیلمسازان جوان دارم این است که سعی کنید در فیلم‌هایتان دیده نشوید.